Dom za duży o 50 m2

Co do powierzchni mieszkalnej, Ewa i Wiktor pomylili się o około 50 m2. Mają za duże sypialnie i łazienkę na poddaszu, nie korzystają z pokoju gościnnego na parterze. Co do zaplecza garażowego i gospodarczego - trafili w punkt.

Trzy sąsiadujące ze sobą działki

Ewa i Wiktor szukali działki razem z dwoma zaprzyjaźnionymi małżeństwami. Stwierdzili, że mieszkanie pod miastem blisko siebie będzie dla wszystkich znakomitym rozwiązaniem pod wieloma oczywistymi względami. Choć znalezienie trzech sąsiadujących ze sobą działek było trudniejsze (na przykład, w pewnej miejscowości musieli zrezygnować z ładnych parceli z powodu nadmiernie rozstrzelonej lokalizacji), w stosunkowo niedługim czasie udało się im dokonać zakupu.

Przydała się pomoc rodziców pani Ewy, którzy wskazali działki do sprzedaży niedaleko swojego domu, ale w preferowanej przez małżeństwa okolicy. Na razie tylko Ewa i Wiktor wypełnili kolejne punkty wspólnego zamierzenia - zbudowali dom i zamieszkali w nim na stałe. Pozostałe małżeństwa jeszcze nie ruszyły z budową.

Początkowo Ewa i Wiktor chcieli kupić najwyżej 1000 m2 ziemi. Kiedy jednak obejrzeli nieco większe działki, a które odpowiadały wszystkim zainteresowanym stronom, bez namysłu zrewidowali pierwotne plany. Sprzyjała temu cena gruntu (225 000 zł w 2007 r.), położenie tuż przy ścianie lasu, a przede wszystkim dobre uzbrojenie terenu. Sieć elektryczna, gazu ziemnego i wodociągu biegła w ulicy, obecnie zaledwie 8 metrów od nowo wybudowanego budynku. Mimo braku sieci kanalizacyjnej, zastane warunki zachęcały do osiedlenia się właśnie w tym miejscu. Dzięki rodzicom, Ewa i Wiktor uzyskali dodatkowy niepisany przywilej wybrania parceli jako pierwsi.

Zgodnie z warunkami zabudowy, budynek nie mógł być wyższy niż 10 m, musiał mieć dach ze skosem 30-45° i nawiązywać do krajobrazu i miejscowej zabudowy. Właściciele mieli większą swobodę w dobraniu kolorystyki budynku. Zastosowali tynk mineralny w żółtym kolorze i brązową blachodachówkę

Ewa i Wiktor zdecydowali się na dach wielospadowy. Pokryli go markową blachodachówką. Zależało im również, by obszerny garaż znalazł się w obrysie domu. Wejście do budynku znajduje się pod podcieniem od strony północno-zachodniej. Podjazd i ścieżki przed domem utwardzono betonową kostką

Ewa: Wybraliśmy działkę najgłębiej zlokalizowaną względem głównej asfaltowej drogi. Odpowiadało nam także położenie, bo przy lesie jest ciszej, natomiast na tyle blisko do drogi, by o każdej porze roku sprawnie wydostać się z wewnętrznych uliczek. Działka, przylegająca do ściany lasu gwarantowała nam również, że nikt nie pobuduje domu naprzeciwko. Ponadto, ma dobre wymiary i mogliśmy na niej w miarę optymalnie ustawić dom w strony świata. Garaż znalazł się od strony północy, natomiast salon od południa. Taras ma ekspozycję południowo-wschodnią. Dzięki temu nie cierpimy od upałów, ale osobiście wolałabym jednak, żeby dłużej stał w pełnym słońcu! Lubię ciepło i światło.

Dom z większym zapleczem garażowym i gospodarczym

Ewa i Wiktor szukali projektu budynku o tradycyjnej bryle ze skośnym dachem, bo tak nakazywały im warunki zabudowy. Miał mieć na poddaszu trzy sypialnie, wspólną łazienkę i pralnię z suszarnią. Na parterze, oprócz pomieszczeń dziennych, potrzebowali pokoju gościnnego. Serfując po Internecie, oglądali różne projekty z tradycyjną bryłą. Domy miały najczęściej zbyt małą powierzchnię gospodarczą i garażową (nawet w wersji na dwa samochody), dlatego małżeństwo postanowiło indywidualnie zamówić projekt. Opracowały go architektki Małgorzata Trębska i Katarzyna Mechlińska. 

