Jaki typ wymiennika ciepła wybrać?

Ostatecznie dla inwestora najważniejsze są osiągane parametry – przepływ powietrza, straty ciśnienia (wpływają np. na wymaganą moc wentylatorów), sprawność odzysku ciepła. Jednak warto też wiedzieć, jakie są specyficzne cechy różnego rodzaju wymienników. Na polskim rynku dominują ich trzy zasadnicze typy rekuperatorów.

Krzyżowe, w których kanały z wywiewanym (ciepłym) i nawiewanym (zimnym) powietrzem są ustawione prostopadle. Są proste w budowie, tanie i łatwe do czyszczenia. Jednak ich sprawność jest niska – poniżej 70%.

Dlatego spotyka się także centrale z dwoma ułożonymi szeregowo wymiennikami. Właśnie ze względu na niską sprawność coraz bardziej tracą one na popularności. Są średnio podatne na zamarzanie kondensujących w wymienniku skroplin (wilgoci z ochładzanego powietrza usuwanego).

Przeciwprądowe, które są podobne do krzyżowych, ale z kanałami nawiewnymi i wywiewnymi ułożonymi równolegle – powietrze płynie w nich w przeciwnych kierunkach, stąd nazwa „przeciwprądowe”.

Sprawność odzysku ciepła rośnie i może sięgać ponad 90%. Wadą jest wzrost oporów przepływu, trudność czyszczenia i podatność na zaszronienie zamarzającymi skroplinami. To obecnie najpopularniejszy typ wymienników.

Obrotowe, które mają mają kształt walca z kanałami biegnącymi równolegle do jego osi. Walec ten się obraca i tymi samymi kanałami przepływa naprzemiennie powietrze usuwane (podgrzewa wymiennik) i nawiewane (ochładza go). Zasada działania jest więc zupełnie inna niż w pozostałych wymiennikach.

Sprawność wymienników obrotowych może sięgać nawet ponad 90%. Jednak największą zaletą jest całkowita odporność na szronienie, nawet w skrajnie niskiej temperaturze (strugi powietrza nawiewanego osuszają kanały). Nie bez przyczyny są one popularne w Skandynawii. Słabą stroną jest pewna skłonność do mieszania się strumieni powietrza nawiewanego i usuwanego oraz ryzyko awarii obracającego je silnika.

opracowanie: redakcja IRBJ
źródło zdjęcia: Lindab