Cięcie należy przeprowadzać w bezwietrzne dni. Zastosowanie ostrego narzędzia (sekatora, piłki) jest połową sukcesu. Należy pamiętać, by nie stosować do tego zabiegu takich narzędzi jak siekiera. Cięcia należy dokonywać bardzo ostrożnie.
Cięć należy dokonywać nad "oczkiem" (pąkiem) - zapewni to prawidłowy rozwój pędów na wiosnę. Prawidłowe cięcie wykonuje się ukośnie około 5 cm nad oczkiem sekatorem skierowanym na zewnątrz rośliny. Ukośne cięcie umożliwi swobodne spływanie wód deszczowych po gałęziach drzewa, a odpowiednio skierowany sekator umożliwi wyrośnięcie nowej gałęzi na zewnątrz, nie w środek korony.
Cięcia prześwietlające mają na celu zapewnienie równomiernego dostępu światła do wszystkich pędów drzewa. Cięcie należy rozpocząć od usunięcia wszelkich starych i chorych gałęzi. Kolejnym ruchem jest wycięcie niepotrzebnych gałęzi szkieletowych, które wyrastających w środek korony lub nachodzą na siebie czy rosną pionowo i uniemożliwiają prawidłowy rozwój. Gałęzie o znacznie grubszym obwodzie obcina się w miejscu zwanym obrączką. Chcąc dokonać tego zabiegu prawidłowo, należy podpiłować gałąź od dołu, by uniknąć oderwania się kory i tym samym poważnego naruszenia drzewa. Przy cięciu należy również podtrzymać konar, by sam nie załamał się pod własnym ciężarem i nie uszkodził drzewa. Zazwyczaj wycina się ok. 20-30% gałęzi i młodych pędów.
Po cięciu należy zabezpieczyć rany, smarując jej powierzchnię maścią ogrodniczą, balsamem, np. Dedromal lub preparatem zwanym niekiedy sztuczną korą (Lac Balsam, Eco Balsam). Należy wystrzegać się zabezpieczania ran za pomocą farb emulsyjnych czy lakierów. Prawidłowo wykonanie cięcie pozostawia ranę, która bardzo łatwo się zabliźnia - na brzegach pojawia się w postaci wałka tzw. tkanka przyranna. Najbardziej prawidłowym kształtem rany jest owal.
Młode, szybko rosnące pionowo pędy tzw. wilki należy usuwać najlepiej latem - od końca czerwca do sierpnia. W czerwcu można takie gałęzie po prostu wyrywać, gdyż są one bardzo młode i nie spowodują uszkodzeń drzewa. Z reguły usuwa się około 90% wilków. Zostawia się pędy słabe jako rezerwę dla odnowienia korony.
Redakcja BD
fot. otwierająca: sasapanchenko / stock.adobe.com