Trwale ukształtowana
Formując skarpę od podstaw, powinniśmy uwzględnić jej drenaż, dlatego prace rozpoczynamy od umieszczenia w niewielkim wykopie warstwy żwiru, gruzu lub innego materiału o dobrej przepuszczalności wody. Kolejny poziom usypujemy z martwicy, czyli ziemi pochodzącej bezpośrednio z wykonanego wcześniej wykopu, a dopiero na koniec skarpę pokrywamy żyzną glebą, w której zasadzimy rośliny – wyjaśnia Wojciech Średniawa, główny projektant firmy Polbruk.
Nasypy z reguły wykonuje się jesienią, a modelowanie stoków – na wiosnę. – Chodzi o to, aby grunt zdążył się ustabilizować i poprawnie osiąść. Proces ten można przyspieszyć za pomocą ubijarki. Przy spadkach przekraczających 30° warto dodatkowo pokryć powierzchnię skarpy geowłókniną z wyciętymi otworami na rośliny, a nawet zastosować specjalną siatkę z tworzywa o oczkach w kształcie plastrów miodu. Elementy te poprawią stateczność podłoża i lepiej zabezpieczą je przed naturalnymi procesami erozyjnymi – podpowiada ekspert z firmy Polbruk.
Mała architektura, wielkie znaczenie
Do kształtowania zarówno nowo usypanych skarp, jak i już istniejących nierówności wykorzystuje się elementy takie, jak palisady, murki oporowe czy gazony.
Odpowiednio dobrane produkty nie tylko wzmocnią i zabezpieczą skarpę przed erozją, ale wpłyną też znacząco na jej estetykę – zwraca uwagę Wojciech Średniawa.
W zależności od planowanego charakteru przyszłej "kwiatowej wyspy", jej kompozycję można wzbogacić klasycznym murkiem oporowym, palisadami, a także obrzeżami, np. inspirowanymi nowoczesnym, minimalistycznym designem. Takie produkty znajdziemy w ofercie Polbruk. Palisada Zen, obrzeże Endo czy Modern pozwolą stworzyć naprawdę nowoczesną aranżację. Przy tworzeniu kwietników na płaskim terenie przydadzą się z kolei gazony.
Z gazonów można formować pionowe ściany, kaskadowe kwietniki albo różnej wysokości murki, które pełniąc funkcje konstrukcyjne i porządkujące, jednocześnie będą miejscem efektownie eksponującym ogrodową roślinność – podpowiada główny projektant firmy Polbruk.
Aby zapewnić konstrukcji odpowiednią trwałość trzeba także pamiętać, że elementy małej architektury wymagają stabilnych fundamentów, szczególnie w przypadku bardziej rozbudowanych projektów. Samodzielnie wznoszone konstrukcje oporowe nie powinny przekraczać 1 m – powyżej tej wysokości zaleca się skorzystanie z pomocy profesjonalnego projektanta. Planując budowę kwietnika, należy również zwrócić uwagę na jego umiejscowienie, zapewniające roślinności odpowiednie nasłonecznienie. Uwzględniając wymienione wskazówki i porady, z łatwością stworzymy i zrealizujemy przemyślany projekt "kwiatowej wyspy" – wyjątkowej ozdoby ogrodu.
źródło i zdjęcia: Polbruk