Rura odprowadzająca – czyli podejście kanalizacyjne – musi być zamontowana z przynajmniej 1,5% spadkiem w kierunku pionu kanalizacyjnego. Rynienkę osadza się na nóżkach o regulowanej wysokości, ustawiając je tak, by górna powierzchnia rusztu znajdowała się 1–2 mm poniżej górnego poziomu posadzki.
Pamiętajmy, że po podłączeniu wszystkich elementów systemu – przed zabudowaniem ich – trzeba wykonać próbę szczelności. Najwięcej trudności podczas instalacji sprawia zazwyczaj ułożenie odpowiedniego spadku (pozwalającego na swobodny spływ wody do odpływu) oraz zapewnienie szczelności.
Po zainstalowaniu rynienki formuje się 2,5% spadek z ok. 5 cm warstwy jastrychu w deskowaniu. Nachylenie podłogi może być jedno lub dwustronne – zależnie od aranżacji strefy prysznicowej. Ten drugi wariant gwarantuje szybsze odprowadzanie wody.
Po stwardnieniu wylewki można przystąpić do wykonania uszczelnienia wokół kołnierza korytka, przy użyciu specjalnej taśmy (membrany wodoszczelnej). Dostępne w sprzedaży gotowe zestawy odwodnieniowe – zawierające wszystkie niezbędne elementy – ułatwiają przeprowadzenie prac instalacyjnych. Fabrycznie wklejony kołnierz zapewnia szczelność połączenia korytka z membraną.
Z uwagi na brak brodzika, bardzo ważne jest staranne wykonanie hydroizolacji – nie tylko w obrębie samego prysznica, ale na podłodze całej łazienki oraz na ścianach natrysku do wysokości przynajmniej 1,5 m. W związku z tym, przed ułożeniem płytek, podłoże pokrywa się kilkakrotnie izolacją w postaci płynnej folii. Nanosi się ją pędzlem bądź wałkiem – zgodnie z dołączoną do niej instrukcją.
Płytki zaczynamy układać od strony odpływu, przyklejając je na zaprawę wysoko elastyczną (z uwagi na obecność płynnej folii). Do spoinowania okładziny najlepiej użyć fugi epoksydowej – trwałej, wodoodpornej i wodoszczelnej.
opracowanie: redakcja IRBJ
źródło zdjęcia: WIPER Sp. z o.o.