Choć nazwy te brzmią podobnie, oznaczają zupełnie co innego. Wskaźnik intensywności zabudowy dotyczy stosunku powierzchni całkowitej zabudowy do powierzchni działki budowlanej. Powierzchnia całkowita jest to z kolei iloczyn powierzchni zabudowy i liczby pełnych kondygnacji - zarówno naziemnych, jak i podziemnych.
Natomiast powierzchnia zabudowy jest to powierzchnia terenu zajęta przez budynek w stanie wykończonym i wyznacza ją rzut pionowy zewnętrznych jego krawędzi na powierzchnię terenu.
Jak wynika z powyższego, przy wskaźniku intensywności zabudowy bierze się pod uwagę powierzchnię kondygnacji, natomiast przy wskaźniku powierzchni zabudowy - wielkość powierzchni zajętej przez budynek.
➡️ Ważny temat: Nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Czy decyzje WZ stracą ważność?
Aleksandra Korczak
fot. 3dman_eu / pixabay.com