Dom wybudowany według sprawdzonego projektu

Małżonkowie już w okresie narzeczeństwa gromadzili oszczędności z myślą o zbudowaniu w przyszłości rodzinnego domu. Po kilku latach realizacja tego planu stała się możliwa, ponieważ babcia Marcina zaoferowała im jedną z dwóch swoich działek. Wybrali tę położoną w miejscowości, gdzie wychował się i pracuje Marcin. Druga parcela, kilkanaście kilometrów dalej, jest nieco mniejsza, a ponadto nie ma tak dobrego zaplecza, jak ta pierwsza.

Zamieszkać tam, gdzie lepsza infrastruktura

Dla Ewy, która w dzieciństwie mieszkała w miejscowości oddalonej od szkoły i innych instytucji potrzebnych w codziennym życiu, najbardziej liczyło się, żeby jej dzieci nie musiały marznąć na przystankach i w autobusach, i żeby wychowywały się w miejscu z możliwie najlepszą infrastrukturą. Dlatego nie miała żadnych wątpliwości, którą działkę powinna wybrać. Okolicy, którą od dzieciństwa zna Marcin, niczego nie brakuje! Ma dobrą komunikację, na miejscu można się leczyć, robić zakupy, kształcić dzieci itp. Dodatkowym atutem był fakt, że właściciel zdążył już tu rozwinąć własną działalność gospodarczą.

Lokalizacja miała tyle zalet, że para zdecydowała się na budowę blisko rodzinnego domu Marcina, przymykając oko na wady samej parceli. Na przykład, ze względu na nieforemny kształt (rombu z wklęsłymi fragmentami), jej ogrodzenie okazało się trudniejsze i droższe, niż zwykłej prostokątnej. Ponadto, choć w głębi wsi od dawna znajdują się wszystkie media, do ich parceli jeszcze nie przedłużono sieci gazu ziemnego. To spowodowało, że dom na razie ogrzewany jest gazem płynnym i kominkiem z grawitacyjnym systemem DGP. Jednocześnie oboje szybko zaakceptowali aż trzystumetrowe oddalenie posesji od głównej asfaltowej drogi, przecinającej wieś.

Zaraz po przeprowadzce przekonali się, że mieszkając pod lasem przy ślepej drodze ze statusem prywatnej, mają zapewnioną ciszę i większą intymność.

Od czasu przeprowadzki upłynął rok i otoczenie wymaga jeszcze zagospodarowania. Właściciele zrezygnowali z garażu w bryle domu i nieopodal zbudowali większy, wolno stojący garaż. Po zwiększeniu obrysu budynku od zachodu, w obrębie garażu umieścili łazienkę, kotłownię i pomieszczenie gospodarcze

Elewacja wypoczynkowa. Ewa i Marcin wybrali plastikowe okna, na zewnątrz wykończone okleiną imitującą złoty dąb. Okna z łukiem były droższe od typowych, ale ogólną cenę obniżyło zastosowanie kilku nieotwieranych fiksów na parterze. Wyjście tarasowe otwiera się w systemie przesuwnym HS

Wybór projektu

Ewa i Marcin najpierw szukali projektu w Internecie. Wiedzieli, że chcą mieć docelowo dom dla czterech osób, z garażem na dwa samochody. Olbrzymia ilość różnorakich projektów i rozwiązań tylko zaciemniła obraz przyszłego siedliska w ich głowach. Wtedy Marcin zaproponował, żeby pojechali do ojca, który 8 lat wcześniej postawił dom.

- Okazało się, że budynek jest efektowny i wygodny, i nadaje się do powielenia pod warunkiem wprowadzenia kilku zmian - mówi Ewa. - Ojciec chętnie wskazywał jego słabsze punkty, przeszkadzające mu w praktycznym użytkowaniu. Kiedy ostatecznie zdecydowaliśmy się zaadaptować projekt do naszych potrzeb, od razu zasugerował kilka poprawek, które pieczołowicie uwzględniliśmy. W kuchni dodaliśmy jedno okno, doświetlające stół, przy którym jadamy. Naprawdę się sprawdziło! Zatrudniliśmy konstruktora, żeby pozbyć się słupa w salonie. Największą zmianą, jaką wprowadziliśmy w projekcie, jest zaadaptowanie do celów mieszkalnych garażu, mieszczącego się w bryle, i powiększenie budynku z tej strony. Obok domu wznieśliśmy natomiast garaż na dwa samochody i drewutnię.

