Nieszczelne połączenia paroizolacji powodują intensywne wnikanie pary wodnej w głąb przegrody, co może prowadzić do zawilgocenia ocieplenia. Warunkiem szczelnej i skutecznej warstwy paroizolacyjnej jest zaklejenie wszystkich zakładów folii, hermetyczne zabezpieczenie styków foli z konstrukcją, użycie taśm uszczelniających np. przy przejściach instalacyjnych itp. Przykładowo, wykonując w paroizolacji otwór na kabel, należy go dokładnie uszczelnić.
Częstym błędem jest pominięcie dolnej szczeliny wentylacyjnej pod warstwą wstępnego krycia np. pełnym dekowaniem czy pomiędzy membraną i warstwą ocieplenia. Ważne, aby wykonywana szczelina zapewniała wlot i wylot powietrza, w innym przypadku usunięcie wilgoci nie będzie możliwe. Dla dachów o długości krokwi do 10 m jej wysokość powinna wynosić ok. 3 cm. Szczelina nie jest potrzebna, jeżeli mamy pewność, że użyta membrana dachowa jest wysokoparoprzepuszczalna.
Błędem jest niezapewnienie ciągłości izolacji dachu i ścian zewnętrznych. Połączenie tych izolacji musi być bardzo szczelne i dokładne, inaczej będziemy mieli do czynienia z dużym mostkiem termicznym. Niedbały montaż wełny, np. poprzez pozostawianie przerw pomiędzy kładzionymi fragmentami wełny lub niezaizolowanie drobnych wnęk w konstrukcji dachu, także spowoduje sporą ucieczkę ciepła. Podobnie szkodliwy jest brak starannego ocieplenia wokół okien dachowych.
Agata Wołkowiecka
Kierownik Produktu ISOVER
fot. ISOVER
