Farby KABE o malowaniu wnętrz

Na co należy zwrócić uwagę wybierając farbę?

• warunki panujące w pomieszczeniu – w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności (jak np. kuchnia czy łazienka) do malowania ścian stosujemy lateksowe farby o najwyższej odporności na szorowanie na mokro: PROFILATEX, PROLATEX PÓŁMAT lub AKRYLATEX W a do malowania sufitów wysoko paroprzepuszczalną farbę dyspersyjno-krzemianową AQUATEX. W pomieszczeniach suchych możemy stosować wszystkie farby z oferty Farby KABE.  
• przeznaczenie i sposób użytkowania powierzchni – w przypadku malowania ścian narażonych na obcieranie oraz częste mycie i szorowanie stosujemy satynowe lub półmatowe farby lateksowe jak: PROFILATEX, AKRYLATEX W i PROLATEX PÓŁMAT. W przypadku malowania sufitów lub powierzchni z intensywnym oświetleniem naturalnym stosujemy głęboko matowe farby jak AQUATEX, OPTILATEX i TOP WHITE-ANTI-REFLEX.
• malowanie nowych tynków mineralnych jest możliwe już po 2 tygodniowym okresie sezonowania przy zastosowaniu wysoko paroprzepuszczalnej farby dyspersyjno-krzemianowej AQUATEX lub farby krzemianowej HISTORICA FKW i to bez konieczności wstępnego gruntowania. Farba HISTORICA FKW została sklasyfikowana jako mineralna /wg normy DIN 18 363/ i dlatego jest szczególnie polecana do stosowania w obiektach zabytkowych i w budownictwie ekologicznym.
• zachowanie prozdrowotnych właściwości retencyjnych podłoży gipsowych (które w  sposób naturalny regulują wilgotność w pomieszczeniach) przez malowanie wysoko paroprzepuszczalną farbą dyspersyjno-krzemianową AQUATEX lub farbą odwracalną DEKOFIX, bez konieczności dodatkowego gruntowania. Farba DEKOFIX jest produktem w pełni odwracalnym /możliwym do usuwania wodą/ i dlatego jest szczególnie polecana do stosowania w obiektach zabytkowych i w budownictwie ekologicznym.
• malowanie tapet z włókien szklanych możemy wykonać przy zastosowaniu wysokiej jakości farb lateksowych: PROFILATEX , PROLATEX lub AKRYLATEX W.  
• niwelowanie drobnych rys skurczowych /o szer. do 0,3 mm/ podłoża przez zastosowanie do wykonania pierwszej warstwy powłoki malarskiej, farby dodatkowo zbrojonej mikrowłóknami  (usługa dostępna na życzenie Klienta). Druga warstwa jest wykonywana farbą bez zbrojenia mikrowłóknami.
• ochrona przed porostem grzybów. Na powierzchniach gdzie już wystąpił porost konieczne jest wcześniejsze odkażenie i oczyszczenie mechaniczne podłoża za pomocą preparatu grzybobójczego do wnętrz. Następnie konieczne jest zabezpieczenie podłoża specjalną powłoką malarską wykonywaną przy użyciu farby z dodatkowym zabezpieczeniem powłokowym przed porostem grzybów (usługa dostępna na życzenie Klienta).
• stopień połysku powłoki – wybierając rodzaj farby należy zwrócić szczególną uwagę na stopień połysku, ponieważ ma on istotny wpływ nie tylko na wygląd tworzonej powłoki ale także, na jej właściwości użytkowe. Zgodnie z normą (PN-EN 13300) farby stosowane najczęściej do malowania ścian i sufitów klasyfikowane są w 3 stopniach połysku: głęboki mat, mat i półmat. Jednakże powyższe kategorie są mało intuicyjne  i dość szerokie, dlatego producenci farb oferują także farby satynowe i antyrefleksyjne. Farby satynowe tworzą powłoki matowe z delikatnym połyskiem i najczęściej są na pograniczu klas mat i półmat, zaś farby antyrefleksyjne dają powłoki głęboko matowe o bardzo niskim współczynniku odbicia światła. Generalnie im powłoka jest bardziej matowa tym lepiej niweluje refleksy świetlne i nierówności podłoża, ale tym samym ma większą tendencję do miejscowego wybłyszczania na skutek tarcia, mycia i  szorowania. Dlatego farby głęboko matowe i antyrefleksyjne są najczęściej stosowane do malowania sufitów oraz mocno oświetlonych powierzchni ścian. Na drugim biegunie są farby satynowe i półmatowe, które można myć oraz szorować bez ryzyka powstania miejscowych wybłyszczeń ale równocześnie mocniej uwypuklają nierówności podłoża oraz zanieczyszczenia powierzchni. Powłoki z połyskiem są łatwiejsze do utrzymania w czystości i dlatego są stosowane najczęściej w pomieszczeniach komunikacyjnych, użyteczności publicznej i zakładach przemysłu spożywczego (bez bezpośredniego kontaktu z żywnością).       
