W przypadku kotłów zasilanych gazem płynnym montaż urządzenia należy przewidzieć powyżej poziomu terenu. Wynika to stąd, że gaz płynny (propan lub mieszanina propanu-butanu), jest cięższy od powietrza, a więc w przypadku awarii gaz będzie zbierał się przy podłodze.
Pomieszczenie, gdzie przewiduje się montaż kotłów z otwartą komorą spalania, musi mieć kubaturę wynoszącą przynajmniej 8 m3. Ważna jest również sprawna wentylacja oraz nawiew. Należy zadbać o oddzielny przewód wentylacyjny. Wentylacja musi być grawitacyjna. Z kolei kubatura pomieszczeń dla kotłów z zamkniętą komorą spalania nie może być mniejsza niż 6,5 m3, a wentylacja może być dowolnego rodzaju.
Na etapie doboru mocy kotła gazowego należy wiedzieć, jaka jest wielkość zapotrzebowania na ciepło ogrzewanych pomieszczeń. Na wartość tę wpływa szereg czynników, takich jak powierzchnia ogrzewanego domu, właściwości termiczne ścian, okien i drzwi czy też położenie geograficzne.
Mocy kotła jednofunkcyjnego, który współpracuje z podgrzewaczem pojemnościowym z reguły nie trzeba powiększać na potrzeby c.w.u. – o ile ciepła woda jest potrzebna dla nie więcej niż 4–5 osób. W przypadku kotła dwufunkcyjnego minimalna moc to 21 kW. Nie należy jednak kupować kotła "zbyt mocnego". Nadmierny zapas mocy powoduje bowiem częste załączanie i wyłączanie palnika, a co za tym idzie, przyspieszone zużycie. Gdy moc kotła jest zbyt duża, przy małym zapotrzebowaniu na ciepło (wiosną i jesienią) może on nie być w stanie pracować w sposób ciągły, nawet przy minimalnej mocy palnika (zwykle od 25% mocy nominalnej).
Damian Żabicki
FOT. HBH BROETJE
Dodaj komentarz