Budowę domu warto przemyśleć

W pierwszych latach małżeństwa Anna i Maciej mieszkali w domu rodziców w podwarszawskiej Białołęce. Dom był na tyle duży (300 m2), że mieścił dwie rodziny i miał jeszcze niewykorzystywane powierzchnie. Nic więc dziwnego, że rodzice Anny podjęli decyzję o jego sprzedaży i zbudowaniu dla siebie mniejszego domu. Nie chcieli dłużej utrzymywać takiego budynku oraz ogrodu o powierzchni 2000 m2. Koniunktura na sprzedaż dużych posiadłości kończyła się, więc należało działać zdecydowanie i szybko.

Anna i Maciej zgadzali się z rodzicami. Oni także pragnęli zamieszkać "na swoim". Ciesząc się z perspektywy zmian, rozważali tylko, czy kupić mieszkanie w mieście, czy budować własny dom. Ale oboje szybko doszli do wniosku, że dla młodego małżeństwa planującego dwoje dzieci dom z ogrodem będzie wygodniejszy. I to mimo konieczności zaciągnięcia większego kredytu, niż wcześniej planowali.

Budowa domu tylko przy linii autobusowej i kolejowej

Zamiar rozdzielenia się w wypadku tej rodziny nie oznaczał unikania kontaktów. Wręcz przeciwnie. Oba pokolenia od początku starały się zamieszkać w niedalekiej odległości od siebie. I szczęście im dopisało. Rodziny dzieli tylko 9 km i często się widują.

Ze względu na dzieci młodzi małżonkowie nie chcieli osiedlać się dalej niż 25 kilometrów od stolicy. Szukali miejscowości z odpowiednim dla maluchów zapleczem instytucjonalnym (przedszkolem, szkołą, przychodnią) i położonej blisko kolei podmiejskiej oraz linii autobusowych.

W oryginalnej wersji dom był niski i przysadzisty. Po podniesieniu ścianek kolankowych bryła budynku uległa zaburzeniu, ale starano się to zniwelować przez zmianę kąta nachylenia dachu i dłuższy okap. Ganek także starano się dopasować do nowej bryły

W projekcie wyjściowym dom i garaż stały osobno. Dopiero podczas adaptacji projektu zostały połączone daszkiem. Taki "łącznik" bardzo się przydaje, bo powiększa miejsca do garażowania i składowania. Optycznie obniża też wysokość budynku mieszkalnego

Wiedzieli, że lepiej nie zdawać się tylko na własny transport. Te kryteria były tak ważne, że z powodu wysokiej ceny ziemi w takiej okolicy inne zeszły na dalszy plan. Nowa posesja ma dostęp tylko do sieci elektrycznej i wodociągowej, a mimo to kosztowała 240 000 złotych. Ma za to dobry dojazd i komunikację z miastem oraz potrzebne do życia zaplecze. Jest też o połowę mniejsza od poprzedniej działki rodziców. Małżeństwo świadomie kupiło mniejszą działkę, by nie mieć już kłopotu z grabieniem liści i bieżącą pielęgnacją. I bardzo się z tego cieszą.

Dom dużo mniejszy niż poprzedni

W poprzednim domu rodzice oddali do dyspozycji dzieci całe piętro, sami zajmując parter. Nawet z kilkumiesięcznym synkiem, młodzi nie wykorzystywali jednak całego piętra i jeden z pokoi był na stałe zamknięty i nieogrzewany. To nauczyło obie rodziny, jakiej wielkości powinny być ich nowe domy.

Anna i Maciej przyjęli limit powierzchni mieszkalnej 140 m2. Wybrali projekt z katalogu, autorstwa Jerzego Berezowskiego, który rozmieszczał potrzebne rodzinie z dziećmi strefy na dwóch kondygnacjach. Na parterze tradycyjnie znajduje się strefa dzienna (kuchnia, jadalnia i salon), ponadto wiatrołap, hol z klatką schodową, łazienka i kotłownia. Na poddaszu natomiast - pokoje prywatne ze wspólną łazienką.

Małżeństwu nie do końca odpowiadały wszystkie wyjściowe propozycje z projektu, dlatego z pomocą architekta Henryka Janickiego dokonali jego adaptacji. Na parterze zlikwidowali maleńki pokój gościnny na korzyść powiększenia salonu oraz połączyli kuchnię z resztą pomieszczeń. W łazience zrezygnowali z prysznica, ponieważ był zbyt mały do ich wzrostu i przez to stawał się nieprzydatny.

Odpowiedniej wielkości łazienkę (ma 10 m2) z wanną i prysznicem zaprojektowano natomiast na poddaszu, przy sypialniach. Zmieścił się tam nawet aneks na pralnię i suszarnię, bo właściciele nie chcieli organizować tych czynności na parterze (była to poważna wada poprzedniego domu).

Zaplecze gospodarcze tworzy murowany garaż z aneksem gospodarczym. Dopiero podczas adaptacji projektu połączono go zadaszoną wiatą z głównym budynkiem. "Łącznik" bardzo chwalą właściciele, bo uzyskali więcej miejsca do garażowania i składowania rzeczy. Uważają, że adaptacja projektu zmieniła ich dom na bardziej funkcjonalny.

