Jaki jest wybór wanien z bąbelkami?
Narożna wanna z hydromasażem z zagłówkami i relingami ze stali nierdzewnej (fot. Sanplast) |
Wanny z masażem produkowane są z akrylu, dzięki temu mają rozmaite wymiary i kształty, które można dopasować do prawie każdej łazienki. Prawie, bo ze względu na wentylację, powinna ona jednak mieć co najmniej 5 m2 powierzchni.
Do wyboru mamy kilka wariantów wanien z hydromasażem: prostokątne (od 120x70 do 190x90 cm), asymetryczne (od 145x100 do 160x100 cm), owalne (od 165x130 do 190x100 cm), narożne (od 125x125 do 153x153 cm). Te większe mogą być również dwuosobowe. W zależności od wielkości i głębokości wanny, mają pojemność od 150 do 450 l.
Woda, powietrze, a może ultradźwięki?
W wannach z najprostszymi systemami hydromasażu masuje tylko woda. Pompa spręża wodę i wyrzuca ją pod ciśnieniem z minimu 4 dysz. Są one rozmieszczone na bokach wanny tak, by jednocześnie masowany był kark, plecy, nogi i stopy. Im wyższa klasa wanny, tym więcej ma dysz. Najlepiej wyposażone modele mogą ich mieć nawet 35. Większość urządzeń wyposażona jest w regulację natężenia strumieni wody. Możliwa jest też zmiana kąta ustawienia dysz.
Wanna z hydromasażem to już standard wielu domowych łazienek (fot. Poolspa) |
Kąpiel staje się jeszcze przyjemniejsza, gdy masuje nas nie tylko woda, ale także powietrze. Automatycznie zwiększa się wtedy ciśnienie wody, masaż staje się intensywniejszy i efektywniejszy – lepiej dotleniona skóra wolniej się starzeje. Powietrze wtłaczane jest za pomocą ukrytej pod wanną dmuchawy i rozpylane w wodzie przez system dysz i minidysz umieszczonych w dnie i bokach wanny.
Najdelikatniejszą odmianą masażu jest masaż powietrzny, zwany też perełkowym. Pęcherzyki powietrza masują skórę, zaopatrując ją w tlen poprawiając w ten sposób krążenie krwi i limfy. Masaż powietrzny działa również odprężająco i relaksująco na układ nerwowy. Wanny z takim hydromasażem sprzedawane są w dwóch wersjach: z dyszami i otworami w dnie.
W pierwszym rozwiązaniu powietrze w postaci drobnych pęcherzyków, wtłaczane jest do wanny za pomocą ukrytej pod nią dmuchawy lub kompresora i rozpylane w wodzie przez układ rurek i dysz. Dysze zabezpieczone są przed wpływaniem wody do przewodów napowietrzających.
W drugim przypadku sprężone powietrze wdmuchiwane jest do wody z komory zwanej „podwójnym dnem“ przez dużą liczbę otworów w dnie wanny. To rozwiązanie jest tańsze, ale rzadziej stosowane. Wymaga bowiem szczególnie starannej dezynfekcji.
Pełny artykuł w PDF: Wodna terapia