Ceresit: Zalety tapetowania ścian

Takich wzorów, jakie proponują producenci tapet, nie uzyska się, malując powierzchnie farbami. Tapetami możemy zdobić całe ściany oraz sufity lub tylko niewielkie ich fragmenty – wnęki albo wykusze. Zabiegiem proponowanym przez dekoratorów wnętrz jest oklejenie tylko wybranych ścian. W ten sposób tworzy się dekoracyjne akcenty w pomieszczeniach i wyodrębnia pewne części spośród pozostałych. Popularne jest także wykańczanie tym materiałem starych mebli, które zyskują nowy, niebanalny wygląd.

Na każdy gust

Kiedyś na sklepowych półkach leżały głównie tapety papierowe. Obecnie ich wybór jest ogromny. Oferta wzorów i kolorów zadowoli nawet najbardziej wymagających klientów. Warto zorientować się, co proponują sklepy z materiałami dekoracyjnymi.

• Tapety papierowe – zrobione z jednej, dwóch lub kilku warstw papieru, przeważnie z wytłoczoną fakturą. Jednowarstwowe są dosyć cienkie, więc nadają się tylko na bardzo równe podłoża. Pozostałe można układać nawet na ścianach niewykończonych gładzią. Są dosyć trudne do utrzymania w czystości, bo nie odznaczają się zbyt dobrą odpornością na wodę i szorowanie. W sprzedaży dostępne są także papierowe tapety zmywalne, powleczone lakierem albo akrylem. Wyróżniają się odpornością na wodę i łatwo się je czyści. Tapety papierowe można malować. Niestety są stosunkowo trudne w układaniu, zwłaszcza dla amatorów, bowiem dość łatwo się rwą i fałdują.

• Tapety winylowe – ich spodnia warstwa zrobiona jest z papieru lub winylu. Wierzchnią stanowi płaski lub spieniony winyl. Są grubsze niż papierowe i bardziej wytrzymałe na uszkodzenia. Takie tapety odznaczają się dobrą odpornością na wilgoć oraz szorowanie, więc sprawdzą się we wszystkich pomieszczeniach, również łazienkach. Te z cieńszą warstwą winylu można układać tylko na bardzo równych podłożach. Łatwo utrzymać je w czystości, gdyż mycie i szorowanie nie uszkodzi ich powierzchni. Tapety ze spienionym winylem dobrze maskują nierówności ścian, ale są mniej odporne na szorowanie.

• Tapety na podkładzie flizelinowym – ich warstwę wierzchnią stanowi papier albo tworzywo sztuczne – spienione PVC lub poliuretan. Dobrze tłumią hałas i maskują drobne nierówności ścian. Tapety flizelinowe uchodzą za najłatwiejsze w kładzeniu. Nie mają tendencji do kurczenia się ani rozciągania. Przy ich układaniu klej nanosi się na podłoże, a nie na spód arkusza. Co ważne, w razie gdyby tapeta znudziła się lub zniszczyła, można ją na sucho oderwać od ściany.

• Tapety akrylowe – ich spodnia warstwa zrobiona jest z papieru, a wierzchnia z pianki akrylowej. Nie są odporne na wilgoć i nie można ich czyścić na mokro. Łatwo je uszkodzić podczas szorowania.

• Tapety korkowe – wytwarza się je ze zmielonego i sprasowanego korka. Są trwałe i odporne na uszkodzenia. Ocieplają pomieszczenie i poprawiają izolacyjność akustyczną wnętrza. Można je myć i szorować.

• Tapety flokowane – są robione z papieru lub winylu. Tym, co je wyróżnia, jest dodatek włókien wełnianych, jedwabnych lub sztucznych na poszczególnych fragmentach wzorów.

• Tapety z włókna szklanego – mają strukturę podobną do tkaniny. Są odporne na wodę i szorowanie. Można je malować. Polecane do wszystkich pomieszczeń, zwłaszcza korytarzy, kuchni i łazienek.

• Tapety tekstylne – to tkaniny naturalne bądź syntetyczne, często podklejone od spodu papierem. Polecane do sypialni i salonów. Osobom bez odpowiedniego doświadczenia ich przyklejanie może sprawiać kłopoty.   Tapety typu rauhfaser (raufazy) – dwie lub trzy warstwy papieru przełożone wiórkami drzewnymi. Dobrze kryją drobne nierówności. Po ułożeniu wymagają pomalowania.

