| Kiedy korzystamy z łazienek u znajomych lub oglądamy w sklepach ofertę rynkową ich wyposażenia, dochodzimy w końcu do wniosku, że naszą trzeba koniecznie zmodernizować. Nie łudźmy się jednak, że będzie to zadanie proste. Zwłaszcza, gdy oprócz wymiany sprzętów na nowe, zdecydujemy się również na jej "przemeblowanie". Remont łazienki jest bowiem jednym z trudniejszych oraz kosztowniejszych przedsięwzięć. Remont łazienki, zwłaszcza gdy połączony jest ze zmianą położenia i rozstawienia przyborów sanitarnych, wymaga odpowiedniego rozbudowania instalacji ciepłej i zimnej wody, kanalizacyjnej oraz elektrycznej. To oznacza prowadzenie robót na wielu odcinkach i dobrze jest wiedzieć, od czego zacząć i jak zaplanować harmonogram prac. Dobrze jeszcze przed ich rozpoczęciem zrobić własny projekt całego przedsięwzięcia (przy poważniejszych zmianach i tak trzeba będzie zamówić go u profesjonalisty), warto kupić wszystkie potrzebne urządzenia, by "przymierzyć je", zanim wnętrze zostanie całkowicie wykończone. Prześledźmy zatem poszczególne etapy takiego generalnego remontu - z pozycji praktyki zwracamy uwagę na ważne momenty. Szykujemy "plac budowy" Najlepiej, gdy na czas remontu pomieszczenie zostanie wyłączone z użytku, zatem w komfortowej sytuacji będą mieszkańcy domów z większa liczbą łazienek lub choćby z drugim WC. Na początku trzeba bowiem zdemontować urządzenia sanitarne, a dopiero potem można skuć glazurę. Starych płytek ceramicznych, tak na ścianach jak i na podłodze, nie trzeba koniecznie usuwać pod warunkiem, że mocno trzymają się podłoża. W razie wątpliwości, w kilku miejscach można je odkuć i sprawdzić, czy na oderwanych fragmentach płytek pozostają przyklejone resztki zaprawy. Jeśli płytki nie są mocno przytwierdzone, trzeba je usunąć w całości, a podłoże naprawić zaprawą wyrównującą. najpierw kanalizacja Przy ustalaniu miejsca zamontowania sedesu, wanny, brodzika czy umywalki należy sprawdzić możliwość podłączenia odpływów do pionu kanalizacyjnego. Modernizacja instalacji kanalizacyjnej nie należy do łatwych. Wręcz przeciwnie, przysparza najwięcej problemów, ze względu na duże przekroje rur odpływowych oraz konieczność zachowania wymaganych spadków. Możliwość dostosowania instalacji kanalizacyjnej do nowych potrzeb zależeć będzie od lokalizacji łazienki. Zarówno w domach podpiwniczonych, jak i na piętrze, do pionu i odpływów można dostać się od dołu, robiąc przekucia przez strop niemal w dowolnym miejscu. Instalację poprowadzi się wówczas pod stropem, osłaniając ją, w razie potrzeby, sufitem podwieszanym. Natomiast rury umieszczone w podłodze na gruncie w sposób istotny ograniczają pole manewru przy rozmieszczaniu przyborów sanitarnych, chyba że zdecydujemy się na zerwanie podkładu podłogowego i ułożenie na nowo rur odpływowych. Ponieważ trudno ukryć rurę odprowadzającą ścieki z sedesu ze względu na jej dużą średnicę (110 mm), podłączenie do pionu powinno być możliwie krótkie (do 1 m) i osłonięte ekranem lub ścianką instalacyjną. Doprowadzenie ciepłej i zimnej wody Rozprowadzenie instalacji wodociągowej można wykonać na trzy sposoby. W układzie tradycyjnym podłączenia do poszczególnych przyborów odchodzą od trójników montowanych na przewodzie zasilającym. System rozdzielaczowy stosowany jest wtedy, gdy przybory rozmieszczone są w dużych odległościach między sobą lub na przeciwległych ścianach. Wygodny w wykonaniu jest również układ z tzw. trójnikami ustalonymi, zwłaszcza gdy przybory są blisko siebie, a podejścia do baterii na zbliżonym poziomie. Wtedy trójnik pełni jednocześnie funkcję przyłącza do baterii, a rury prowadzone są odpowiednio poniżej i powyżej miejsc podłączenia. Układ taki wymaga jednak dokładnego zaznaczenia przebiegu tras (np. przez wykonanie dokumentacji fotograficznej z miarką), aby przy mocowaniu akcesoriów łazienkowych nie przewiercić rury. Instalacja elektryczna Instalacja elektryczna w remontowanej łazience powinna umożliwić wygodne i bezpieczne połączenie oświetlenia, wentylatora wywiewnego, czasami gniazd do pralki, golarki lub podgrzewacza wody. W przypadku instalowania wanny z hydromasażem również konieczne będzie doprowadzenie w jej pobliże zasilania elektrycznego. Warto wydzielić przynajmniej dwa obwody zasilania, np. oddzielny dla oświetlenia i pralki lub innych urządzeń o dużym poborze prądu. Zgodnie z przepisami, w odległości mniejszej niż 60 cm od obrysu wanny lub brodzika, nie wolno instalować żadnych gniazd, wyłączników czy oświetlenia zasilanych napięciem 230 V. Stałego podłączenia do instalacji wymaga oświetlenie, wentylator wyciągowy oraz ewentualnie podgrzewacz wody i urządzenia do hydromasażu. Wszelkie połączenia powinny być umieszczone w hermetycznych puszkach i zabezpieczone przed zalaniem wodą. Redakcja BudujemyDom Ciąg dalszy artykułu w formacie pdf: |
Pobierz wersję pdf: Lifting łazienki