Ponieważ zlikwidowaliśmy spiżarnię i WC przy kuchni, w dawnym garażu chcieliśmy urządzić łazienkę z prysznicem, kotłownię (z pralnią, suszarnią i wanną do kąpieli), a za nimi obszerne pomieszczenie gospodarcze, w którym na razie ustawiliśmy butle z gazem płynnym, a które docelowo może przeznaczymy na działalność gospodarczą. Przesuwając kotłownię do garażu, zwiększyliśmy salon o jej powierzchnię. Bardzo udanym krokiem okazało się oddzielenie dodatkowymi ścianami i drzwiami strefy dziennej od reszty wnętrz na parterze. Na razie mieszkamy tylko na dolnej kondygnacji, bo jeszcze nie wykończyliśmy poddasza, więc ta zmiana przydaje się, kiedy przyjmujemy gości, a córeczka ma porę spania.

Projekt: Jupiter, Pracownia Projektowa Dobre Domy Flak & Abramowicz; Rzut parteru i rzut parteru po zmianach

- Do wykorzystania tego samego projektu, jaki wybrał tata, najbardziej przekonały nas niskie koszty budowy oraz eksploatacji domu - opowiada Marcin. - Dzięki jego podpowiedziom, udało się nam zmieścić w niewysokim budżecie, jaki zgromadziliśmy na tę instalację. Jego rady okazały się pomocne nie tylko podczas adaptowania projektu. Na etapie budowy zwiększyliśmy wysokość pomieszczeń na parterze z 2,75 m do 2,90 m, dzięki czemu otwarta przestrzeń dzienna zyskała lepsze proporcje. W stropie od razu ułożyliśmy rury, rozprowadzające ciepło z kominka na poddasze. Znając dom ojca, mogliśmy perfekcyjnie rozplanować punkty świetlne i gniazda elektryczne. Technologię budowy również uznaliśmy za wartą skopiowania. Tak jak on, użyliśmy białych bloczków betonowych, które łączyliśmy na zaprawę klejową. Fugi klejowe są cienkie i ograniczają przemarzanie, ściany chłoną mniej wody, niż przy stosowaniu zaprawy tradycyjnej. Budowa jest znacznie czystsza.

Wprowadziliśmy się w styczniu 2013 r. po półtora rocznym okresie budowy, prowadzonej systemem gospodarczym. Przydało się administracyjne wykształcenie ojca, z którym przygotowaliśmy umowę dla wykonawców. Zawarliśmy w niej szereg ważnych punktów, gwarantujących prawidłową i terminową realizację prac. Określiliśmy kary za opóźnienia 500 zł dziennie. Umowy okazały się bardzo przydatne! Całą budowę organizowałem razem z żoną. Dla zmniejszenia kosztów, wykorzystywaliśmy wszelkie możliwe promocje na materiały. Nie zatrudnialiśmy najtańszych wykonawców, tylko wykwalifikowanych.

Przyjęliśmy zasadę, że wszystkie elementy domu, które są ważne, a których w przyszłości nie można łatwo poprawić, wykonujemy z solidnych i trwałych materiałów. Na przykład, zainwestowaliśmy aż 70 000 zł w ceramiczny dach. Bardzo starannie zaplanowaliśmy kominek - obudowaliśmy norweski wkład cegłą szamotową i płytami granitu. Dokupiliśmy też pierścienie radiacyjne. W trakcie budowy osobiście dopilnowałem prac izolacyjnych - zleciłem pionowe ocieplenie ław fundamentowych styropianem o gr. 15 cm i ułożenie kilku warstw styropianu pod posadzkami. Mają łączną grubość aż 25 cm. Ściany pokryłem styropianem o gr. 15 cm, a na zachodniej elewacji dołożyłem jeszcze warstwę o gr. 5 cm. Pod dachem na razie ułożone są dwie warstwy wełny mineralnej o łącznej gr. 20 cm, ale podczas wykańczania poddasza dołożę jeszcze warstwę o gr. 10 cm.

