Dobry projekt to podstawa

Poznawszy od dzieciństwa zalety, ale również wady posiadania własnego domu, zdecydowali się dzielnie stawić czoła obowiązkom związanym z jego utrzymaniem.

Bryła domu jest tradycyjna z kilkoma nowoczesnymi akcentami. Na fragmentach białych elewacji zastosowano boniowanie, na podmurówce – okładzinę z piaskowca. Dwuspadowy dach z dużymi lukarnami pokryto czerwoną blachodachówką

I ani chwili nie żałowali tej decyzji, choć otwarcie przyznają, że w trakcie budowy rodzinnego gniazda sami wygenerowali kilka poważnych problemów, które musieli potem pokonać, tracąc sporo nerwów i pieniędzy. Jak to zazwyczaj bywa przy budowie pierwszego domu, mieli kilka świetnych i kilka mniej trafionych działań. Ale przelotne kłopoty nie zraziły ich do budownictwa jednorodzinnego.

Nadal są wielkimi zwolennikami mieszkania we własnym domu, a nie w bloku. Cieszą się, że wyznaczony cel udało się im zrealizować w ciągu pierwszych pięciu lat małżeństwa, choć pierwotnie nie planowali aż tak szybkiego tempa.

To był intensywny i pracowity czas.

Po pierwsze – dobra lokalizacja

Na pytanie – „Jakie są trzy najważniejsze zalety działki?” – podobno Amerykanie odpowiadają: „Lokalizacja, lokalizacja i jeszcze raz lokalizacja”. A Magdalena i Tomasz mieli w tym względzie wyjątkowe szczęście i, co ważne, wykazali się refleksem.

Pierwszą rocznicę zaślubin uczcili w podwójny sposób, bo świętowali jednocześnie... zakup działki. I to jakiej działki! Jej największym walorem była właśnie znakomita lokalizacja. Leżała w starej podwarszawskiej miejscowości, zaledwie 15 km od stolicy. Spokojna, zadrzewiona okolica w pobliżu parku krajobrazowego, z luźną zabudową na dużych posesjach, pełne uzbrojenie (brakowało tylko kanalizacji) i bliskość niezbędnych instytucji dawały gwarancję komfortowego mieszkania.

– Nie mogliśmy przespać takiej okazji, bo planowaliśmy troje dzieci przy naszej jednoczesnej aktywności zawodowej – opowiada pan Tomasz. – Kiedy niespodziewanie tak szybko znaleźliśmy idealne miejsce do życia, nie zwlekaliśmy z zakupem. Drugiej działki w takiej miejscowości mogliśmy po prostu już nie znaleźć, bo podaż takich perełek jest niewielka.

Kupiliśmy ją, choć nie potrzebowaliśmy się z tym aż tak spieszyć. Mieszkaliśmy bowiem w domu moich rodziców, gdzie zajmowaliśmy wygodną kawalerkę z osobnym wejściem. A potem, mając już działkę, popłynęliśmy na budowlanej fali. Jako świeżo upieczony inżynier (po inżynierii lądowej), chciałem skonfrontować nabytą wiedzę z praktyką.

Nie za duży, nie za mały – w sam raz

Garaż jest za mały na dwa samochody i zaplecze gospodarcze, dlatego wzdłuż północnej elewacji zbudowano lekką drewnianą wiatę. Pełni ona również funkcję drewutni, a dekoracyjnie ułożone drewno przy okazji chroni auto przed zacinającym deszczem i śniegiem

Na początku pani Magdalena wyobrażała sobie wygodny dom o powierzchni 220 m² (plus garaż) z myślą o goszczeniu licznej rodziny i znajomych. Natomiast pan Tomasz optował za kameralnym domem o powierzchni najwyżej 120 m², pamiętając z dzieciństwa swoją niechęć do sprzątania domu rodziców (100 m²), którym dzielił się na zmianę z siostrą.

Wzajemne małżeńskie negocjacje przyniosły rozsądny kompromis. Magdalena i Tomasz doszli do wniosku, że ich rodzinne gniazdo powinno mieć około 170 m² oraz garaż 35 m², bo na piętrze musiały zmieścić się cztery sypialnie i dwie łazienki (małżeńska i dziecięca).

Pani Magdalena dojrzała do myśli, że nie potrzebuje mieć w jadalni stołu na 24 osoby i tyleż czekających na gości krzeseł. Jej mąż zaś zgodził się, że skoro planują troje dzieci, mogą trochę powiększyć powierzchnię budynku w stosunku do tego, jaki sobie pierwotnie wyobrażał.

Zadowoleni z konsensusu, nie spodziewali się kłopotów. Tymczasem, choć przejrzeli 1200 gotowych projektów, nie udało się im znaleźć idealnie pasującego do ich działki. Głównym powodem była jej szerokość (zaledwie 22 m) i orientacja wobec stron świata.

