Jacek Olesiak konserwator dzieł sztuki pracujący w Remmers Polska opowiedział o obiektach z Polski zgłoszonych do nagrody Bernarda Remmersa 2016, którymi były;
- świątynia Hatszepsut w Egipcie z XVI/XV w p.n.e. Znajdująca się na liście światowego dziedzictwa UNESCO, w którym polscy archeolodzy i konserwatorzy od ponad 20 lat w ekstremalnych, pustynnych warunkach stosują z sukcesem produkty Remmers służące konserwacji i restauracji monumentalnego kamiennego i polichromowanego grobowca-świątyni królowej Egiptu.
- budynki dawnej kopalni na terenie Nowego Muzeum Śląskiego w Katowicach wyremontowane przez firmę Konior FPB. Zdewastowany budynek szybu Warszawa poddany został kompleksowej renowacji elewacji i wnętrz i stał się elegancką restauracją kryjącą we wnętrzu stare urządzenia maszynowni. Odnowiony XIX wieczny budynek jest ozdobą w kompleksie nowoczesnej architektury muzeum.
- willa profesora Romualda Gutta w centrum Warszawy. Cudem ocalała z pożogi wojennej, surowa w formie, z elewacją z szarej cementowej cegły, dom i pracownia wielkiego architekta, a jednocześnie jedna z ostatnich realizacji konserwatorskich firmy Monument Service.
Obiekt ten został szczegółowo opisany w kolejnej prezentacji Marcina Kozarzewskiego, konserwatora oraz wykładowcy na wydziale konserwacji ASP w Warszawie i właściciela firmy Monument Service. W interesującej prezentacji przedstawił historię powstania cegły cementowej - wynalazku profesora Gutta, z której zbudował nie tylko własny dom, lecz także wiele ogromnych gmachów w Warszawie, Gdyni i Lwowie i innych miastach międzywojennej Polski. Prezentacja przedstawiła wpływ profesora na architekturę europejskiego modernizmu. Ciekawym wyzwaniem konserwatorskim dla firmy Monument Service stał się remont i konserwacja elewacji zabytkowego budynku - willi własnej Romualda Gutta, któremu nadano współczesne funkcje z zachowaniem autentyzmu formy. Prace remontowe i konserwatorskie biegły wielotorowo od hydroizolacji fundamentów i termoizolacji od wewnątrz, poprzez spinanie kotwami spiralnymi spękanych murów aż do czyszczenia i wzmacniania, napraw lica cegły, jej spoinowania i hydrofobizacji. Wszystkie prace Monument Service wykonał stosując technologie Remmers. Konserwatorzy położyli nacisk na odtworzenie, co do najmniejszego szczegółu pierwotnego wyglądu budynku, garażu i ogrodzenia zbudowanych z szarej cementowej cegły oraz ogrodu, które w zamyśle architekta stanowiły przenikającą się całość.
Kolejny panel otworzył Filip Moens z firmy FTB Remmers z Belgii, współautor produktu Arte Mundit i sukcesu w oczyszczaniu wielu prestiżowych wnętrz budynków. Arte Mundit do czyszczenia powierzchni architektonicznych w zabytkowych wnętrzach powstaje na bazie specjalnej odmiany naturalnego lateksu. Zastosowany we wnętrzach budynków usuwa wieloletnie zanieczyszczenia z powierzchni takich, jak kamień naturalny, cegła, terakota, beton, tynk i marmur. W przeciwieństwie do wielu innych metod, czyszczenie za pomocą Arte Mundit może się odbywać także w trakcie użytkowania budynku. Materiał ten nakłada się zazwyczaj metodą natryskową a na mniejszych powierzchniach pędzlem. Na skutek odparowania wody dyspersja lateksowa polimeryzuje do postaci elastycznej błony, która trzyma się powierzchni. Po jednym do trzech dni błona zostaje ściągnięta, a wraz z nią znaczna większość zanieczyszczeń. Pozostałe obluzowane zanieczyszczenia można szybko usunąć za pomocą zwilżonej gąbki.
Adrian Atwood Project Director w londyńskiej firmie konserwatorskiej DBR przedstawił realizację, jaką było oczyszczenie wnętrz Westminster Hall. Budowla powstała w XI wieku i była największą średniowieczną salą w tym okresie. Westminster Hall wraz z Westminster Abbey i kościołem św. Małgorzaty znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Westminster Hall kilkakrotnie przebudowywany i spalony w XIX wieku, jest zbudowany z wielu różnego rodzaju kamieni z Caen, Bolougne, Reigate, Portland, a także zawierających związki magnezu wapieni z Yorkshire. Czyszczenie Arte Mundit przyniosło oczekiwane rezultaty bez szkodliwych skutków ubocznych. Usunięto kilkusetletnie zabrudzenie pozostawiając patynę czasu. Prace prowadzono bez zamykania dla zwiedzających obiektów Pałacu Westminsterskiego, a płachty zdjętego lateksu Arte Mundit zostały specjalnie wyeksponowane w instalacji The Ethics of Dust, artysty Jorge Otero-Pailos.
źródło i zdjęcia: Remmers