- gęstość (ciężar) runa – ilość gramów włókna zużytego do utkania 1 m2 wykładziny. Im jest większa tym wykładzina jest lepszej jakości i może być intensywniej użytkowana;
- rodzaj podkładu – od tego z czego jest wykonany, zależy gdzie możemy wykładzinę położyć:
– filc– wykładzinę z takim spodem możemy położyć na każdym rodzaju podłoża,
– gąbka– nadaje wykładzinie miękkość, chroni przed hałasem i zimnem, można ją więc położyć bezpośrednio na betonie. Nie zaleca się jej stosowania na podłogi drewniane pokryte lakierem, bo w kontakcie z nim gąbka kruszy się,
– juta naturalna – nadaje się szczególnie do pomieszczeń z ogrzewaniem podłogowym, charakteryzuje się dobrą przyczepnością do podłoża,
– juta syntetyczna– jest wytrzymała na wilgoć oraz zapewnia stabilność wymiarów przyciętej wykładziny,
– guma kauczukowa– jest odporna na rozdarcie, stosuje się ją tylko na podłoża betonowe (z innymi wchodzi w reakcje chemiczne, niszcząc je); - właściwości antyelektrostatyczne – wykładziny mogą zawierać specjalne włókna odprowadzające ładunki elektryczne do podłoża, zalecane są do pomieszczeń, w których pracuje komputer;
- czy jest pokryta powłoką antyzabrudzeniową – dzięki temu brud, kurz, rozlane płyny zatrzymywane są na powierzchni, nie wnikają w głąb włókien, więc łatwiej je usunąć;
- niektóre wykładziny np. wełniane mogą wywoływać uczulenia, zatem nie powinny być stosowane w domach alergików.
Redakcja BD
fot. Bolon
fot. Bolon