Muszą być solidne

Mogą być jednodwu- i trójwarstwowe – mowa o ścianach zewnętrznych. To one muszą udźwignąć przenoszone obciążenia z dachu czy stropów na fundamenty, one są też częściowo odpowiedzialne za „uciekające” ciepło z domu. Dlatego doborowi materiału, konstrukcji, sposobu wykończenia ścian oraz dokładnemu ułożeniu ocieplenia i wykonania nadproży – warto poświęcić więcej uwagi. Duże obciążenia przenosi również strop, stąd też i jego konstrukcja musi być solidna. Jakie są technologie budowy domów? W domach jednorodzinnych mamy do wyboru kilka technologii wznoszenia ścian konstrukcyjnych, które można podzielić na grupy: murowane z elementów drobnowymiarowych, montowane z dużych prefabrykatów, wylewane w tzw. szalunkach traconych, o konstrukcji szkieletowej, z drewnianych bali. Pamiętajmy, że rodzaj ściany wpływa na możliwość uzyskania pożądanej ciepłochronności, wykończenia elewacji, a także panujący wewnątrz domu mikroklimat. Najpopularniejsze są domy murowane, których ściany mogą być jedno-, dwu- lub trójwarstwowe. Natomiast do budowy domów stawianych w techologii prefabrykowanej wykorzystuje się elementy w formie płyt z betonu lub keramzytobetonu. Wielkowymiarowe elementy ścienne montowane są przy użyciu dźwigu w ciągu 2-3 dni. Tak postawione ściany mogą wymagać jeszcze ocieplenia od strony zewnętrznej oraz otynkowania. Kolejna technologia – budowania w szalunkach traconych – polega na zestawieniu elementów szalunkowych, pełniących często również funkcję ocieplenia ściany i wypełnieniu takiego deskowania mieszanką betonową. Natomiast budynki szkieletowe stawiane są z elementów drewnianych lub metalowych tworzących szkielet nośny pokrywany następnie poszyciem usztywniającym, materiałem ociepleniowym i warstwami wykończeniowymi. Każda z powyższych technologii ma swoje wady i zalety, a przy wyborze sposobu budowania trzeba uwzględnić m in. takie czynniki jak: właściwości ciepłochronne i wytrzymałość, możliwość dowolnego wykończenia powierzchni, stopień trudności wykonania i potencjalne skutki błędów, czas budowy oraz, oczywiście, koszty.

Co powinniśmy wiedzieć o konstrukcji ścian?

Ściany jednowarstwowe stawia się z elementów o grubości 36-44 cm. Ponieważ nie są przeznaczone do ocieplania, buduje się je z ciepłych materiałów jak np. beton komórkowy, ceramika poryzowana i keramzytobeton. Dla ścian jednowarstwowych norma dopuszcza większą wartość współczynnika przenikania ciepła U, ale nie przekraczającą 0,5 W/(m2K). Jednak producenci materiałów starają się, aby ich wyroby spełniały takie same kryteria, jak w ścianach wielowarstwowych, gdzie U nie może przekraczać wartości 0,3. Podstawową zaletą ścian jednowarstwowych jest szybkość ich wznoszenia, a wadą konieczność znalezienia i zatrudnienia wykwalifikowanej ekipy. Ściany muruje się na spoiny poziome a wykończyć je można tynkiem tradycyjnym lub cienkowarstwowym.

 

Ściany dwuwarstwowe są obecnie najpopularniejsze. Składają się z warstwy nośnej i ocieplenia. Można je murować z każdego materiału, przy czym warstwa nośna ma najczęściej 15-30 cm. Przegrody te wznosi się szybko i potrafi je wykonać większość ekip. Najpierw muruje się warstwę nośną, a potem – od strony zewnętrznej – mocuje się system ocieplenia. Ściany wykańcza się tynkiem lub okładziną.

 

Ściany trójwarstwowe uważane są za najbardziej solidne. Mają bardzo dobre parametry – izolacyjność cieplną i akustyczną, a także akumulacyjność. Technologia jest szczególnie warta polecenia przy budowie domu w „głośnej” okolicy. Ściana o grubości 40-50 cm budowana jest z trzech warstw: nośnej (konstrukcyjnej), ociepleniowej i elewacyjnej. Muruje się ją na dwa sposoby. W pierwszym wszystkie warstwy można stawiać jednocześnie, najpierw stawia się ścianę nośną, a dopiero po wykonaniu dachu dodaje ocieplenie i warstwę osłonową.

Ciąg dalszy artykułu w formacie pdf:

Pobierz wersję pdf: Muszą być solidne