Przepisy wymagają, aby garaże nieogrzewane miały przynajmniej wentylację naturalną w formie otworów wentylacyjnych umieszczonych na przeciwległych ścianach. Ich powierzchnia powinna wynosić co najmniej 0,04 m² na każde stanowisko dla samochodu. W praktyce wystarczającą wentylację w takim garażu zapewniają dwa otwory wentylacyjne przysłonięte kratkami o przekroju 14 × 4 cm, przy czym jeden otwór umieszcza się przy podłodze, a drugi blisko stropu.
Garaże ogrzewane wymagają zainstalowania wentylacji grawitacyjnej gwarantującej przynajmniej 1,5-krotną wymianę powietrza w ciągu godziny. Jednak intensywność takiej wentylacji zależy przede wszystkim od różnicy temperatury wewnątrz i na zewnątrz garażu: w mroźne dni może być zbyt intensywna, a latem - niewystarczająca.
Przy bezpośrednim przejściu z garażu do pomieszczeń mieszkalnych może również występować zjawisko zasysania spalin przez inne kanały wentylacyjne w domu. Dlatego lepiej zamontować w garażu sterowany automatycznie wentylator wyciągowy włączający się samoczynnie przy otwarciu drzwi do garażu oraz co pewien czas ustawiony na wyłączniku czasowym.
Warto też rozważyć - jeśli istnieje taka możliwość - zamontowanie dodatkowych drzwi w części korytarza, co utworzy śluzę zabezpieczającą przed bezpośrednim połączeniem części mieszkalnej w przypadku otwarcia drzwi do garażu.
Redakcja BD
fot. otwierająca: Hörmann
Dodaj komentarz