Do łask wracają też fototapety, czyli tapety z nadrukowanym zdjęciem. Firmy sprzedające takie materiały oferują wzory katalogowe oraz unikalne, przygotowane na zamówienie klienta.

Mocne mocowanie Rodzaj kleju musi być dostosowany do materiału, z jakiego zrobiona jest tapeta, a także do jej ciężaru. Większość oferowanych na rynku klejów jest dostępna w postaci proszku przeznaczonego do wymieszania z wodą. Pojawiają się też produkty innowacyjne, np. płynne koncentraty kleju. Do niektórych rodzajów tapet można użyć gotowego kleju. Do tapet papierowych – Metylan Normal, klej metylocelulozowy o dużej przyczepności. Wymaga rozrobienia z wodą. Do tapet ciężkich i winylowych – Metylan Spezial. To klej metylocelulozowy z dodatkiem żywic syntetycznych. Ma bardzo dużą siłę wiązania. Wymaga rozrobienia z wodą. Do takich tapet może być stosowany również Metylan Spezial Instant – na jego przygotowanie wystarczą 3 minuty. Do tapet z podkładem flizelinowym – Metylan Direct. Nanosi się go na podłoże, nie na tapetę. Przed użyciem wymaga rozrobienia z wodą. Dla większej wygody warto zastosować klej Metylan Direct Control. Zawiera on dodatek indykatora – substancji, która zabarwia masę klejową na różowo. Dzięki temu dokładnie widać, gdzie klej został już nałożony. Kolor znika ze ściany w chwili, gdy klej wyschnie. Do pomieszczeń, w których panuje podwyższona wilgotność – Metylan Extra, klej dyspersyjny, gotowy do użytku. Nadaje się do wszystkich rodzajów tapet. Sprawdzi się też jako dodatek do innych klejów, zwiększający siłę wiązania i poprawiający odporność na wilgoć. Metylan Extra doskonale nadaje się też do fototapet.

Szczególnie wartym polecenia produktem jest uniwersalny klej metylocelulozowy Metylan Spezial Liquid, zawierający dodatek żywic syntetycznych. To płynny koncentrat, który wystarczy rozcieńczyć wodą (przygotowanie trwa tylko 2 minuty). Metylan Spezial Liquid sprawdzi się przy wszystkich rodzajach tapet. Można go rozprowadzać ręcznie (pędzlem lub wałkiem)albo mechanicznie (agregatem natryskowym). Na opakowaniu znajduje się miarka, ułatwiająca precyzyjne dozowanie koncentratu podczas dolewania go do wody. Klej ten może być stosowany na tynki stare lub świeżo ułożone.

Ściana gotowa na klej

W pierwszej kolejności należy dokładnie przyjrzeć się podłożu. Im cieńsza tapeta, tym mniej mankamentów ukryje i tym gładsza musi być ściana. Zazwyczaj konieczne okazuje się wyrównanie jej gładzią szpachlową, np. Ceresit IN 35, którą można wypełnić ubytki do 5 mm, a więc takie, jakie rzucałyby się w oczy nawet po naklejeniu tapety. Można również sięgnąć po gładź Ceresit IN 45, zawierającą domieszkę specjalnych włókien, które wzmacniają podłoże i czynią je odpornym na uszkodzenia. Z powierzchni przeznaczonych do wykańczania trzeba usunąć wszelkie zabrudzenia, tłuste plamy, kurz i pył. Podłoża chłonne i pylące – tynki gipsowe, tynki cementowo-wapienne, okładziny z płyt gipsowo-kartonowych – wymagają zagruntowania. Warto polecić grunt Ceresit IN 10, idealny na mocne, stabilne, ale chłonne podłoża. Zmniejszy on ich nasiąkliwość i tym samym sprawi, że nie będą odciągały wilgoci z kleju. Przed tapetowaniem pomalowane ściany powinno się przemyć wodą z szarym mydłem. Farbę olejną, po przemyciu wodą, trzeba zmatowić papierem ściernym. Nowej tapety nie należy naklejać na starą. Do zerwania starej przyda się specjalny skrobak. Jeśli papierowa tapeta mocno przywarła do podłoża, można przemyć ją gorącą wodą, po uprzednim podziurkowaniu powierzchni. W sprzedaży są dostępne urządzenia do odparowywania oraz dziurkowania tapet. Jeśli chcemy, by usuwanie starej tapety poszło szybko i sprawnie, warto użyć specjalnego preparatu, który ułatwi odklejanie brytów tapety od ściany. Polecamy płyn do usuwania tapet Metylan Remover. 

źródło i zdjęcia: Henkel Polska