Dlaczego dochodzi do zawilgocenia murów?
Problem z zawilgoconymi murami pojawia się w wielu obiektach, tak samo w starym budownictwie i zabytkowym, jak i nowych budynkach. W pierwszym przypadku przyczyną może być brak izolacji lub jej degradacja, natomiast w drugim - błędy wykonawcze. Poza tym zawilgocenie murów może wynikać z oddziaływania czynników zewnętrznych, takich jak: opady atmosferyczne, zalegająca w gruncie i podciągana kapilarnie woda oraz wilgoć: higroskopijna i kondensacyjna.
Na czym polega osuszanie murów metodą iniekcji?
By sprostać problemowi zawilgoconych murów, bez konieczności naruszania konstrukcji budynku i skuwania ścian, dziś stosuje się metodę polegającą na wykonywaniu czy też odtwarzaniu izolacji poziomej poprzez tzw. iniekcję. - Zasada ta polega na wstrzykiwaniu odpowiedniego płynu w głąb muru, który w kontakcie z wodą oraz innymi związkami krystalizuje, zamykając kapilary i blokując podciąganie wilgoci będącej przyczyną powstawania wykwitów na murach - tłumaczy Maciej Szymański, ekspert z firmy Ultrament. Dodatkowo iniekcją można odtworzyć izolację poziomą w murze, co oznacza, że problem wilgoci nie pojawi się ponownie.
Jak krok po kroku wykonać izolację poziomą w istniejącym murze metodą iniekcji?
Krok 1: przygotowanie podłoża
Mur należy oczyścić za pomocą szczotki drucianej, a przemoczone tynki i powłoki murarskie skuć na wysokości 50-80 cm powyżej widocznej granicy zawilgocenia. Jeżeli doszło do uszkodzeń spoin w murze, trzeba je usunąć do głębokości przynajmniej 2 cm, a następnie wypełnić odpowiednią zaprawą uszczelniającą. Podobnie należy naprawić fugi, wypełniając braki dostępnymi na rynku masami szpachlowymi.
Krok 2: wykonanie otworów iniekcyjnych
Wywiercone otwory iniekcyjne powinny mieć rozstaw ok. 10-13 cm, średnicę od 8 do 14 mm oraz głębokość na ok. 75% grubości muru. Należy je wykonać minimum 10 cm nad poziomem uszkodzonej izolacji poziomej, wwiercając się pod kątem od 30 do 45 st. Poza tym linia otworów musi przecinać najlepiej dwie, a minimum jedną spoinę poziomą. Odległość granicznych otworów od końca muru powinna wynosić nie mniej niż 5 i nie więcej niż 10 cm.
WAŻNE: W przypadku dużego zawilgocenia, zaleca się wykonanie drugiego rzędu otworów, które należy umieścić 10 cm powyżej pierwszego rzędu (naprzemiennie w stosunku do wcześniej wywierconych).
Krok 3: aplikacja płynu iniekcyjnego
Wywiercone otwory należy oczyścić, a następnie umieścić w nich specjalne lejki do iniekcji. Za ich pośrednictwem dokonuje się aplikacji preparatu do usuwania wilgoci w murze i odtwarzania izolacji poziomej. Dla zabezpieczenia przed wyciekiem miejsce wywierconego otworu z końcówką lejka należy uszczelnić, np. masą akrylową lub klejem montażowym. Dzięki temu środek wypełni kapilary w murze oraz będzie krystalizował się, blokując tym samym podciąganie wilgoci i dalszy transport wody.
W zależności od rodzaju muru, jego grubości oraz stopnia zawilgocenia płyn schodzi z lejków do muru przez maksymalnie 48 godzin, dlatego ważna jest jego stała obserwacja i systematyczne uzupełnianie braków.
WAŻNE! Wykonując izolację poziomą w murze należy pamiętać, że temperatura podłoża i otoczenia nie może być niższa niż +5 st. C.
Krok 4: wypełnianie otworów po iniekcji
Po zakończeniu prac nieosłonięty mur należy pozostawić na okres ok. 3 tygodni, aby umożliwić odparowanie nagromadzonej wilgoci. Po tym czasie nawiercone otwory można wypełnić odpowiednią zaprawą uszczelniającą o konsystencji szlamowej. Dodatkowo ścianę warto zabezpieczyć przy pomocy środka przeciw wykwitom i wilgoci.
Nieszczelna izolacja przeciwwilgociowa czy jej brak to pewność, że mury domu, podobnie jak gąbka, prędzej czy później zaczną chłonąć wilgoć, tak samo z podłoża, jak i z atmosfery. Jeżeli tak się stanie, reakcja powinna być natychmiastowa i profesjonalna, ponieważ im dłużej będziemy zwlekać, tym proces degradacji muru będzie większy, a co a tym idzie trudniejsza i bardziej kosztowna walka ze skutkami wilgoci.
źródło i zdjęcia: Ultrament