• kolorystyka i siła krycia farby – w dzisiejszych czasach większość farb do malowania wnętrz (za wyjątkiem tych oferowanych w gotowych kolorach) jest barwionych bezpośrednio w punktach sprzedaży, co pozwala na uzyskanie szerokiej palety barw. W celu zapewnienia wysokiej jakości farb i redukcji kosztów barwienia do tego celu stosuje się farby w kilku wersjach bazowych oraz organiczne (tzn. syntetyczne) i nieorganiczne (mineralne) pasty pigmentowe. W związku z powyższym siła krycia tej samej farby zależy od wybranego koloru. Największą siłę krycia mają farby w kolorach białych i pastelowych, następnie w kolorach ciemnych zaś najsłabszą farby w kolorach żółtych, pomarańczowych i czerwonych, co wynika z niskiej siły barwienia tych pigmentów. W przypadku stosowania kolorów o najniższej sile krycia często wymagane jest zastosowanie farby podkładowej w określonym kolorze, co pozwala ograniczyć koszty i ilość warstw farby dla uzyskania jednolitej powłoki.              
• sposób aplikacji farby – przed przystąpieniem do aplikacji farby marki Farby KABE należy je rozcieńczyć dodatkiem czystej wody (zgodnie z informacją podaną na opakowaniu)  i dokładnie wymieszać. Zdecydowana większość produktów powłokowych Farby KABE może być nanoszona zarówno techniką ręczną jak i natryskową. Aplikacje techniką ręczną wykonuje się przy użyciu wałka malarskiego lub też pędzla na mniejszych lub bardziej zróżnicowanych kolorystycznie powierzchniach. Natomiast aplikacje techniką natryskową realizuje się najczęściej przy użyciu hydrodynamicznego agregatu malarskiego (metodą airless) na większych powierzchniach w jednolitym kolorze. Przygotowaną do aplikacji farbę nanosi się na podłoże w min. 2 warstwach układanych na krzyż. Kolejną warstwę nanosi się po wyschnięciu warstwy poprzedniej, uwzględniając że kierunek nanoszenia ostatniej warstwy farby powinien się pokrywać z kierunkiem padania światła.  
• wydajność farby – zdecydowana większość producentów farb podaje max. wydajność swoich produktów określoną przy jednej warstwie na gładkim, niechłonnym podłożu (np. do 16 m2/litra). Często taka wydajność jest trudna do osiągnięcia w praktyce. Dlatego określając zapotrzebowanie farby należy uwzględnić rodzaj i chropowatość podłoża, rozcieńczenie i kolor farby, ilość koniecznych warstw i realną wydajność. W przypadku dużych lub bardziej skomplikowanych rozwiązań zalecane jest przeprowadzenie weryfikacji zużycia bezpośrednio na powierzchni przeznaczonej do malowania.                           
• rodzaj efektu dekoracyjnego – do wykonania wyjątkowych efektów dekoracyjnych   można zastosować następujące materiały: farba laserunkowa LAZUR Z/W która tworzy półprzeźroczyste powłoki uwypuklające strukturę podłoża, transparentny lakier DECOVERN z dodatkiem połyskujących płatków miki albo natryskowa farba strukturalna AKORD PRINT tworząca efekt „wielokropka”.
• dodatkowa powłoka ochronna – na powierzchniach najbardziej obciążonych  w pomieszczeniach komunikacyjnych (jak np. lamperie w korytarzach lub klatkach schodowych) zalecamy zabezpieczenie istniejącej lub nowo wykonywanej powłoki malarskiej za pomocą transparentnej warstwy ochronnej wykonanej przy użyciu: farby LAZUR Z/W, lakieru DECOVERN lub MARCHRON.
• malowanie bardzo gładkich i niechłonnych podłoży – w przypadku konieczności wykonania powłoki malarskiej na podłożach bardzo gładkich i niechłonnych (jak np. płytki ceramiczne, PCV, szkło, blacha stalowa w tym również ocynkowana, drewno  i materiały drewnopochodne) wymagane jest wcześniejsze zastosowanie farby podkładowej KABE SPIN a następnie naniesieniu farby lateksowej: PROFILATEX, AKRYLATEX W lub PROLATEX.

