Rodzaj instalacji wykorzystywanej do oświetlenia i zasilania innych urządzeń w oczku wodnym zależy od wysokości napięcia jakim zasilane są te urządzenia, jak też i od rozległości instalacji. Urządzenia zasilane napięciem 12 V są bezpieczniejsze w użytkowaniu ale muszą być podłączone do sieci domowej poprzez transformator.
Zależnie od mocy i odległości domu od oczka wodnego transformator umieszcza się w budynku lub w oddzielnej skrzynce w pobliżu odbiorników. Niskie napięcie powoduje, że urządzenia tego rodzaju nie stwarzają zagrożenia w razie porażenia prądem.
Natomiast urządzenia zasilane napięciem sieciowym 230 V muszą być zabezpieczone wyłącznikiem różnicowoprądowym o prądzie zadziałanie nie większym niż 30 mA. Kabel sieciowy, typu YkY, układa się w ziemi na głębokości przynajmniej 50 cm, a podczas zasypywania 10 cm powyżej niego należy położyć niebieską taśmę ostrzegawczą.
Kabel warto umieścić w rurze osłonowej, dzięki czemu nie tylko będzie lepiej zabezpieczony, ale będziemy mogli w razie konieczności wymienić go na inny (lub dodać nowy) bez rozkopywania ogrodu. Wszystkie połączenia, np. przy innych lampach wokół oczka wodnego, wykonujemy nad powierzchnią gruntu, najlepiej wewnątrz opraw. Dzięki temu będą zabezpieczone przed wpływami atmosferycznymi.
Oprawy muszą mieć odpowiednią klasę wodoszczelności - w przypadku urządzeń użytkowanych na powierzchni przynajmniej IP X5 a montowanych pod wodą przynajmniej IP X7.
Redakcja BD
Na zdjęciu otwierającym: Oprawy przeznaczone do działania pod wodą muszą spełniać najwyższe wymogi bezpieczeństwa. Najlepiej zasilać je bardzo niskim napięciem przez transformator (fot. Brilux)
Skomentuj
