Gres do zadań specjalnych. Część I – montaż pogrubionych gresów na płycie betonowej

Gres do zadań specjalnych. Część I – montaż pogrubionych gresów na płycie betonowej

Płytki gresowe to jeden z najpopularniejszych materiałów okładzinowych, stosowanych w aranżacji tarasów i balkonów. Różnorodność formatów, barw i struktury powierzchni otwierają przed projektantami niemal nieograniczone możliwości. Producenci ceramiki wprowadzają na rynek gresy o grubości 2 cm i większej! Sopro zaś podpowiada, jak poradzić sobie z ich montażem.

Pogrubione płyty gresowe to nowość na rynku, która daje nowe możliwości kompozycyjne strefy wokół domu – nie tylko pod względem estetycznym. Za estetyką idą bowiem doskonałe parametry użytkowe i funkcjonalne. Wysoka odporność na obciążenia, zginanie, ścieranie oraz niska nasiąkliwość wodna chronią materiał przed uszkodzeniami mechanicznymi czy negatywnym działaniem warunków atmosferycznych.

-Grube gresy, w połączeniu z nowoczesnymi rozwiązaniami systemowymi chemii budowlanej firmy Sopro, otwierają nowe możliwości montażu tego typu okładzin na tarasach – od podłoży wykonanych na tradycyjnej płycie betonowej po podłoża na podbudowie niezwiązanej. W pierwszej części poradnika opowiemy o montażu nowoczesnego gresu na płycie betonowej – podkreśla Cezary Wrzesiński, ekspert firmy Sopro.

Przygotowanie podłoża

Montaż okładzin na betonowej płycie nośnej można wykonać na warstwie zaprawy drenażowej lub bezpośrednio na uszczelnieniu zespolonym. Absolutną podstawą jest dokładne przygotowanie podłoża, niezależnie od wybranego wariantu. Powierzchnię należy oczyścić z wszelkich warstw obniżających przyczepność – nalotów, mchów czy resztek mleczka cementowego. Trzeba też zadbać o odpowiedni spadek, który, zgodnie ze sztuką budowlaną, powinien wynosić min. 1,5 - 2,0%.

Uszczelnienie płyty nośnej

Hydroizolacja to jeden z najważniejszych etapów prac glazurniczych. Trzeba pamiętać, że okładzina wraz z fugą nie mogą być traktowane jako układ wodoszczelny – niezależnie czy realizacja wykonywana jest wewnątrz czy na zewnątrz domu. W przypadku tarasów naziemnych, idealnym rozwiązaniem jest zastosowanie elastycznego uszczelnienia cementowego.

– Wsłuchując się w potrzeby profesjonalnych glazurników, oferujemy aż 3 różnorodne warianty uszczelnień: wersję jednoskładnikową, np. Sopro DSF 523, dwuskładnikową - Sopro DSF 423 oraz dwuskładnikową szybkowiążącą - Sopro TDS 823 lub Sopro ZR 618, gdy czas nagli i nie ma miejsca na przestoje w pracach wykończeniowych – podkreśla Cezary Wrzesiński, ekspert firmy Sopro. - Uszczelnienia te są łatwe w aplikacji, można je nanosić na świeże podłoże cementowe, wykazują dużą elastyczność i mostkują pęknięcia – dodaje.

Bez względu na rodzaj zastosowanego uszczelnienia, nie wolno zapomnieć, aby przed jego aplikacją podłoże było odpowiednio wyrównane i z ukształtowanym spadkiem. Powłokę uszczelniającą wykonuje się co najmniej dwuwarstwowo tak, aby po wyschnięciu jej łączna grubość wynosiła nie mniej niż 2 mm na całej powierzchni. W miejscu połączenia powierzchni tarasu ze ścianą należy dodatkowo zastosować taśmę uszczelniającą i narożniki.

Trzy sposoby montażu

Wariant 1. Montaż okładzin ceramicznych na płycie betonowej z wykorzystaniem cementowych zapraw drenażowych

Przed ułożeniem okładziny gresowej na zaprawie drenażowej, należy na wykonanym wcześniej uszczelnieniu, zamontować folię PE, która będzie pełnić rolę tzw. warstwy poślizgowej. Następnie, na folii układa się matę drenażową, aplikując na nią warstwę zaprawy drenażowej o grubości min. 50 mm, przez co wszystkie warstwy zachowują pierwotnie ukształtowany spadek podłoża - około 1,5 - 2,0%.

Klejenie pogrubionych płyt gresowych może odbywać na dwa sposoby. Można zamontować gres bezpośrednio na świeżej warstwie zaprawy drenażowej przy użyciu wysokoodkształcalnej zaprawy klejowej. Wykorzystuje się tu technikę „Buttering” - zaprawę klejową nanosi się jedynie na spód płyty, po czym układa się ją bezpośrednio na świeżej zaprawie drenażowej.

