W przypadku wierzchniego wykończenia podłogi istotne jest, żeby szybko nie niszczało, wyglądało efektownie, było łatwe do wyczyszczenia. Producenci oferują bogaty wachlarz przeznaczonych do tego materiałów - tradycyjnych i nowoczesnych. Które wybrali nasi Rozmówcy i jak je oceniają?
Przy tradycyjnym wystroju wnętrza, na ogół kładzie się parkiet, deski podłogowe, płyty kamienne lub gresowe. Natomiast do wystroju nowoczesnego pasują panele, polerowany beton, barwione żywice. Oprócz estetyki, przy wyborze dobrze jest kierować się trwałością i wytrzymałością materiałów posadzkowych. Należy też koniecznie pamiętać, że na ogrzewanie podłogowe przeznacza się tylko takie z nich, które dobrze przewodzą ciepło. Taką właściwość mają np. płyty z kamienia, gresu i ceramiki, poza tym panele winylowe, polerowany beton.
Właściwy czas na montaż nie jest jednakowy dla wszystkich wyrobów posadzkowych. Ceramiczne i kamienne można układać po zakończeniu mokrych prac na budowie (wylewek i tynków), natomiast te z drewna i panele - po malowaniu ścian. Niezachowanie reżimów technologicznych grozi wchłonięciem przez produkty nadmiernej wilgoci z budynku, a wskutek tego ich odkształceniem się, albo odspojeniem od podkładu.
Prawidłowy podkład
Przed rozpoczęciem montażu posadzkowych elementów wykończeniowych, przygotowuje się odpowiednio warstwę bezpośrednio stykającą się z nimi, czyli podkład. Taką bazę trzeba prawidłowo wypoziomować, wyrównać, wysuszyć. Jeżeli planuje się nad nią cienkie materiały posadzkowe, to koniecznie musi być dostatecznie gładka. Posadzka to bowiem jedynie dekoracyjny wierzch wielowarstwowej konstrukcji (wykonanej na gruncie lub na stropie budynku), ogólnie nazywanej podłogą, składającej się z materiałów izolacyjnych oraz wylewek.
Podkład wylewany (jastrych) rozprowadza się na mokro z gotowych zapraw cementowych albo anhydrytowych. Na izolacji cieplnej i akustycznej ma grubość co najmniej 3,5 cm. Jeżeli obejmuje instalację ogrzewania podłogowego, to jest odpowiednio grubszy oraz zawiera domieszkę tzw. plastyfikatorów. Taki podkład wykonuje się jako warstwę pływającą, czyli oddzieloną taśmą izolacyjną od ścian i elementów konstrukcyjnych budynku.
Podkład prefabrykowany (suchy jastrych) robi się z płyt wiórowych, anhydrytowych, gipsowo-kartonowych, gipsowo-włóknowych. Nadaje się zwłaszcza na stropy drewniane, bo jest lekki. Podkład z płyt gipsowo-włóknowych można kupić z fabrycznie zespolonymi warstwami izolacji akustycznej lub izolacji termicznej. Płyty mają wyprofilowane brzegi (na wpust i pióro, albo na zakład), co ułatwia i przyspiesza prace montażowe.
Jeżeli podkład nie spełnia określonych parametrów, właściwych przy użyciu wybranej posadzki, zaleca się ułożenie warstwy wyrównawczej ze specjalnej zaprawy samopoziomującej. Dzięki niej w pomieszczeniach można uzyskać tak samo równą powierzchnię i uniknąć stosowania progów. Produkuje się rozmaite zaprawy samopoziomujące, grubo- i cienkowarstwowe, przewidziane do wylewek o określonej grubości, np. 1-5, 2-10, 10-25 mm. Sprzedaje się je w postaci suchej, przeznaczonej do zmieszania z wodą w odpowiednich proporcjach. Płynną zaprawę trzeba szybko rozprowadzić. Wówczas wnika ona w pory i zagłębienia podkładu, idealnie poziomo i gładko zastyga.
Podkład należy tak długo sezonować, aż osiągnie wymaganą wilgotność (np. wilgotność jastrychu cementowego nie może przekraczać 2%, a jastrychu anhydrytowego 0,5%).
Skomentuj
