Gdy planujemy "salon" łazienkowy można zainstalować wannę w miejscu centralnym (fot. Pamos Polska) |
Wanny z hydromasażem - małe i duże
Z akrylu można też, dla najbardziej wymagających użytkowników, wyprofilować siedziska, podłokietniki, wgłębienia, półeczki, schodki itp. Na dodatek mamy do wyboru wanny w wielu kolorach, co pozwala dopasować je do każdej aranżacji naszego pomieszczenia wellness.
Najczęściej wanny z hydromasażem montowane są w narożnikach łazienek (modele narożne symetryczne i asymetryczne) lub przy ścianie (modele prostokątne, pięcio- i sześciokątne). Najlepszym wyznacznikiem ergonomii wnętrza jest moda. Nie ma więc również kłopotów ze znalezieniem wanien wolno stojących do przestronnych salonów kąpielowych (modele okrągłe i owalne).
Ze względu na ekonomiczność zajmowanej powierzchni popularne są wanny narożne (fot. Pool Spa) |
Panel sterowania umieszcza się z przodu wanny, dzięki czemu przewody nie są schowane w miejscach niedostępnych (przy ścianie).
Najmniejsze wanny z hydromasażem mają niespełna 1,5 m długości. Największe - zaliczane jeszcze do wanien, a nie modeli typu "spa" - mierzą sobie nawet 3 m. Wanny spa, czyli minibaseny, mają po 2-3 m długości i szerokości. Warto pamiętać, że wielkość łączy się nierozerwalnie z pojemnością, a ta z kolei z możliwością przygotowania odpowiedniej ilości ciepłej wody do napełnienia wanny. Na pojemność wpływ ma także głębokość: można wybrać wannę płytką (35-37 cm) lub głęboką (powyżej 50 cm). Aby masaż był skuteczny, odległość ciała od dyszy powinna wynosić około 10 cm. Wielkość wanny ma także wpływ na to, ile osób będzie mogło z niej korzystać jednocześnie, a zgodnie z ofertą producentów, może to być nawet dla 5 osób.
Dysze - im więcej tym lepiej
|
Wanny z hydromasażem wcale nie muszą być duże – najmniejsze mają niecałe 1,5 m (fot. Hydro Top) |
Jakość masażu zależy nie tylko od jego rodzaju, ale też od liczby dysz zamontowanych w wannie. Liczba dysz jest uzależniona przede wszystkim od kształtu i wielkości wanny. Najczęściej producenci proponują standardową liczbę dysz określonego rodzaju, a dodatkowe dysze - można zamówić jako opcję i trzeba za nie dopłacić. Aby hydromasaż przynosił odpowiednie efekty, w wannie powinny być co najmniej 3-4 dysze.
Te montowane w wannach różnią się wielkością i mocą z jaką wypływa z nich strumień wody. Właściwie każda firma ma swoje standardy. Są dysze regulowane - kierunek strumienia można kierować w dowolne miejsce ciała i dostosować go do indywidualnych potrzeb. Niektóre dysze można zamykać, co umożliwia punktowe ustawienie masażu lub zwiększenie jego intensywności w otwartych. Dysze wirujące, tak zwane rolljety, służą do głębokiego masowania ciała sekwencyjnie zaprogramowanym strumieniem śrubowym.
Dysze mogą być montowane w specjalnych zagłębieniach lub równo z powierzchnią wanny. Montowane w zagłębieniach nie ograniczają w żaden sposób komfortu korzystania z kąpieli.
Rozmieszczenie dysz w ściankach wanny z hydromasażem nie jest przypadkowe - są one tak ustawione, by efekt masażu był najlepszy. Zależnie od liczby dysz nakierowywane są one na najbardziej narażone na napięcie mięśnie ciała: kark, plecy, ramiona, uda, łydki i stopy. Więcej dysz sprawia, że masaż jest bardziej precyzyjny. Do masażu pleców wystarcza jedna duża dysza i kilka mniejszych (zwanych minidyszami) - rozmieszczone są symetrycznie po obu stronach pleców.
Wanny w rozmiarach XL mogą pomieścić kilka osób (fot. Pool Spa) |
Masaż karku jest najefektywniejszy, gdy zastosujemy dysze wirujące. W rozmieszczeniu dodatkowych dysz pomoże z pewnością specjalista z firmy lub fizjoterapeuta - precyzyjnie określi gdzie i jakiej mocy masaż będzie najskuteczniejszy.