Projekt: Biuro Architektoniczne TEL, arch. Małgorzata Trębska i arch. Katarzyna Mechlińska; Rzut parteru przed zmianami i rzut parteru po zmianach

Wiktor: Na powierzchnię mieszkalną około 200 m2 namawiał nas teść, argumentując, że dom będzie przez to wygodniejszy. Posłuchaliśmy jego rad, bo sami nie mieliśmy żadnych doświadczeń w tym względzie. Dziś wiemy, że dom o powierzchni mieszkalnej około 150 m2 wcale nie byłby dla nas za mały. Większy garaż zbudowaliśmy natomiast za namową znajomych, którzy już mieli domy. Słusznie podpowiadali, że w gotowych projektach garaże są często za wąskie, co utrudnia otwieranie drzwi samochodów i komunikację wokół nich. 

Garaż, ze względu na moją profesję i zainteresowania (biorę udział w rajdach samochodowych), był dla mnie ważnym elementem domu. Cieszę się, że jest obszerny i znajduje się w obrysie budynku. Jednak planując niestandardowy, nie wziąłem pod uwagę, że jednocześnie powiększam pomieszczenia nad nim. Nad garażem urządziliśmy łazienkę oraz pralnię i suszarnię. Mają odpowiednio 24 m2 i 12 m2, więc są naprawdę spore. Wspólnie z żoną stwierdzamy, że nawet zbyt obszerne. Budując obecnie, powtórzyłbym wielkość garażu, jednak przestrzeni nad nim już nie przeznaczyłbym na mieszkalną, tylko na nieogrzewany składzik.

Przez dwa pierwsze lata po przeprowadzce mieliśmy kłopoty z ogrzaniem łazienki. Ustąpiły po naprawieniu zaworu w grzejniku naściennym zamontowanym tam i ociepleniu stropu w garażu warstwą styropianu o grubości 10 cm. Wtedy dopiero ogrzewanie podłogowe w łazience zaczęło oddawać ciepło w prawidłową stronę.

Krótka budowa

Budowa domu trwała dokładnie rok, od kwietnia 2008 do kwietnia 2009 r. Kosztowała 450 000 zł. Oprócz właściciela w jej organizowanie zaangażował się również ojciec właścicielki. Wynajmowali tylko ekipy polecane przez znajomych, więc budowa przebiegła w miarę sprawnie. 

Taras skierowany na południowy-wschód nie ma stałego zadaszenia. Pojawi się nad nim markiza. Opuszczenie rolet zewnętrznych podczas upałów daje we wnętrzach efekt klimatyzacji. Betonowa płyta ma powierzchnię 40 m2, więc jest dostatecznie duża i ustawna. W przyszłości zostanie wykończona drewnem

Właściciele potraktowali klatkę schodową jako ozdobę salonu. Barierkę z drewna dębowego wykonali na zamówienie. Pomalowali ją na kolor pasujący do reszty mebli. Pani Ewa lubi ciemne drewno: mahoń i wenge. Zastosowała je w całym domu, nawet w pokoju synka. Na poddaszu wprowadziła jednak żywsze kolory na ścianach

Wiktor: Gdybym dzisiaj stawiał dom, mury z betonu komórkowego ociepliłbym grubszą warstwą styropianu - zamiast 10 cm dałbym 15 cm. Pod dachem też zwiększyłbym grubość wełny mineralnej z 25 cm na 35 cm. Solidniejsze ocieplenie mniej kosztuje, niż późniejsze rachunki za ogrzewanie budynku! Dobrze, że na stropie nad poddaszem od razu ułożyliśmy 20 cm wełny mineralnej. To dodatkowa przegroda izolacyjna. 

Z własnego doświadczenia doradzam także bardzo staranne ocieplenie pomieszczeń nad garażem. Ławy fundamentowe ociepliliśmy w pionie styropianem o grubości 10 cm, natomiast pod podłogami ułożyliśmy 2 x 5 cm i dodatkową izolację pod ogrzewaniem podłogowym. Wydaje się nam, że to wystarcza.

W całym budynku wstawiliśmy plastikowe okna z obustronną okleiną drewnopodobną i standardowymi szybami z U = 1,1. Jesteśmy z nich zadowoleni. Rolety zewnętrzne zamontowaliśmy w fazie budowy, by nie można było wyłamać kaset. To ważny techniczny element! Na wykonanie instalacji i budowę do fazy wykańczania budynku podpisywaliśmy z wykonawcami szczegółowe umowy. Potem już nie było na to czasu. Warto to robić każdorazowo, szczególnie w fazie wykończeniowej, bo prace są wtedy najtrudniejsze.