Alternatywny sposób montażu płyt gresowych polega na ułożeniu i ukształtowaniu zaprawy drenażowej jak w przypadku tradycyjnych jastrychów. Warstwę zostawia się do wyschnięcia i po min. 3 dniach montuje się okładziny przy wykorzystaniu zapraw klejowych.

Wariant 2. Montaż okładzin ceramicznych na płycie betonowej z wykorzystaniem żywicznych zapraw drenażowych (alternatywa dla zapraw drenażowych cementowych)

W przypadku, gdy z przyczyn konstrukcyjnych niemożliwe będzie osiągnięcie właściwej grubości drenażowej zaprawy cementowej, można wykorzystać zaprawę drenażową żywiczną.

- Żywica epoksydowa Sopro BH 869, wymieszana z kruszywem drenażowym Sopro DEK 872 w proporcji wagowej 1 kg żywicy / 25 kg kruszywa, daje możliwość uzyskania zaprawy o właściwościach drenażowych do zastosowania w minimalnej grubości warstwy 25 mm – rekomenduje Cezary Wrzesiński, ekspert firmy Sopro. - W tym przypadku klejenie płytek można rozpocząć po min. 12 godzinach, stosując kleje klasy S2 jak, np. Sopro MEG 665 S2 lub Sopro MEG 667 S2  i wykorzystując metodę „Buttering” – dodaje ekspert Sopro.

Wariant 3. Montaż wielkoformatowych okładzin gresowych bezpośrednio na uszczelnieniu zespolonym

Najbardziej popularnym sposobem montażu okładzin ceramicznych jest jednak metoda polegająca na klejeniu gresu bezpośrednio na uszczelnieniu zespolonym. Klejenie musi być wykonane pełnopowierzchniowo, z zachowaniem pełnego przylegania kleju do spodu płytki i podłoża. Metoda kombinowana, zwana „Buttering-Floating” (nanoszenie kleju na podłoże i na spód okładziny), pozwala na maksymalne wyeliminowanie pustek powietrznych pod płytkami.

- Jako uszczelnienie zespolone możemy alternatywnie, zastosować matę uszczelniającą Sopro AEB® plus 639, która sprawdzi się doskonale w przypadku układania płyt wielkoformatowych, o krawędzi dłuższej niż 60 cm. Matę przykleja się do zagruntowanego podłoża z wyprofilowanym spadkiem min. 1,5%, stosując wysokoodkształcalną zaprawę klejową Sopro MEG 666 S2 turbo. Do łączeń mat rekomendujemy zaś wodoszczelny klej reaktywny Sopro FDK 415 wraz z systemową taśmą uszczelniającą Sopro AEB® 641. W narożach wklejamy taśmę Sopro AEB® 641 oraz gotowe narożniki Sopro AEB® 642 i Sopro AEB® 643 – tłumaczy Cezary Wrzesiński, ekspert firmy Sopro.

Finałowe fugowanie

Obok funkcji czysto dekoracyjnych, zaprawa fugowa odpowiada między innymi za:

  • wypełnienie i maskowanie ewentualnych nierówności szczelin,
  • ochronę przed wilgocią,
  • kompensowanie naprężeń powstających w materiale, a także za zabezpieczenie płytek oraz zwiększenie stabilności.

Aby podołać obciążeniom, zwłaszcza termicznym, jej szerokość na tarasach i balkonach musi wynosić co najmniej 5 mm.

- Do fugowania okładzin tarasowych rekomendujemy fugi mineralne, opracowane w technologii OPZ® (bez cementu portlandzkiego). Przykładem takiego rozwiązania jest fuga Sopro FL plus, charakteryzująca się szerokim zakresem zastosowań - od 2 do 20 mm. Polecana do wszystkich rodzajów okładzin, charakteryzuje się łatwością zabudowy, odpornością na powstawanie wykwitów wapiennych oraz zapewnia trwałą kolorystykę – podkreśla Cezary Wrzesiński. – W przypadku prac w obszarach zewnętrznych nie zapominajmy również o dylatacjach, które powinny dzielić okładzinę na pola o bokach 2,5 - 5 m. W dylatacje wprowadzamy sznur dylatacyjny Sopro PER 567, a następnie właściwą fugę trwale elastyczną, np. Sopro Silikon lub MarmorSilicon, dla której minimalna szerokość powinna wynosić 10 mm – dodaje ekspert Sopro.

 

Komentarze

Sprawdź asortyment firmy
Sopro Polska
Sopro Polska
Kleje do płytek ceramicznych
Zobacz firmę
Czytaj tak, jak lubisz
W wersji cyfrowej lub papierowej
Moduł czytaj tak jak lubisz