Narzędzia niezbędne do malowania

• profesjonalne wałki malarskie minimum w dwóch rozmiarach, szeroki (18÷25 cm) do malowania dużych powierzchni i wąski (5÷12 cm) do malowania krawędzi, zakamarków i narożników /niektórzy stosują też specjalny wałek do malowania samych naroży/, rączka szerokiego wałka powinna wykonana z drutu fi 8 mm;
• kij teleskopowy
• pędzel płaski, angielski z naturalnego włosia o szerokości 50÷60 mm
• kuweta malarska
• wiadro malarskie z kratką ociekową
• szpatułka do mieszania farby
• taśma maskująca w dwóch szerokościach, dobrej przyczepności do podłoża
• karton w rolce na podłogę i szeroka taśma klejąca do kartonu
• folia ochronna do zabezpieczania okien i drzwi
• w przypadku zastosowania natrysku hydrodynamicznego specjalny agregat typu airless z dysza o szerokości 517 lub 515
• środki ochrony BHP wykonawcy do zabezpieczenia przed niepożądanym kontaktem  z farbą (kombinezon, okulary, maseczka, rękawiczki, osłony na buty, etc.)  

Wybierając rodzaj farby należy zwrócić szczególną uwagę na stopień połysku, ponieważ ma on istotny wpływ nie tylko na wygląd tworzonej powłoki ale także, na jej właściwości użytkowe.

Wałek malarski to podstawowe narzędzie do malowania ścian i sufitów. Dobór odpowiedniego narzędzia umożliwia uzyskanie oczekiwanych efektów, nawet przez osoby, które nie posiadają profesjonalnego doświadczenia w aplikacji farb. Kluczowym zadaniem przy wyborze odpowiedniego narzędzia jest uwzględnienie rodzaju malowanej powierzchni, jej faktury (chropowatości) oraz rodzaju farby przeznaczonej do aplikacji.

Przy malowaniu bardzo gładkich i równych podłoży na małej powierzchni możliwe jest zastosowanie wałka z krótszym włosiem (10÷12 mm). W pozostałych przypadkach zalecane jest zastosowanie wałka z dłuższym włosiem (ok. 18 mm). Profesjonalne wałki malarskie ze względu na rodzaj okładziny stosowanej do produkcji runa, dzielą się na wałki z poszyciem naturalnym oraz na wałki z poszyciem sztucznym (syntetycznym).

Najlepszym przykładem wałka z poszyciem naturalnym jest wałek z runa owczego lub jagnięcego, który zazwyczaj jest droższy, ale wyróżnia się większą gęstością runa i chłonnością farby, lepszym kryciem, wysoką wydajnością oraz mniejszym rozpryskiwaniem farby i łatwym myciem. Większa chłonność wałka sprawia że mniej czasu zajmuje nakładanie farby, co pozwala szybciej i łatwiej nanosić farbę na malowane podłoże.

Pozwala to uzyskać grubszą i bardziej równomierną powłokę co jest szczególnie istotne w przypadku nanoszenia farb w trudnych kolorach o słabszym kryciu (jak np. czerwony, żółty i pomarańczowy). Ten rodzaj wałków cechuje najwyższa jakość powłoki i najdłuższa żywotność (przy zapewnieniu odpowiedniej dbałości) i dlatego jest najczęściej polecany przez fachowców.

Wałki z runa owczego można stosować do aplikacji farb lateksowych, akrylowych i emulsyjnych na podłożach lekko chropowatych i gładkich, ale w tym przypadku należy się liczyć z pozostawianiem delikatnej struktury. Wałki z poszyciem sztucznym dostępne są w kilku odmianach w zależności od rodzaju zastosowanych włókien jako: poliamidowe (nylonowe), poliakrylowe, poliestrowe i mikrofibra.

