Tradycyjnie schody drewniane wytwarzało się z tarcicy sosnowej, świerkowej lub dębowej. Obecnie wykorzystuje się również wiele innych drzew: jesion, klon, buk, brzozę, wiśnię, orzech, a także gatunki egzotyczne; schody z nich są zwykle kilkadziesiąt procent droższe.
Dwie podstawowe konstrukcje to schody drabiniaste i policzkowe (policzkiem nazywa się boczną belkę biegu lub - np. w przypadku żelbetowych - jego bok). Często też z drewna wykonuje się schody kręte.
Schody drabiniaste składają się po prostu z dwóch belek policzkowych i stopnic, do nich zamocowanych. Można je więc zaliczyć do ażurowych. Służą zwykle jako pomocnicze: np. piwniczne, strychowe. Co bynajmniej nie znaczy, że muszą być prymitywne. Za przykład mogą posłużyć schody składane. Po złożeniu mieszczą się w skrzynce. Ta z kolei chowa się w suficie.
Do przemieszczania się między piętrami, w których przebywamy stale - a nie co jakiś czas, jak strych czy piwnica - najwygodniejsze są schody drewniane policzkowe. Składają się z dwóch belek policzkowych, stopnic i podstopnic. Policzki mają zwykle grubość 5 cm, wysokość ok. 30 cm; zależy ona od wymiarów stopni. Te z kolei są grubości 4-6 cm. Podstopnice, oczywiście, mogą być cieńsze, 2-3 cm.
W wykonaniu zwykłym montaż biegu polega na tym, że w gniazda wydrążone (wyfrezowane) w belkach policzkowych wsuwa się stopnice i podstopnice. Belki zaś ściąga się nakrętkami nakręcanymi na metalowy pręt (sworzeń) obustronnie gwintowany.
Za elegantsze uważa się schody ze stopniami nakładanymi (siodłowe). Górną stronę policzków wycina się w kształt schodkowaty. Do pionowych ścianek przyśrubowuje się podstopnice, do poziomych zaś stopnice. Policzki muszą być bardziej wytrzymałe niż przy schodach zwykłych. Grubość bali wynosi zatem 6-8 cm, szerokość zaś 29-27 cm - tak, by pod wycięciami pozostało 15-18 cm drewna nie naruszonego.
Jak widać, na takie schody trzeba zużyć więcej lepszego (bo o większym przekroju) drewna. Droższe jest też wykonanie.
Coraz większą popularnością cieszą się schody kręte. Jak inne mogą stanowić dekoracyjny element wnętrza, nie zajmując w nim zbyt dużo miejsca. Jeśli przyjąć minimalną wymaganą długość stopnia 80 cm, średnica wersji okrągłej nie przekroczy 2 m.
Typowa postać tych schodów to słup nośny, najczęściej stalowy lub aluminiowy, rzadziej drewniany, dołem i górą zamocowany do stropów, a wokół niego wachlarzowato rozmieszczone stopnie.
Spotyka się jednak również konstrukcje policzkowe. Deski policzkowe, są tu wygięte w linię spiralną (ściślej: śrubową).
Wadę schodów krętych stanowi pewna niewygoda poruszania się po nich, spowodowana klinowym kształtem stopni.
Redakcja BD
1
