Przy budowie kominków grzewczych stosuje się masy akumulacyjne, w różnej postaci i kształtach. Spaliny z paleniska wkładu kominkowego kierowane są do kanałów ceramicznych (system KMS i CMA) lub nasadowych krążków tworzących masę akumulacyjną. Przechowują one energię cieplną na następnych kilka do kilkunastu godzin. Masa akumulacyjna w kominku zajmuje znacznie mniejszą objętość niż szamotowa w piecu kaflowym, spełnia jednak doskonale swoje zadanie ze względu na znacznie większą gęstość.
Obudowa kominka wykonana jest z materiałów ceramicznych, dobrze przewodzących ciepło, takich jak kafle piecowe, płyty lub cegły szamotowe. Do budowy wykorzystuje się tynki i inne materiały zduńskie przystosowane do wysokich temperatur. W obudowie nie stosuje się kratek wydmuchujących gorące powietrze do pomieszczenia w którym stoi kominek.
Ciepło oddawane jest przede wszystkim za pomocą promieniowania całej powierzchni kominka. W związku z przejęciem przez masę kumulacyjną nadwyżki ciepła i sukcesywne jej uwalnianie w czasie, nie występuje efekt przegrzania pomieszczenia i zachowany jest wysoki komfort cieplny przez wiele godzin.
źródło i zdjęcia: Cebud