Połączone wnętrza dzienne, podobnie jak łazienka nad garażem, mają wodną podłogówkę. Posadzkę wykończono gresem. Reprezentacyjna strefa domu urządzona jest w stonowanej kolorystyce. Aby można było ustawić w salonie dużą kanapę, właściciele zrezygnowali ze sporego okna, które było w projekcie

Początkowo pani Ewa rozważała całkowite odgrodzenie kuchni od salonu i jadalni. Obawiała się przykrych zapachów i szumu urządzeń kuchennych. Zwyciężyły jednak względy estetyczne. Otwarcie kuchni wizualnie powiększyło przestrzeń. Bufet tworzy tylko umowną przegrodę. Przy kuchni umieszczono spiżarnię

Instalacje

Ewa i Wiktor uznali, że nie ma sensu inwestować w pompę ciepła, mając gaz ziemny na wyciągnięcie ręki. Dom oraz c.w.u. ogrzewa się dwufunkcyjnym kotłem gazowym, współpracującym z ogrzewaniem podłogowym na całym parterze i w łazience na poddaszu oraz grzejnikami naściennymi.

Wiktor: Byliśmy zainteresowani włączeniem do instalacji grzewczej również kolektorów słonecznych, jednak trafiliśmy na niefachowych instalatorów, którzy długo i źle wycenili całą inwestycję. Nie chcąc przedłużać budowy, zniecierpliwieni zrezygnowaliśmy z zastosowania kolektorów, tym bardziej, że to droga instalacja i musielibyśmy wziąć na nią kredyt. Powrócenie do tego rozwiązania w przyszłości będzie wymagało trudniejszego montażu niż w trakcie budowy domu. Dlatego szkoda, że ta sprawa upadła.

Kominek o mocy 18 kW nie ma systemu DGP. Początkowo nie zdawałem sobie sprawy, jak może to wspomóc ogrzewanie budynku i, z powodu kończących się pieniędzy w ostatniej fazie budowy, odpuściłem ten temat. Teraz żałuję, bo wystarczyło poświęcić dodatkowe 2000 zł na rurociąg, rozprowadzający ciepło do ważnych pomieszczeń. Co prawda, obecnie ciepło rozprowadzane grawitacyjnie uchodzi na poddasze przez klatkę schodową, ale nie ogrzewa dostatecznie pokoju synka i łazienki nad garażem. W naszej sypialni (przylegającej do komina) jest bardzo ciepło.

Nie zdecydowaliśmy się na przyłączenie domu do wodociągu i korzystamy ze studni kręgowej. Sprawdza się, bo kupiliśmy dobrej jakości pompę, która tłoczy wodę do dużego zasobnika, umieszczonego w kotłowni (przy garażu). Znajomy polecał nam budowę przydomowej oczyszczalni ścieków. Niestety, wysokie wody gruntowe na działce oraz plany skanalizowania naszej wsi uniemożliwiły jej założenie.

Kominek z żeliwnym wkładem obudowano płytkami łupka. Pan Wiktor żałuje, że w trakcie budowy nie wykonał systemu DGP (musiałby wtedy dołożyć zaledwie 2000 zł). Dzięki niemu można byłoby obecnie lepiej wykorzystywać ciepło z kominka. W zimie budynek ogrzewa się dwufunkcyjnym kotłem gazowym

Ewa: Zamontowaliśmy centralny odkurzacz, który sprawdza się w codziennej praktyce. Namówiłam męża na zamontowanie rolet zewnętrznych. Kosztowały tylko 7000 zł i dają mi większe poczucie bezpieczeństwa. Gdybyśmy kupili rolety sterowane pilotem, byłyby dwukrotnie droższe, niż obsługiwane ręcznie.

Pan Wiktor z synkiem Mateuszem. Dziś zbudowałbym dom mniejszy, ok. 150 m2. Utrzymałbym wielkość garażu, a przestrzeń nad nim przeznaczyłbym na nieogrzewany składzik. Zwiększyłbym grubość ocieplenia na ścianach i pod dachem. Solidniejsze ocieplenie mniej kosztuje, niż późniejsze rachunki za ogrzewanie budynku!

Redaktor: Lilianna Jampolska