Teoretycznie okresowe obniżanie temperatury pomieszczeń, gdy są one nieużytkowane, powinno przynieść wymierne oszczędności w zużyciu energii. A jak to wygląda w praktyce?
Teoretycznie okresowe obniżanie temperatury pomieszczeń, gdy są one nieużytkowane, powinno przynieść wymierne oszczędności w zużyciu energii. Jednak w praktyce zależność ta wcale nie jest tak oczywista, gdyż istotny wpływ ma także bezwładność cieplna budynku i w pewnych warunkach również instalacji grzewczej. Oczywiście obniżenie temperatury nie może wpływać negatywnie na komfort przebywania ludzi, gdyż wtedy racjonalna oszczędność przerodzi się w skąpstwo.
Najkorzystniejsze jest obniżanie temperatury o 2-3°C, co nie prowadzi do nadmiernego wyziębienia pomieszczeń i w krótkim czasie można uzyskać odpowiednią temperaturę w pomieszczeniu. Większe wychłodzenie pomieszczeń o dużej bezwładności cieplnej może znacząco zmniejszyć spodziewane oszczędności na ogrzewaniu. Zimne ściany wymagają bowiem długotrwałego nagrzewania, a instalacja grzewcza pracuje ze zwiększoną mocą w stosunku do zapotrzebowania, jakie wynika z warunków zewnętrznych.
Wychłodzone ściany dają też efekt "promieniowania zimnem" (dopóki się nie nagrzeją) co nie wpływa korzystnie na komfort cieplny. Natomiast w domach o małej bezwładności cieplnej (szkieletowych) obniżenie temperatury nie powoduje takich problemów - lekkie ściany szybko się nagrzewają. Trzeba jednak pamiętać, że taka ściana nie akumuluje ciepła obcego (np. z nasłonecznienia, od urządzeń domowych), co może prowadzić do okresowych przegrzań pomieszczeń.
Redakcja BD
fot. otwierająca: USA-Reiseblogger / pixabay.com
Skomentuj
