Warto przeanalizować wybór ogrzewania w odniesieniu do projektu oraz planu aranżacji pomieszczeń. Należy sprawdzić czy w konkretnym przypadku możemy rozważać zarówno system samoregulujący jak i stałooporowy - czy istnieją przeszkody ograniczające nasz wybór (np. wysokość poziomu podłogi, prysznic typu walk-in, rodzaj posadzki itp.) Na przykład system samoregulujący jest bardziej energooszczędny oraz może być używany pod każdego rodzaju pokryciem podłogi, ale jego wysokość wraz z płytami izolacyjnymi wynosi 13 mm. Jednocześnie maty stałooporowe mogą być układane bezpośrednio w kleju do płytek i nie podnoszą poziomu podłogi, ale posadzka może być pokryta tylko płytkami ceramicznymi lub kamieniem naturalnym.
Następnie musimy uwzględnić wskaźnik mocy na m2. Często ten parametr jest już podany w projekcie mieszkania/budynku. Musimy również sprawdzić jakie są warstwy podłogi i ich grubości i w której z nich montaż systemu grzewczego będzie technicznie możliwy.
Dodatkowo musimy jeszcze wziąć pod uwagę jaka jest powierzchnia netto dostępna do montażu ogrzewania (chodzi o powierzchnię bez stałej zabudowy itp.) oraz czy podłoga będzie podzielona dylatacjami (kabel grzejny nie może przechodzić przez dylatacje). Najlepiej mieć do tego rysunek z aranżacją wnętrza.
Ostatnią, istotną rzeczą jest sprawdzenie preferencji użytkowników końcowych dotyczących sterowania systemem grzewczym - czy klient będzie używał funkcji smart home czy raczej woli manualny system regulacji temperatury.
Monika Michońska
Marketing Manager Europe CHEMELEX
fot. otwierająca: RAYCHEM
Skomentuj
