Eraga - gotowe konstrukcje dachowe lub stropowe produkowane w systemie płytek wielogwoździowych

Płytki kolczaste eliminują takie użycie młotka i gwoździ. Inżynier w zakładzie używając specjalistycznego oprogramowania RoofCon/TrussCon projektuje konstrukcje. Wycięte elementy układa się w szablonie tworząc kształt wiązara. W węzłach wprasowuje się według projektu płytki kolczaste .

Eraga - gotowe konstrukcje dachowe lub stropowe produkowane w systemie płytek wielogwoździowych
Eraga Konstrukcje dachowe z drewna litego łączone na płytki kolczaste
Dane kontaktowe:
22 891 13 06, 22 212 18 90
Cienista 20/17 00-429 Warszawa

PokażUkryj szczegółowe informacje o firmie

W ten sposób powstają po kolei wszystkie części składowe konstrukcji dachu. Technologia łączenia płytkami pozwala uzyskać dowolne kształty wiązarów. Na podstawie dokumentacji cięć uzyskanej z programu wycina się na precyzyjnej pile poprzecznej poszczególne elementy wiązarów. Do ich produkcji używa się wyłącznie tarcicy suszonej komorowo. Tak przygotowany materiał jest bardziej odporny na owady, grzyby i pleśnie, a zamocowane do konstrukcji więźby płyty kartonowo-gipsowe nie pękają i nie powstają szczeliny.

Do łączenia wiązarów z litego drewna stosuje się ocynkowane lub nierdzewne blachy z wytłoczonymi z jednej strony kolcami - tzw. płytki kolczaste. Konstrukcje z ich zastosowaniem stały się w ciągu ostatnich dwudziestu lat najpopularniejszą metodą wznoszenia więźby dachowej we Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Szwecji, Czechach i wielu innych krajach. Płytki Mitek posiadają atesty polskiego Instytutu Techniki Budowlanej.

Montaż zestawu gotowych wiązarów w całą konstrukcję dachu. Wiązary pasowane w szablonach gwarantują równe połacie dachowe. Wiązary mogą mieć rozpiętość do 30 m bez podpory.

Główne dziedziny zastosowania technologii konstrukcji z płytami kolczastymi:

  • budownictwo mieszkaniowe (domy z poddaszami mieszkalnymi i nieużytkowymi),
  • nadbudowa na płaskich dachach,
  • supermarkety (ALDI, LIDL), hale hurtowni, centrów i pasaży handlowych,
  • obiekty sportowe (sale gimnastyczne, zadaszenia kortów tenisowych, widowni, siłowni i strzelnic),
  • budynki rolnicze (fermy drobiu, stajnie, stodoły, wiaty, ujeżdżalnie koni),
  • obiekty przemysłowe (hale produkcyjne, magazynowe, rampy).

System prefabrykacji pozwala produkować cały szereg typów wiązarów. Najczęściej spotyka się kilkanaście podstawowych rodzajów lecz ich kształt jest praktycznie dowolny.

Po zaprojektowaniu i wyliczeniu projektu piły obrotowe wycinają elementy zgodnie z dokumentacją produkcyjną (tzw. "listą cięć" generowaną przez program TrussCon). Tarcza piły jest ustawiana pod właściwym kątem w sposób automatyczny. Niektóre modele posiadają również możliwość jej pochylania. W najnowocześniejszych modelach pił, lista cięć może być przesyłana modemem z biura konstrukcyjnego bezpośrednio do komputera maszyny. Transmitowany plik zawiera liczbę poszczególnych elementów i komendy sterujące dla tarczy (pod jakim kątem winna się obrócić i pochylić) oraz dla zderzaków oporowych (jak długi ma być element). Linia piły mogą być rozbudowywana o głowice frezujące, prasy do łączenia elementów na długość, automatyczne sztaplarki itp.

Kolejnym elementem jest połączenie elementów płytkami kolczastymi za pomocą pras. Stanowisko technologiczne prasowania składa się z:

  • głowicy prasującej, o nacisku 18-50 ton, zawieszonej na suwnicy lub ramieniu (mocowanym do ściany hali lub wolnostojącej kolumny),
  • zestawu stolików stojących na podłodze stalowej (właściwa pozycja stolików jest utrzymywana dzięki magnesom lub elektromagnesom, w jakie są wyposażone).

W miejsca dokładnie określone dokumentacją produkcyjną są ustawiane wyspecyfikowane płytki (kolcami do wewnątrz) i tak przygotowane węzły są zaciskane głowicą prasującą. Szablony dociskowe na stolikach zapewniają dokładność i powtarzalność wymiarów wytwarzanych wiązarów.

Kolejnym etapem jest montaż wszystkich elementów konstrukcji w całość - na obiekcie. Montaż dokonuje się w oparciu o plan, wykonywany przez program. W zależności od ciężaru wiązarów, wysokości budynków, możliwości dojazdu itp. montuje się konstrukcję ręcznie lub z użyciem dźwigu. Typową więźbę na domu jednorodzinnym montuje się z reguły w ciągu 1 dnia.

Wymiary poszczególnych elementów konstrukcji mogą uniemożliwiać ich transport lub też wymagać specjalistycznych środków przewozu, co pociągać może za sobą wysokie koszty. Z tych względów system prefabrykacji przewiduje podział wiązarów.

źródło i zdjęcie: Eraga

Pozostałe publikacje Eraga