Ręcznie lub elektronicznie
W najprostszych modelach wanien sterowanie aparaturą do masażu jest ręczne – pneumatyczne. Pompa włączana i wyłączana jest za pomocą przycisku znajdującego się na górnej krawędzi wanny. Wadą tego rozwiązania jest niebezpieczeństwo pracy pompy na sucho, czyli bez odpowiedniej ilości wody, gdyż może to doprowadzić do jej spalenia.Droższe modele wanien sterowane są elektronicznie – za pomocą wyłączników sensorowych. skrzynkę elektroniczną do silnika pompy lub kompresora. Sygnał elektryczny z włącznika przekazywany jest przez skrzynkę elektroniczną do silnika pompy lub kompresora. Skrzynka elektroniczna jest bezpieczna, gdyż napięcie robocze wszystkich przełączników znajdujących się na wannie, przetwarzane jest na tak zwane napięcie bezpieczne przy kontakcie z wodą, czyli 24 V.
Czujnik poziomu wody uniemożliwia włączenie funkcji hydromasażu, jeżeli poziom wody nie sięga powyżej bocznych dysz. Rozwiązanie to zabezpiecza przed pracą pompy na sucho. Programatory elektroniczne są różnorodne. Sterują nie tylko natężeniem masażu, ale również temperaturą wody, liczbą dysz biorących udział w masażu oraz jego rodzajem (np. stały lub pulsujący).
|
Taka wanna zapewnia dużą liczbę pozycji terapeutycznych, ma też wypłycone siedzisko dla dziecka (fot. Kompleks) |
Precyzyjnie i fachowo
Wanna z jest tym szczególnym typem wanny, który wymaga znacznie więcej niż wanna tradycyjna. Bardzo ważne jest, aby montaż wanny był precyzyjny i zgodny z zaleceniami producenta. Zbyt wiele tu szczegółów, które mogą w przyszłości pogorszyć komfort korzystania z urządzenia, by można było sobie pozwolić na majsterkowanie. Lepiej prace przy montażu wanny z hydromasażem pozostawić fachowcom.
Podłoże, na którym ma stanąć wanna, powinno być wypoziomowane. Wanny są najczęściej ustawiane na specjalnych stelażach aluminiowych lub na nóżkach. Podczas hydromasażu cała niecka wanny delikatnie drga, dlatego nie powinna być ona sztywno połączona ze ścianą, ani podłogą. Wąskie szczeliny dystansowe można wypełnić sprężystym silikonem. Z jednej strony zapewni to szczelność na styku wanny ze ścianą, a z drugiej – nie pozwoli na odkształcanie się obu tych powierzchni na skutek tarcia czy drgań.
Przód wanny jest najczęściej obudowany. Najpraktyczniejsze są gotowe obudowy, dostosowane do określonego typu wanny. W razie awarii można je bezproblemowo zdemontować, a dostęp do "wnętrza" urządzenia nie jest w żaden sposób ograniczony. Można jednak obudować wannę płytkami, pod warunkiem pozostawienia otworów rewizyjnych, przez które w razie awarii będzie można dostać się do elementów instalacji. Oczywiście wannę można również wpuścić w podłogę, pamiętając o odpowiedniej wentylacji przestrzeni pod urządzeniem i dostępności do elementów systemu.
Zamontowanie wanny z hydromasażem nie wymaga szczególnych rozwiązań wodno-kanalizacyjnych. Wanna powinna być tak podłączona, aby po każdej kąpieli możliwe było całkowite odprowadzenie zużytej wody z niecki i przewodów oraz osuszenie pompy. Przewody, w których krąży woda, muszą być ułożone ze spadkiem w kierunku odpływu, a pompa powinna mieć tak zwany drenaż.
Instalacja wanny z hydromasażem (rys. Pool Spa) |
Hałas najczęściej powodowany jest pracą dmuchaw tłoczących wodę z powietrzem do dysz oraz niewłaściwym montażem samej niecki wanny. Komfort akustyczny będzie większy, gdy pomiędzy wanną a ścianą, a czasem również w obudowie wanny, zainstalujemy izolację akustyczną. Dla zapewnienia sobie komfortu akustycznego, warto zainwestować w izolację akustyczną ułożoną pomiędzy wanną a ścianą, a czasem również w obudowie wanny.
Przy wannach z hydromasażem spotyka się najczęściej pompy mocy 1-1,5 kW.
Pompa i przewody, po zakończeniu kąpieli, powinny być opróżniane z wody. Jest to konieczne ze względów higenicznych. Aby zapobiec rozwijaniu się w instalacji mikroorganizmów, zalecana jest okresowa dezynfekcja całego systemu masażu. Do wody dodaje się odpowiedni środek i uruchamia obieg wody w kilka minut. Warto też zasygnalizować, aby nie wierzyć opiniom, że w wannie z hydromasażem nie można się po prostu kąpać stosując tradycyjne środki pielęgnacyjne, bo mydło, szampon czy płyn do kąpieli nie niszczą i nie zatykają kanałów.
Piotr Walczak