Taras "na sucho" w jeden dzień
Oczywiście mówimy tu wyłącznie o kwestii budowy, bo samo zaprojektowanie aranżacji i stworzenie projektu może zająć znacznie więcej czasu. Głównie ze względu na to, że na rynku dostępnych jest wiele prefabrykatów betonowych dedykowanych do budowy nawierzchni tarasowych.
Wybór betonowych płyt tarasowych…
- Wybór betonowych płyt tarasowych jest naprawdę duży i każdy znajdzie rozwiązanie dopasowane do stylu budynku i koncepcji zagospodarowania przestrzeni wokół posesji. W ofercie znajdziemy zarówno klasyczne propozycje, jak również wiele designerskich rozwiązań doskonale sprawdzających się w przypadku nowoczesnych aranżacji. Dużą popularnością w tym sezonie cieszą się płyty wielkoformatowe. Przykładem są prostokątne płyty Oland i Lamell. Obie są bardzo chętnie wykorzystywane przez architektów. Wyjątkowo popularna jest też płyta Exa, która ma niezwykle modny kształt heksagonu. - mówi Wojciech Średniawa, Główny Projektant z firmy Polbruk S.A.
Wyznaczenie obrysu tarasu
Po dokonaniu wyboru płyt, zgodnych z wizją i koncepcją aranżacji tarasu, można przystąpić do jego wykonania metodą na sucho, na gruncie. Pierwszym krokiem jest wyznaczenie powierzchni i granic tarasu. Robi się to, wbijając w ziemię paliki i rozciągając pomiędzy nimi sznurek. Na tym etapie prac ważne jest odpowiednie rozplanowanie wymiarów: długości i szerokości tarasu oraz płyt, aby uniknąć konieczności docinania elementów. To zdecydowanie ułatwi pracę i ograniczy czas realizacji. Dobrym pomysłem jest również montaż krawężników, które wyznaczą granice tarasu.
Przygotowanie podłoża pod płyty
W kolejnym kroku należy usunąć warstwy ziemi na głębokość około 30 cm. Po tej czynności ubija się ziemię i układa warstwę żwiru oraz piasku. W przypadku tarasu, który zwykle jest wykonany z wykonany kostki lub płyty o grubości 4 cm, warstwa podbudowy powinna mieć około 20 cm. Następnie powtarzamy ubijanie i wykonujemy podsypkę, zwykle z piasku, na wysokość 3-6 cm.
Wyrównanie podsypki i układanie płyt
Kolejnym krokiem jest wyrównanie podsypki, ułożenie płyt na stworzonej podbudowie i dobicie ich gumowym młotkiem, żeby osadziły się w podsypce. Należy przy tym pamiętać o zachowaniu odpowiednich odstępów pomiędzy poszczególnymi elementami, minimalna odległość to 3 mm. Wypełnienie i pielęgnacja spoin
Dokładne wypełnienie szczelin piaskiem kwarcowym lub polimerowym
Ostatnią czynnością jest dokładne wypełnienie szczelin piaskiem. Ułożoną nawierzchnie należy polać wodą. Dla uzyskania lepszego efektu i uniknięcia konieczności uzupełniania piasku w przyszłości, alternatywnie można zastosować piasek polimerowy, taki jak na przykład DR+ NextGel. Sposób jego aplikacji jest podobny. Piasek polimerowy pozwala na eliminację problemów, takich jak wyrastanie w spoinach chwastów czy osiedlanie się w nich owadów.
Taras na mokro
Kolejną metodą na wykonanie tarasu jest metoda „na mokro”, która uchodzi za najbardziej tradycyjną.
Wybranie ziemi i ułożenie podsypki
Przed rozpoczęciem prac budowlanych konieczne jest wybranie ziemi na głębokość około 60 cm. Następnie należy stworzyć podbudowę z około 30 centymetrowej warstwy żwiru. Po jego zagęszczeniu wykonuje się podsypkę z piasku lub chudego betonu o grubości 5-10 cm.
Wykonanie zbrojonej wylewki
Następnie należy wykonać wylewkę, którą dla lepszego efektu wzmacnia się zbrojeniem. Ważne jest, aby warstwa ta miała około 20-25 cm i żeby uwzględnić minimalny spadek o nachyleniu co najmniej 2 procent. W porównaniu z opisanymi powyżej metodami ta wymaga więcej czasu. Wylewka betonowa musi wyschnąć, co może trwać nawet kilka tygodni.
Układanie płyt tarasowych
Po jej wyschnięciu można przystąpić do układania płyt tarasowych. Tutaj niezbędna jest wyjątkowa precyzja, gdyż powierzchnię tarasu trzeba pokryć klejem budowlanym, a następnie układać płyty jedną po drugiej. Przestrzenie znajdujące się pomiędzy sąsiadującymi elementami powinny mieć szerokość od 7 do 15 mm.
Fugowanie płyt i zabezpieczenie fug
Kolejnym etapem jest fugowanie. Budując taras metodą na mokro, większość specjalistów zwykle decyduje się na fugę wodoszczelną. Fuga powinna być położona bardzo dokładnie. W przeciwnym wypadku woda może podejść pod płyty betonowe, a to w dłuższym okresie może powodować powolną degradację tarasu. Oczywiście fugi można zawsze uzupełnić.
Fugowanie jest niewątpliwie znacznie bardziej czasochłonne, niż spoinowanie piaskiem płukanym czy wspomnianym piaskiem polimerowym w metodzie na „sucho”. Podczas jego wykonywania zaleca się zabezpieczenie krawędzi płyt przy pomocy taśmy malarskiej. Zafugowaną powierzchnię należy chronić przed wilgocią, kurzem i innymi zabrudzeniami przez 24 godziny. Najlepiej osłonić ją folią, ale trzeba przy tym zachować przepływ powietrza.
źródło i zdjęcia: Polbruk