Garaż w kształcie litery L pełni różnorodne funkcje gospodarcze. Wewnątrz mieści tylko jeden samochód, ale pod wiatą może stanąć kolejny, a pod dachem łącznika - jeszcze jeden. Przy garażu jest osobny składzik na węgiel i drewno, sprzęt ogrodniczy i sportowy

Taras ma 16 m2 i wygląda podobnie do ganku. Zostanie trochę powiększony, bo nie jest funkcjonalny w czasie większych spotkań. Podłoga wykonana z ryflowanego drewna modrzewiowego będzie trwała i antypoślizgowa

Jak duży dom budować? Czy można zmieniać projekt gotowy?

Budynek z prostą bryłą i dwuspadowym dachem

Młode małżeństwo wiedziało już od rodziców, którzy poprzednio zainwestowali w dom o podwyższonym standardzie (z wykuszami, łamanym dachem, dużymi tarasami, balkonami), że tego rodzaju budowa nie jest tania. Budując kolejne domy, obie rodziny postanowiły uniknąć pewnych kosztów.

Anna i Maciej celowo wybrali budynek z prostą bryłą i dwuspadowym dachem. Chcieli w ten sposób ograniczyć koszty i zmieścić się w zaciągniętym na budowę kredycie. Prawie się im ta sztuka udała, choć musieli przekroczyć kosztorys z powodu wyższych cen materiałów budowlanych w newralgicznym dla budownictwa roku 2007 i 2008. Ostatecznie dom z urządzeniami i instalacjami, w stanie białego montażu oraz garaż kosztowały 460 000 zł.

Po konsultacji z architektem właściciele zdecydowali się podnieść ścianki kolankowe aż o 75 cm, ponieważ pokoje na poddaszu były małe i niskie. Dla bardzo wysokich rodziców stanowiłyby poważne utrudnienie w codziennym użytkowaniu. Co prawda bryła budynku uległa zaburzeniu (starano się to zniwelować poprzez zmianę kąta nachylenia dachu, dłuższy okap oraz budowę daszku - "łącznika" między budynkiem a garażem), ale nasi właściciele nie wyobrażają sobie poddasza bez tej zmiany.

Kolejnymi udanymi, ich zdaniem, posunięciami była budowa w najmniejszym pokoju na poddaszu lukarny (zdecydowanie powiększyła przestrzeń) i rezygnacja z okien połaciowych. Znajomi uprzedzali, że poddasze z dużą liczbą okien w dachu łatwiej się nagrzewa. Dobrą metodą na doświetlenie innych sypialni okazało się powiększenie okien w szczytowych bocznych ścianach budynku oraz budowa balkonu (od strony południa). Balkon jest świetnym punktem widokowym na okolicę, a przy okazji suszarnią prania.

Budowa domu w trudnym czasie

Rok 2007 niektórym inwestorom dał się we znaki. Przypomniał czasy socjalistyczne, kiedy materiały budowlane trzeba było "zdobywać", a nie zwyczajnie kupować. Brakowało wykonawców, którzy w tamtym okresie woleli budować Irlandię. Anna i Maciej również mieli ze swoją budową trudności, ale potrafili się zorganizować i dzisiaj, kiedy problemy ustąpiły, opowiadają o tym w tonie anegdoty.

Wnętrza są w trakcie urządzania. Mają podłogi wykończone gresem i dębową klepką oraz ściany pomalowane na kolor cappuccino. Anna i Maciej unikali nowoczesnych mebli, bo najlepiej czują się w uniwersalnych tradycyjnych wnętrzach

Podczas adaptacji projektu kuchnię połączono z jadalnią. Strefa dzienna urządzona jest kolonialnymi meblami z egzotycznego drewna. Właściciele, lubiący naturalne materiały, wybrali do jadalni krzesła wyłożone włóknem bananowca

Choć na początku optowali za wykorzystaniem bloczków ceramicznych, nie udało się im ich kupić. Użyli więc bloczków z betonu komórkowego, które na zewnątrz ocieplono styropianem (grubość 15 cm) oraz otynkowano zaprawą akrylową. Dach pokryty dachówką cementową zaizolowano wełną mineralną (warstwa grubości 25 cm), natomiast ławy fundamentowe (w pionie) - styropianem grubości 15 cm.

Pod podłogami ułożono styropian grubości 5 cm aż w trzech warstwach (łącznie 15 cm). Okna zaopatrzono w szyby termo plus. Zastosowane materiały zupełnie nie wskazują na kłopoty w ich pozyskiwaniu. A jednak tak było. Wzrost cen spowodował, że prawie na cały rok właściciele musieli zarzucić budowę i gromadzić środki na jej dokończenie. Łącznie trwała więc dwa lata.

Z tradycyjnym ogrzewaniem

Nie mając dostępu do sieci gazowej, właściciele zdecydowali się ogrzewać dom kotłem na paliwa stałe i żeliwną kozą. Dom rodziców ogrzewany był gazem płynnym i było to drogie rozwiązanie. Młodzi postanowili więc wrócić do tradycyjnych metod. Są bowiem niezawodne i tanie.

- Wbrew pozorom obsługa kotła grzewczego nie jest dla mnie uciążliwa - opowiada pan Maciej. - Odbywa się raz na dobę. Wtedy wybieram popiół i wsypuję dobową porcję paliwa. Dla wygody kupuję węgiel w workach 30 kg, dzięki czemu łatwiej jest go przenosić. Najbardziej satysfakcjonujące są niskie rachunki za ogrzewanie budynku.

Lilianna Jampolska