Stal kortenowska bardzo często jest wykorzystywana we współczesnej architekturze do wykańczania elewacji budynków lub elementów małej architektury. Przykładem tego może być budynek galerii sztuki nowoczesnej Caixa Forum w Madrycie, gdzie do historycznego budynku dobudowano nową cześć z elewacją ze stali kortenowskiej.
Kolejnym przykładem jest platforma widokowa na lodowcu Stubai w Austrii, która prezentuje się bardzo efektownie na tle śniegowego krajobrazu.
Za zasadzie kontrastu można też urządzić przestrzeń wokół nowoczesnego domu. Do budowy nawierzchni nie trzeba jednak używać stali, gdyż byłoby to bardzo kosztowne. Tańszym i równie trwałym rozwiązaniem są kostki lub płyty betonowe o regularnych kształtach w kolorze korten, np. kostka Polbruk Oland.
Dodatkowym atutem tej kostki jest jej prostokątny kształt i dostępność w trzech wymiarach - 14x28 cm, 14x42 cm oraz 14x56 cm. Można ją układać standardowo, czyli naprzemiennie, oraz w "jodełkę", która znów wraca do łask.
Alternatywą jest wykonanie nawierzchni z kostki Polbruk Urbanika 60 o nieco większym rozmiarze - 60x20 cm. Płyta Urbanika 60 ze względu na swoją grubość 8 cm nadaje się do układania zarówno nawierzchni na tarasie oraz deptakach, jak i podjazdach do garaży.
Ciągi piesze z betonowych prefabrykatów w kolorze stali kortenowskiej warto uzupełnić o roślinność. Powinna ona być intensywnie zielona, zwarta, punktowa i geometryczna. Dobrym wyborem będą rośliny zimozielone, takie jak różaneczniki, bukszpany czy jukki. Można też dodać do tego niskie trawniki i trawy ozdobne.
Sprawdzą się w tej kompozycji także roślinny iglaste o zwartym pokroju, m.in. tuje czy żywotniki zachodnie. Można też rośliny można podsypać otoczakami lub grysem w kolorze białym lub jasno-szarym.
źródło i zdjęcia: Polbruk