Jaką pompę stosować?

Pompa samozasysająca

Samozasysająca pompa wirowa (fot. KSB Pompy i Armatura)

Pompę samozasysającą (lub ogólniej zasysająca) stosuje się, gdy lustro wody w studni jest nie głębiej niż 7-8 m poniżej poziomu gruntu. Jest to ograniczenie fizyczne, wynikające z zasady pracy tej pompy, gdyż tworzy ona w rurze ssącej podciśnienie i woda podnosi się w tej rurze wskutek wypierania jej przez ciśnienie atmosferyczne.

 

Zauważmy, że mówimy o głębokości lustra wody w studni, a nie o głębokości warstwy wodonośnej, z której czerpiemy wodę. Woda może pochodzić z warstwy na głębokości np. 16 m, a lustro wody w studni będzie miało głębokość wody gruntowej, czyli np. 3 m.

Pompa głębinowa

Jeśli lustro wody (a nie warstwa wodonośna) jest głębiej niż 8 m, to musimy zastosować pompę głębinową, która jest zanurzona w wodzie i tłoczy ją na wysokość do kilkudziesięciu metrów. Oczywiście, pompa samozasysająca też tłoczy wodę do instalacji domowej, ale najpierw ją zasysa ze studni.

 

Dla domu jednorodzinnego wystarczająca moc pompy głębinowej wynosi 500 W do 1500 W, przy czym najważniejsze są osiągi pompy wyrażane w dwóch parametrach: wydajność (kilkadziesiąt do 100 l na minutę) i wysokość podnoszenia wody tłoczonej do instalacji (kilkadziesiąt metrów).

Zbiornik wody

Zastanowienia i decyzji wymaga również wybór zbiornika wody, niezbędnego dla utrzymania mniej więcej stałego ciśnienia (w pewnym przedziale) wody w instalacji. Wybór pojemności zbiornika jest niemal od zera do 300 l. Są pompy z wewnętrznym kilkulitrowym zbiorniczkiem przeponowym, działające na zasadzie zmiennej szybkości obrotów, są zestawy hydroforowe o pojemności zbiornika przeponowego kilkadziesiąt litrów i klasyczne duże (100÷300 l) zbiorniki z poduszką powietrza.

 

Dokonując wyboru zbiornika warto zwrócić uwagę, że niektóre filtry uzdatniające (działające na zasadzie rozprężania) wymagają zbiornika hydroforowego, a więc nie mogą działać z pompą o zmiennej szybkości obrotów.