Spośród wałków syntetycznych najlepszy rezultat zapewniają wałki z włókien poliamidowych. Włókno to jest bardzo odporne i trwałe dlatego stosowane jest do produkcji zarówno wałków do wnętrz jak i na elewacje. Ze względu na to że włókno poliamidowe nie nasiąka farbą zbyt szybko zaleca się, aby przed rozpoczęciem malowania przygotować wałek przez wykonanie wymalowania na kawałku płyty lub ściany.

Podczas nanoszenia i wysychania farby powinna panować temperatura w przedziale od +5°C do +25°C (optymalna to ok. 18°C) i wilgotność względna powietrza w przedziale 55÷80%.

Wałek poliamidowy najlepiej sprawdza się przy aplikacji farb lateksowych na podłożach lekko chropowatych, zaś nieszczególnie przy nanoszeniu tanich farb emulsyjnych, które mogą mocno chlapać. W praktyce wałki poliamidowe okazują się być bardzo trwałe przy starannym, każdorazowym myciu i czyszczeniu. Nie przestrzeganie tego zalecenia  powoduje że włókno staje się sztywne i wałek nie rozprowadza już farby równomiernie.

Wałki wykonane z przędzonych włókien poliakrylu wyglądają podobnie do poliamidu i są tańsze, ale podlegają szybszemu zużyciu. Również sprawdzają się na podłożach lekko chropowatych przy nanoszeniu farb akrylowych i emulsyjnych. Wałki z poliakrylu stosowane są do wykonania prostych prac malarskich o niezbyt wysokich wymaganiach jakościowych.

Wałki z okładziną poliestrową są najtańszym rodzajem narzędzi powłokowych i o ile są wykonane z tkanego włókna, zapewniają dobre właściwości aplikacyjne dla farb lateksowych aplikowanych na gładkie powierzchnie. Włókno poliestrowe bardzo szybko się wyciera, szczególnie na podłożach chropowatych. Wałek traci „pierwotną puszystość” już po pierwszym malowaniu i w zależności od jakości włókien może wytrzymać, co najwyżej kilka aplikacji.

Wałki wykonane z miękkich włókien mikrofibry (inaczej mikrofaza) sprawdzają się idealnie przy malowaniu bardzo gładkich powierzchni jak np. płyty g-k, gładzie gipsowe czy istniejące już powłoki malarskie. Tworzą bardzo równomierne powłoki o lekko strukturalnej powierzchni. Przeznaczone są do nanoszenia farb akrylowych i lateksowych.

W związku z tym, że pozostawiają bardzo cienką warstwę farby, zalecane są raczej do nanoszenia farb białych i pastelowych (o większej sile krycia). Wałki  z mikrofibry okazują się dość trwałe przy wielokrotnym użytkowaniu, pod warunkiem ich dokładnego umycia i odwirowania.   

Przed nanoszeniem farby podłoża chłonne należy zagruntować odpowiednim, systemowym preparatem lub podkładem gruntującym.

Najlepsze warunki do nanoszenia i wysychania farby

Podczas nanoszenia i wysychania farby powinna panować temperatura w przedziale od +5°C do +25°C (optymalna to ok. 18°C) i wilgotność względna powietrza w przedziale 55÷80%. Nie powinno się wykonywać prac malarskich przy niskiej wilgotności i wysokiej temperaturze powietrza /np. w zimie w mocno ogrzewanych pomieszczeniach.

Prawidłowe wykonanie powłoki malarskiej

Przed rozpoczęciem malowania należy zabezpieczyć wszystkie niemalowane powierzchnie i krawędzie oraz ustalić kierunek naturalnego oświetlenia malowanej powierzchni. Malowanie wykonujemy w 2 warstwach nanoszonych na krzyż, ale w ten sposób aby kierunek nanoszenia ostatniej warstwy farby pokrywał się z kierunkiem padania promieni słonecznych.

Przygotowaną do malowania farbę nanosimy na podłoże za pomocą pędzla lub wałka malarskiego (zalecane użycie wałka z runa owczego o długości włosia min. 18 mm) lub przez natrysk metodą airlesss. Drugą warstwę farby nanosimy dopiero po wyschnięciu warstwy pierwszej, co następuje po ok. 4 godzinach. Czas schnięcia naniesionej farby zależy od warunków wysychania. 

