W powietrzu znajduje się wilgoć w postaci gazu i tak długo jak postać tej wilgoci się nie zmieni nie mamy problemów. Problemy powstają, kiedy temperatura powietrza nagle obniży się o więcej niż 7°C co może prowadzić do kondensacji czyli do skraplania się wilgoci zawartej w powietrzu.
Zjawisko to obserwujemy często wewnątrz pomieszczeń - na słabo izolowanych i tym samym zimnych ścianach szczytowych. Powietrze w pomieszczeniu ma temperaturę 22°C, a temperatura ściany wynosi 8°C co daje nam różnicę temperatury 14°C. Tam gdzie ciepłe powietrze ma styk z zimną ścianą ochładza się i dochodzi do zjawiska skraplania się pary wodnej - ściana staje się wilgotna.
Wilgoć znajdująca się na ścianie przyjmuje kurz, który znajduje się w powietrzu (i stanowi znakomitą podstawę dla pleśni i grzybów). Ściana początkowo staje się szara, następnie czarna i w końcu pojawia się zagrzybienie.
Aby zapobiec temu zjawisku, konieczna jest izolacja termiczna zimnej ściany. Najlepszym sposobem jest izolacja zewnętrzna tej ściany.
Jeżeli jednak taki sposób izolacji jest niemożliwy (np. przy obiektach zabytkowych, budynkach spółdzielczych nie poddanych izolacji termicznej, mieszkaniach wynajmowanych w nie ocieplonych prywatnych budynkach lub przy skłóconych sąsiadach…) możemy zastosować Superwand DS do izolacji ściany od wewnątrz.
Więcej informacji na stronie firmy - link tutaj.
źródło i zdjęcie: KORFF Isolmatic