W większości domów jednorodzinnych za wymianę powietrza odpowiada wentylacja grawitacyjna. Wykorzystuje ona naturalne zjawisko konwekcji, czyli ruchu powietrza wywołanego różnicą jego temperatury, gęstości i ciśnienia.
To z zewnątrz, chłodne i gęstsze, wypiera z wnętrza domu powietrze zużyte, które ma wyższą temperaturę i jest rzadsze. Do działania takiej wentylacji nie jest potrzebna żadna skomplikowana infrastruktura. Wystarczą nawiewniki okienne, przez które świeże powietrze dostaje się do budynku, a także kanały wentylacyjne (o przekroju minimum 14 × 14 cm lub 15-cm średnicy), którymi to zużyte odprowadzane jest na zewnątrz.
Problem z tego typu wentylacją jest taki, że jej działanie zależy od warunków atmosferycznych. Im mniejsza różnica temperatury w domu i na zewnątrz - tym wentylacja pracuje gorzej. Gdy jest zimno, wymiana powietrza jest intensywna, w czasie upałów nie ma jej wcale.
Poza tym domy jednorodzinne są stosunkowo niskie, a co za tym idzie kanały wentylacyjne są krótkie (zwłaszcza na poddaszach użytkowych - a takie są w większości polskich domów), co niekorzystnie wpływa na ciąg kominowy.
Dowiedz się więcej o wentylacji grawitacyjnej ➡️ Wentylacja grawitacyjna - wady i zalety
Redakcja BD
Fot. otwierająca: FOTOLIA