Niska temperatura i wysoka wilgotność wydłużają okres wysychania. Bezpośrednio po zakończeniu należy umyć narzędzia malarskie w ciepłej wodzie, a malowane pomieszczenie wietrzyć aż do zaniku specyficznego zapachu.  

Najczęściej popełniane błędy przy malowaniu wnętrz

Niewłaściwe przygotowanie podłoża. Podłoże pod wykończeniową powłokę malarską powinno być nośne (bez rys i spękań), odtłuszczone, czyste i suche oraz wolne od plam i wykwitów pochodzenia chemicznego i biologicznego. Wszelkie luźne niezwiązane z podłożem warstwy (jak np. brud, pył, odspojone powłoki malarskie i wyprawy tynkarskie) należy wcześniej usunąć. Pozostałości powłok wapiennych lub klejowych należy dokładnie usunąć.

Stare dyspersyjne powłoki malarskie umyć i odtłuścić wodą z dodatkiem preparatu CLEANFORCE. Plamy i wyschnięte zacieki wodne przemalować farbą izolującą MILAMAT. W przypadku nanoszenia farby na nowo wykonanych podłożach mineralnych konieczne jest zachowanie odpowiedniego okresu sezonowania podłoża.

Nowo wykonane tynki cementowo-wapienne i cementowe można malować po upływie 3÷4 tygodniowego okresu sezonowania, zaś tynki gipsowe po 2 tygodniach, natomiast suchą zabudowę bezpośrednio po przeszlifowaniu i odpyleniu. Niewłaściwe dobrany rodzaj farby do warunków i sposobu użytkowania pomieszczeń.

W przypadku malowania nowo wykonanych tynków mineralnych, które nie zostały jeszcze całkowicie wysezonowane oraz sufitów i górnych powierzchni ścian w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności (jak np. kuchnia, łazienka czy pralnia) należy zastosować wysoko paroprzepuszczalną farbę dyspersyjno-krzemianową AQUATEX. Również w przypadku malowania tynków i gładzi gipsowych wskazane jest zastosowanie wyjątkowej farby AQUATEX aby nie blokować właściwości retencyjnych gipsu i nadać zdrowy klimat wnętrzom.  

Nie gruntowanie chłonnego podłoża. Przed nanoszeniem farby podłoża chłonne należy zagruntować odpowiednim, systemowym preparatem lub podkładem gruntującym. System powłokowy tworzy zawsze farba i odpowiednio dobrany oraz przetestowany preparat lub podkład gruntujący, dlatego aby uzyskać zamierzony efekt końcowy należy zawsze stosować rozwiązania systemowe. Uwaga: Jedyna farba nawierzchniowa która nie wymaga gruntowania nawet chłonnych podłoży to AQUATEX.

Brak zmycia, odtłuszczenia lub odkażenia istniejącej powłoki malarskiej. Kluczowy etap przygotowania podłoża wpływający na komfort aplikacji i wydajność farby, przyczepność powłoki malarskiej oraz zdrowy klimat w pomieszczeniu. Istniejące dyspersyjne powłoki malarskie należy umyć i odtłuścić wodą z dodatkiem preparatu CLEANFORCE.

Uwaga: Preparat CLEANFORCE ma właściwości alkaliczne dlatego należy chronić skórę, oczy oraz materiały wrażliwe jak np. szkło. W przypadku występowania porostu grzybów podłoże należy oczyścić w sposób mechaniczny (na mokro), a następnie odkazić bezchlorowym preparatem grzybobójczym do wnętrz natomiast do malowania zastosować farbę fabrycznie zabezpieczoną przed porostem grzybów /usługa dostępna na życzenie Klienta/.   

Brak odpowiedniego rozcieńczenia farby do malowania. Produkty powłokowe marki Farby KABE są gęste i bardzo wydajne ale przed zastosowaniem wymagają odpowiedniego rozcieńczenia czystą wodą /zgodnie z informacją podaną na opakowaniu/. Przy ustalaniu ilości wody należy uwzględnić rodzaj podłoża, warunki wysychania i technikę aplikacji. Brak odpowiedniego rozcieńczenia farby może spowodować mniejszą rozlewność i różnice w strukturze oraz wyglądzie powłoki.