Postanowili więc wprowadzić kilka zmian do katalogowego projektu, najbliższego ich gustowi i potrzebom. Chcieli za wszelką cenę uniknąć zakupu drogiego projektu indywidualnego, ponieważ nie zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu hipotecznegoi szukali oszczędności. Byli przekonani, że w konsultacji z projektantami budynku szybko i łatwo poradzą sobie ze zmianami. Bardzo się pomylili.

Dobrym zabiegiem było odgrodzenie kuchni od reszty pomieszczeń dziennych przesuwanymi drzwiami. Szkoda tylko, że sama powierzchnia kuchni (7 m²) jest za mała, by zmieścić jeszcze kilka szafek kuchennych niwelujących brak spiżarni	Salon pełni funkcję salki kinowej, bo tu właściciele umieścili kino domowe. Ze względu na otwartą klatkę schodową żałują, że nie mogą jednak korzystać ze wszystkich efektów akustycznych (dźwięki docierają do sypialni na poddaszu). Barierki ze stalowych prętów stanowią dodatkową dekorację

Opłakane skutki zmian w projekcie

Wzdłuż elewacji południowej, od strony ogrodu, znajduje się taras z drewna egzotycznego. Dwa razy do roku drewno impregnuje się specjalnym olejem, dzięki czemu ciągle wygląda jak nowe. Domownicy lubią tu przyjmować gości i słuchać szumu strumienia, zbudowanego na naturalnej wydmie

Taras, pierwotnie zaprojektowany na tyłach domu, na działce Magdaleny i Tomasza niemalże stykał się z płotem i działką sąsiada. Musieli go więc przenieść z dłuższego na krótszy bok budynku, tam gdzie miał powstać ogród.

Przenosiny tarasu, jakkolwiek bardzo uzasadnione, spowodowały od razu zmianę położenia kominka oraz oczywiście komina, bo zamysłem architektów był dwustronny kominek 2 w 1 – w salonie i na tarasie. Układ wnętrz na poddaszu oraz położenie balkonów również uległy zmianie.

Korekty projektu okazały się dość łatwe do przeprowadzenia i ten fakt trochę uśpił czujność właścicieli. W końcu dokonali ich przecież w porozumieniu z fachowcami.

O tym, jak bardzo zostały zakłócone logiczne ciągi komunikacyjne, Magdalena i Tomasz przekonali się dopiero, kiedy zaczęli przymierzać, gdzie w przyszłości ustawią meble i którędy będą się poruszać po parterze. Prawda była brutalna – sprawiało im to poważne trudności.

Aby przywrócić domowi ergonomiczny układ wnętrz i ciągów komunikacyjnych, potrzebowali konsultacji aż z czterema projektantami i trwało to kilka miesięcy. Na szczęście udało się rozwiązać problem, choć stracili sporo nerwów i niestety dodatkowych, niezaplanowanych na ten cel pieniędzy.

Dziś już wiedzą, że powinni byli od razu poprosić o indywidualny projekt budynku, harmonizujący z kształtem i układem działki oraz z ich konkretnymi potrzebami.

Na szczęście były też sukcesy

Pan Tomasz, choć zabrakło mu trochę wyobraźni projektanckiej, jako inżynier doskonale potrafił sam poprowadzić i skontrolować proces budowania. Dobrze wybrał technologię budowy (pustaki Porotherm), doglądał starannego ocieplenia budynku, wybierał najważniejsze dla działania budynku urządzenia.

– Skoro zdecydowałem się na trochę większy dom, starałem się jak najbardziej obniżyć koszty jego utrzymania – mówi pan Tomasz. Pani Magdalena, w porozumieniu z architektami wnętrz, zajęła się natomiast kolorystyką wnętrz i umeblowaniem. Nauczona poprzednimi doświadczeniami poprosiła o konsultacje, aby przypadkiem nie popełnić kolejnych błędów. Tym razem decyzje były trafne.

Magdalena, Tomasz i Jaś lubią przebywać w salonie na parterze. Podłoga z klepki bukowej, białe skórzane kanapy i jasne ściany stanowią neutralne tło dla kolorowych dodatków, np. rolet w paski. Kominek usytuowano przy ścianie sąsiadującej z tarasem, aby od strony ogrodu mieć grill

Małżonkowie zdecydowali się na nowoczesne wnętrza. Celowym zabiegiem było zastosowanie jasnych neutralnych kolorów nie tylko na ścianach i podłogach, ale również w umeblowaniu. Na takim tle bardzo łatwo jest bowiem „zagrać” kilkoma kolorowymi dodatkami, a jeśli się znudzą – zastąpić je innymi. To stary sprawdzony sposób dekoratorów wnętrz. Na razie jasna kolorystyka sprawdza się nawet przy małym dziecku, a Magdalena i Tomasz czują się z nią dobrze i nie planują jej zmieniać. Chyba że kolejni potomkowie nie będą już tak grzeczni jak Jaś.

Lilianna Jampolska