Do tej pory na budowę i wykończenie domu wydaliśmy 300 000 zł i szacuję, że za wykończenie poddasza zapłacimy jeszcze 100 000 zł.

Główne wejście do budynku. Na ścianach zewnętrznych właściciele ułożyli tynk silikatowo-silikonowy, żeby można go było umyć z kurzu. Odcień beżowego tynku dopasowali do ceramicznej dachówki w tradycyjnym ceglastym kolorze. Podmurówkę oraz obramowanie drzwi wykończyli marmolitem w kolorze brązowym

Rodzina mieszka tylko na parterze, ponieważ poddasze nie jest jeszcze wykończone. Salon z kominkiem powiększył się o kotłownię, którą przesunięto w obręb pierwotnego garażu. Ewa i Marcin są z tego bardzo zadowoleni, podobnie jak ze zmiany wysokości wnętrz na parterze z 2,75 m do 2,90 m

Właściciele pozbyli się słupa w strefie dziennej w obawie, że zakłóci on swobodną komunikację. W jego miejsce konstruktor zaprojektował solidny podciąg. Przestrzeń w jadalni i w salonie wydaje się dzięki temu bardziej otwarta i większa. Ewie i Marcinowi odpowiada natomiast oddzielenie ścianami kuchni

Meble kuchenne wykonano na zamówienie. Są wykończone fornirem z naturalnego drewna. Ewa zadbała, żeby blaty z konglomeratu imitującego granit były dostatecznie szerokie i długie. Gotowanie ułatwia płyta indukcyjna oraz nowoczesny energooszczędny sprzęt AGD. Na posadzce ułożono płyty gresu

System grzewczy

Ponieważ termin ukończenia rozbudowy sieci gazu ziemnego zaplanowano w krótkim przedziale czasu (roku, najwyżej dwóch lat), Ewa i Marcin nie wydzierżawili wielkiego zbiornika na gaz płynny, który ustawia się w ogrodzie. W ogrzewanym pomieszczeniu gospodarczym ustawili 4 cylindrowe butle o wadze 33 kg każda.

Domową instalację c.o. bez wahania zaopatrzyli w kondensacyjny jednofunkcyjny kocioł gazowy, który współpracuje z oddzielnym zasobnikiem c.w.u. o pojemności 120 l. W instalacji c.o. umieścili głównie grzejniki naścienne, ponieważ ich montaż jest tańszy, niż układanie ogrzewania podłogowego. To ostatnie znajduje się tylko w łazience i w wiatrołapie. Każdy grzejnik płytowy ma termostat, co pozwala precyzyjniej regulować temperaturę w pomieszczeniach.

Z myślą o przyłączeniu budynku do sieci gazu ziemnego, w kotłowni zamontowano jednofunkcyjny kondensacyjny kocioł gazowy i zasobnik c.w.u. (120 l). Na razie kocioł pracuje na gazie płynnym. Domowa instalacja c.o. obejmuje grzejniki oraz podłogówkę (w łazience i w wiatrołapie). Rodzina często wykorzystuje kotłownię, jako dodatkową łazienkę z wanną

W pomieszczeniu gospodarczym zamontowano 4 butle z gazem propan butan, zastępujące zewnętrzny zbiornik na gaz. Choć butle oraz gaz ważą odpowiednio: 30 kg + 33 kg, Marcin samodzielnie je transportuje i wymienia. Dzięki temu koszty używania gazu płynnego są niewysokie w porównaniu z wersją czerpania gazu z zewnętrznego zbiornika

Redaktor: Lilianna Jampolska