Nakładanie farby podczas niekorzystnych warunków wysychania. Efekt końcowy wykonanej powłoki malarskiej zależy w dużym stopniu od warunków jej wysychania. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby naniesiona na podłoże cienka warstwa farby nie wysychała zbyt szybko. Farby dyspersyjne wysychają w sposób fizyczny przez odparowanie wilgoci, dlatego szczególnie istotne jest zagruntowanie chłonnego podłoża, odpowiednie rozcieńczenie farby oraz przewietrzenie ogrzewanych pomieszczeń przed malowaniem.

Niższe krycie farby w wybranych kolorach. Farby w kolorach pomarańczowych, czerwonych i żółtych są barwione przy użyciu pigmentów syntetycznych /organicznych/ o niższej sile barwienia i w konsekwencji niższej sile krycia farby. W takim przypadku może zajść konieczność naniesienia większej niż 2-óch warstw farby nawierzchniowej. W celu ograniczenia kosztów barwienia i ilości wymalowań konieczne jest wcześniejsze zastosowanie farby podkładowej w określonym kolorze.  

Produkty powłokowe marki Farby KABE są gęste i bardzo wydajne.

Widoczne ciemniejsze i jaśniejsze pasy (smużenie) powłoki malarskiej. Wizualny efekt zbyt szybkiego wysychania farby i niejednorodnej struktury wykonanej powłoki malarskiej /można wyczuć palcami różną chropowatość powłoki/. Szczególnie widoczny patrząc niewielkim pod kątem do malowanej powierzchni. Uwaga: Efekt „smużenia” ma tendencję do pogłębiania raz z nakładaniem kolejnych warstw farby.

W celu jego usunięcia należy wykonaną powłokę zmatowić drobnym papierem ściernym /o gramaturze 180÷200/, odpylić a na podłożach chłonnych zagruntować i przemalować na nowo. Do malowania mocno oświetlonych powierzchni ścian i sufitów zaleca się zastosowanie farb głęboko matowych takich jak: AQUATEX, TOP WHITE ANTI-REFLEX lub OPTILATEX.  

Widoczne miejscowe poprawki na powłoce malarskiej. W celu uzyskania jednolitej powłoki malarskiej farbę należy nanosić na odrębną całość architektoniczną w jednym cyklu roboczym, materiałem pochodzącym z tej samej partii produkcyjnej. Należy unikać wykonywania miejscowych poprawek malarskich, ponieważ w zależności od rodzaju farby, okresu utwardzania i intensywności oświetlenia może to być mniej lub bardziej widoczne.

W celu ograniczenia ryzyka wykonywania poprawek zaleca się wykonanie ostatniej warstwy powłoki malarskiej na koniec prac bezpośrednio przed odbiorem. Nowo wykonana dyspersyjna powłoka malarska uzyskuje pełne właściwości mechaniczne i użytkowe /m.in. odporność na zabrudzenia/ dopiero po pełnym utwardzeniu, co trwa ok. 4 tygodni.  

Czym myć i czyścić powłokę?

Wszystkie ewentualnie powstające zabrudzenia na powłoce malarskiej należy z reguły usuwać poprzez bardzo delikatnie tarcie, najlepiej miękką szmatką na sucho bądź na mokro wodą z niewielkim dodatkiem ok. 5% preparatu CLEANFORCE. Do czyszczenia nie należy używać silnych detergentów o wysokim stężeniu, środków dezynfekujących czy wybielaczy optycznych.

Należy koniecznie uwzględnić fakt, że pielęgnacja i ewentualne czyszczenie powłoki malarskiej może nastąpić dopiero po pełnym utwardzeniu środka wiążącego w farbie, a więc nie wcześniej niż po 28 dniach od wymalowania. Należy również pamiętać o tym, że przy myciu i tarciu, bądź polerowaniu głęboko matowych powłok malarskich, może dochodzić do miejscowych wybłyszczeń, co jest niestety efektem niepożądanym.

Z tego powodu powłoki głęboko matowe nie powinny być pozostawione niezabezpieczone na powierzchniach szczególnie narażonych na zabrudzenie, obcieranie oraz częste mycie i szorowanie. W takich miejscach zaleca się zastosowanie na powłokę malarską transparentnego lakieru ochronnego LAZUR Z/W lub MARCHRON.

źródło i zdjęcia: Farby KABE