9-16 minut 
Kostka brukowa, tarasy, obrzeża 
22 514 20 00 
Plac Konesera 8 03-736 Warszawa 
Rodzaje płyt chodnikowych
Płyty chodnikowe, tak samo jak kostka brukowa, oferuje szeroki wachlarz zastosowań.
Możemy zdecydować się, np. na płyty chodnikowe, nowoczesne schody, płyty betonowe na taras, na podjazd czy na ścieżki.
Na rynku występują różne rodzaje płyt tego typu, które różnią się między sobą właściwościami oraz estetyką.
Możemy wyróżnić następujące rodzaje płyt chodnikowych:
- Płyty betonowe wibroprasowane - to ciężkie płyty, które pozwalają na stworzenie wytrzymałej i stabilnej nawierzchni. Ze względu na ich ciężar ich montaż może być trudniejszy niż w przypadku tradycyjnych płyt.
- Płyty betonowe wet-cast - są lekkie, mają nietypową fakturę i interesujące kształty. Trzeba je regularnie impregnować, aby zabezpieczyć przed wilgocią i deszczem. Ich atrakcyjny wygląd pozwala na tworzenie oryginalnych i estetycznych aranżacji w ogrodzie.
- Płyty ceramiczne - są łatwe w obróbce, antypoślizgowe i mrozoodporne. Imitują beton, kamień naturalny czy drewno. Mogą posłużyć przez wiele lat, są plamoodporne i bardzo estetyczne. Zanim się jednak na nie zdecydujemy warto dowiedzieć się jaka podsypka pod płyty chodnikowe tego typu będzie najlepsza i jak układać płyty chodnikowe na betonie. Wtedy możemy być pewni, że płyty nie będą się klawiszować lub zapadać.
Rodzaje płyt chodnikowych ze względu na wymiary. Do najpopularniejszych płyt należą:
- płyta chodnikowa 35x35,
- płyta chodnikowa 50x50,
- płyta chodnikowa 100x50,
- płyty tarasowe 60x60.
Rodzaje płyt chodnikowych ze względu na fakturę:
- płyty imitujące tworzywa,
- płyty gładkie,
- płyty ażurowe,
- płyty płukane.
O czym musisz pamiętać układając płyty chodnikowe?
Oprócz wyglądu oraz parametrów płyt, ważny jest także sposób ich układania, który może znacząco wpłynąć na ich trwałość i komfort użytkowania.
- Podbudowa
Podłoże i podbudowa to pierwsze elementy, które warto przygotować zanim położymy płyty. Dzięki temu nawierzchnia będzie o wiele bardziej stabilna i równa.
Nawierzchnia pod podbudową powinna mieć usuniętą warstwę humusu oraz wszelkie rośliny.
W przypadku powierzchni słabonośnych, trzeba je wcześniej wzmocnić cementem lub popiołem lotnym.
Rodzaj oraz grubość podbudowy zależy od rodzaju powierzchni oraz natężenia ruchu.
Przy domowych podjazdach najczęściej tworzy się warstwę 15 cm. Podbudowa może być wykonana, np. z kruszywa naturalnego lub łamanego.
Poradnik
- Obramowania i krawężniki
Po stworzeniu podbudowy, można już ułożyć krawężniki, które chronią przed osuwaniem się powierzchni.
Obrzeża powinny być ułożone na zaprawie cementowej.
- Podsypka
Podsypka wyrównuje podbudowę i w krótszym czasie odwadnia nawierzchnię, przez co na płytach chodnikowych nie będzie stała woda.
Mogą to być np. podsypki piaskowe lub takie wykonywane z zapraw cementowo-piaskowych, których grubość nie jest większa niż 5 cm.
- Montaż płyt chodnikowych
Warto pamiętać, że montaż powinien być możliwie jak najbardziej precyzyjny. Między płytami trzeba zachować małe (ok. 5 mm) odstępy.
Można także użyć krzyży spoinowych, które dokładnie wymierzą odległości między spoinami.
Następnie spoiny wypełnia się piaskiem i podbija gumowym młotkiem oraz rozprowadza piasek we wszystkie przestrzenie za pomocą miotły.
Dobór oraz układanie krawężników do płyt chodnikowych
Układanie obrzeży i krawężników do płyt chodnikowych ma na celu wyznaczenie różnych stref przy posesji czy w ogrodzie.
Obrzeża zabezpieczają również bruk przed rozchodzeniem się - w związku z tym pełnią nie tylko funkcję estetyczną, ale również funkcjonalną.
Najpierw warto rozrysować plan projektu oraz przygotować wykop pod krawężnik.
Po jego obydwu stronach powinniśmy zostawić ok. 10 cm przestrzeni. W wykopie tworzymy fundament z betonu o wysokości od 10 do 20 cm.
Przed ułożeniem poszczególnych elementów podbudowę warto zwilżyć wodą.
Wówczas możemy przystąpić do układania krawężnika, pamiętając o zachowaniu ustalonej wysokości.
Poszczególne elementy dobijamy do siebie, zostawiając między nimi małe przerwy (ok. 2 mm).
Zanim przystąpimy do trwałego układania obrzeży i krawężnika, należy odpowiednio wyznaczyć ich przebieg.
Decydując się na ułożenie w linii prostej, procedura jest łatwiejsza, ale tworzenie krawężnika czy obrzeża po łuku wymaga większej wprawy.
W takiej sytuacji warto zdecydować się na krawężniki łukowe albo proste o długości min. 50 cm.
źródło i zdjęcia: Semmelrock Stein+Design
