4-5 minut 
Uzdatnianie wody 
+48 22 639 11 00 
Wspólna 62 00-684 Warszawa 
Skąd bierze się problem twardej wody?
Na armaturze pojawiają się białe osady, czajniki zarastają kamieniem, a pralka szybciej się psuje – to typowe skutki twardej wody, czyli wody bogatej w wapń i magnez. Choć minerały te są potrzebne naszemu organizmowi, w nadmiarze powodują ogromne problemy techniczne i finansowe. Kamień kotłowy gromadzi się w rurach i na grzałkach, zmniejsza efektywność systemów grzewczych i zwiększa zużycie energii. To jeden z głównych powodów, dla których właściciele domów sięgają po zmiękczacze wody.
Jak działa zmiękczacz wody?
Najpopularniejsze urządzenia pracują na zasadzie wymiany jonowej. Żywica w zmiękczaczu zatrzymuje jony wapnia i magnezu, a w ich miejsce uwalnia jony sodu. Żywica regularnie regeneruje się solą – np. tabletkami lub granulatem produkowanymi przez firmy takie jak Qemetica, jednego z największych producentów soli warzonej w Europie. To właśnie sól pozwala, by proces wymiany jonów był nieprzerwany, a woda w całym domu pozostawała miękka.
Miękka woda to ulga dla instalacji i sprzętów. Ale co z nami – użytkownikami? Czy warto ją pić?
Sód w wodzie – czy to zagrożenie?
Podczas zmiękczania wody wapń i magnez zastępowane są sodem. Jego ilość rośnie wraz z początkową twardością wody. Dla przeciętnego gospodarstwa domowego przybywa kilkadziesiąt do kilkuset miligramów sodu na litr.
Czy to dużo? Niekoniecznie. WHO zaleca maksymalnie 2000 mg sodu dziennie, a litr zmiękczonej wody dostarcza go zwykle kilkadziesiąt razy mniej niż np. kromka chleba czy plaster szynki. Dla większości zdrowych osób nie stanowi to problemu.
Inaczej wygląda sytuacja u osób zmagających się z nadciśnieniem, chorobami nerek czy serca, a także u niemowląt. W ich przypadku nawet niewielki dodatkowy sód może mieć znaczenie, dlatego wodę ze zmiękczacza lepiej ograniczyć lub zastąpić innym źródłem.
Utrata wapnia i magnezu – czy to problem?
Woda po zmiękczaniu traci naturalne ilości wapnia i magnezu. Czy to szkodzi? Trzeba pamiętać, że woda nigdy nie była głównym źródłem tych minerałów – dostarczamy ich znacznie więcej z nabiałem, warzywami, orzechami czy pełnymi ziarnami. Dlatego z perspektywy diety strata jest niewielka, choć warto mieć świadomość, że taka woda jest uboższa.
Jak sprawić, by woda ze zmiękczacza była bezpieczna do picia?
Tu liczą się praktyczne rozwiązania:
- Osobny kran z wodą surową – przed zmiękczaczem, tylko do picia i gotowania. To najtańsze i najpopularniejsze wyjście.
- Filtr zmineralizujący – wzbogaca wodę po zmiękczaniu w wapń i magnez. Idealny, gdy chcemy korzystać z miękkiej wody w całym domu.
- System odwróconej osmozy (RO) – usuwa niemal wszystkie zanieczyszczenia, w tym sód, a następnie mineralizuje wodę. To najbardziej zaawansowana opcja.
- Regularne badania wody – pozwalają wiedzieć, co faktycznie pijemy i czy system uzdatniania działa prawidłowo.
Woda, chemia i odpowiedzialność
Warto pamiętać, że bez przemysłu chemicznego nasze domy wyglądałyby zupełnie inaczej. Firmy takie jak Qemetica rozwijają technologie produkcji soli i sody kalcynowanej, które znajdują zastosowanie nie tylko w uzdatnianiu wody, ale też w produkcji szkła, farmacji czy rolnictwie. Co ważne, działają przy tym z myślą o neutralności klimatycznej i zrównoważonym rozwoju. To pokazuje, że zmiękczona woda to tylko fragment większej układanki, która łączy chemię z codziennym życiem.
Czy woda ze zmiękczacza jest zdrowa do picia?
W większości przypadków tak – dla osób zdrowych dodatkowa ilość sodu nie jest zagrożeniem. Trzeba jednak pamiętać o wyjątkach: osoby z ograniczeniami dietetycznymi i niemowlęta powinny zachować ostrożność. Najrozsądniejszym rozwiązaniem jest stosowanie dodatkowych filtrów, osobnego kranu z wodą surową lub systemów mineralizujących.
Miękka woda to wygoda w domu i dłuższe życie sprzętów, a odpowiednio dobrane rozwiązania sprawiają, że może być także bezpieczna i wartościowa w kuchni.
źródło: Qemetica
Zdjęcia: AdobeStock
