Czy da się uratować zalany parkiet?

Pierwszą czynnością jest stwierdzenie zakresu szkód wyrządzonych przez wilgoć w parkiecie. Jeżeli na przykład parkiet lekko spęczniał i wyłódkował w wyniku opadów deszczu, wówczas parkiet można pozostawić i przystąpić do jego naprawy. Po określeniu wilgotności i temperatury powietrza należy do pomieszczenia wstawić osuszacz powietrza np. firmy Wolff w celu szybszego osuszenia zawilgoconego drewna. Bieżącą kontrolę wilgotności drewna należy przeprowadzać przy użyciu higrometru Gann.

Po zejściu wilgotności drewna do poziomu 9% można rozpocząć szlifowanie parkietu. Należy przy tym pamiętać, iż maksymalna grubość do zeszlifowania zależna jest od rodzaju parkietu, np. przy parkiecie tradycyjnym, 22 mm, wynosi ona przykładowo 11mm, natomiast w przypadku parkietu gotowego jest to maksymalnie grubość warstwy użytkowej. Powstałe szczeliny należy zaszpachlować za pomocą kitu (np. Pall X Kitt firmy Pallmann), a następnie zagruntować lakierem podkładowym (Pall X 320 lub 325) i dwukrotnie polakierować (Pall X 96).

W przypadku większych szkód w parkiecie spowodowanych np. przez wodę zalegającą na powierzchni lub oddziałującą w wyniku parcia na konstrukcję podłogi należy liczyć się z bardzo silnym zawilgoceniem i wyłódkowaniem, a nawet odklejaniem się poszczególnych elementów parkietu. W takiej sytuacji często pozostaje już tylko zerwanie całości przyklejonego parkietu. Po jego usunięciu należy sprawdzić podłoże pod kątem jego przydatności do ponownego wykorzystania. Jeżeli podłoże jest spękane, a jego powierzchnia zwietrzała, miękka i podatna na zarysowania należy ją także usunąć za pomocą odpowiednich urządzeń pneumatycznych.

W przypadku dłuższego oddziaływania wody należy liczyć się z silnym zawilgoceniem materiału izolacyjnego znajdującego się pod podłożem. Odparowanie znajdującej się tam wody jest bardzo utrudnione, często nawet nie możliwe. Izolacyjność termiczna i tłumienność zawilgoconego materiału jest przez to znacznie obniżona. Wilgoć w jastrychu może prowadzić w konsekwencji nawet do zmian w statyce konstrukcji. Naturalne wyschnięcie zawilgoconej izolacji z uwagi na fizykę budowli nie jest w zasadzie możliwe. W takich przypadkach należy skorzystać ze specjalnych urządzeń przeznaczonych do osuszania warstw izolacyjnych.

Jeżeli w wyniku oględzin zewnętrznych konstrukcja jastrychu kwalifikuje się do dalszych prac, należy wykonać pomiar wilgotności z użyciem urządzenia CM. Jeżeli wynik pomiaru wynosi powyżej 2% w przypadku jastrychów cementowych lub 0,5% w przypadku jastrychów anhydrytowych należy dosuszyć jastrych za pomocą przeznaczonych do tego specjalnych urządzeń.

W celu zwiększenia bezpieczeństwa należy na jastrychach cementowych zastosować dodatkowo grunt odcinający UZIN PE 460. Takie rozwiązanie nie może być niestety zastosowane w przypadku materiałów na bazie gipsu. Z uwagi na skłonność jastrychów anhydrytowych do magazynowania wilgoci zdecydowanie zalecane jest tutaj usunięcie starego i powtórne wylanie nowego podłoża.

Po odcięciu wilgoci w istniejącym podłożu lub wylaniu nowego jastrychu można rozpocząć układanie nowego parkietu. W tym celu zalecamy szpachlowanie podłoża masą pod parkiet UZIN NC 174, a następnie klejenie drewna za pomocą dwuskładnikowego kleju UZIN MK 92S. Obróbka powierzchniowa parkietu odbywa się następnie przy użyciu lakierów, olejów i wosków.

W przypadku zalania wodą parkietu ułożonego w konstrukcji pływającej jego wymiana okazuje się najczęściej najszybszą i najtańszą metodą naprawy. Jeżeli mimo wszystko parkiet ma być szlifowany, należy go najpierw ustabilizować przy ścianach za pomocą klinów. Pomimo to może okazać się, że szlifowanie tak ułożonego parkietu nie przyniesie zadowalających efektów, a szczeliny powstałe po zalaniu wodą są bardzo trudne do trwałego zaszpachlowania.

źródło: Uzin Utz Polska

zdjęcie: budujemydom.pl