Taras naziemny o utwardzonej nawierzchni, którego poziom odpowiada poziomowi gruntu, formalnie traktowany jest jako utwardzenie terenu, dlatego nie wymaga pozwolenia na budowę.
Powinieneś jednak sprawdzić, czy lokalne przepisy nie narzucają minimalnej powierzchni biologicznie czynnej (porośniętej roślinnością) na twoim terenie. Opisywany rodzaj tarasu zmniejsza bowiem taką powierzchnię, a jego wymiary mogą uniemożliwić zachowanie obowiązujących proporcji na twojej działce.
Jeśli nie ma takich ograniczeń, możesz rozpocząć prace. Przy ich sprawnej organizacji wykonanie tarasu naziemnego o utwardzonej nawierzchni nie powinno ci zająć więcej niż 2 dni.
Prace rozpocznij od zaznaczenia na terenie kształtu tarasu. Najprościej będzie wbić w ziemię kołki i przywiązać do nich sznurek - stworzysz w ten sposób wstępny obrys tarasu.
Uwaga! Projektując taras, powinieneś wiedzieć, ile miejsca potrzeba na komfortową komunikację i jego wyposażenie:
Na wyodrębnionej powierzchni wykonaj podbudowę. To bardzo ważny etap, który decyduje o stabilności i sztywności nawierzchni oraz przesiąkliwości gruntu. Aby utworzyć podbudowę - usuń grunt rodzimy na głębokość co najmniej 20 cm (jest to tzw. korytowanie) i wyrównaj powierzchnię.
Teraz utwórz spadek 0,5-3% - odpowiednio 0,5-3 cm na 1 m od ścian budynku w kierunku ogrodu, używając piasku. Nachylenie tarasu ma uchronić przed zbieraniem się na nim wody. Piasek musisz kilkakrotnie zagęścić mechanicznie (najlepiej wypożyczyć maszynę do zagęszczania). Dzięki zagęszczaniu usuniesz przestrzenie z powietrzem spomiędzy ziaren piasku, tym samym zapobiegniesz ewentualnemu zapadaniu się nawierzchni w przyszłości.
Zanim przejdziesz do kolejnych etapów wykonania podbudowy, dobrze jest umocnić boki przyszłego tarasu. Do tego celu możesz użyć:
Wykop pod obramowanie będziesz musiał pogłębić, dostosowując go do wysokości wybranych elementów. Podłożem pod krawężniki i pustaki powinna być podsypka piaskowa stabilizowana cementem, tzw. suchy beton - 25 kg cementu, czyli jeden worek na 10 m2 powierzchni.
Kolejną warstwą podbudowy jest warstwa separacyjno-filtracyjna. Utworzysz ją, pokrywając wykop geowłókniną. Układaj ją na zakładkę o szerokości 15-20 cm.
Utwórz z niej także kołnierz na ścianie budynku - ochroni on ścianę przed niekorzystnym działaniem deszczu.
Na geowłókninie trzeba stworzyć warstwę odcinającą o minimalnej wysokości 10 cm. W tym celu wysyp zagęszczony piasek. Piasek ten warto zmieszać na sucho z cementem w proporcjach: 25 kg (1 worek) na 10 m2 powierzchni - jak przy podsypce pod obramowanie tarasu. Cement rozsyp na piasku i wymieszaj z nim grabiami. Przy bardzo dużych powierzchniach wygodniej będzie użyć glebogryzarki, która dokładnie wymiesza piasek z cementem. Następnie ubij warstwę odcinającą.
Kolejną warstwę podbudowy stanowi warstwa nośna. Wykonaj ją z kruszywa łamanego (frakcja 0-31,5 mm). W zależności od wysokości ułożenia tarasu można wykonać kilka warstw nośnych, każdą o wysokości 10-20 cm. Także tę warstwę musisz dokładnie ubić. Ubite podłoże obsyp odsiewkami kamiennymi (0-7 mm) na wysokość ok. 3 cm - to ostatnia warstwa podbudowy. Na tak wykonanym podłożu możesz ułożyć nawierzchnię.
Nawierzchnią tarasu mogą być:
Wskazówki:
Wśród nawierzchni kamiennych najlepsze na taras są granit i sjenit - oba materiały są nienasiąkliwe i twarde.
Na tarasie naziemnym nie stosuj kamienia polerowanego, ponieważ po deszczu tworzy bardzo śliską nawierzchnię. Kostki drewniane muszą być zaimpregnowane. Jeśli podobają ci się kostki drewniane o przekroju okrągłym, pamiętaj, że po ich ułożeniu zostaną dość duże przerwy.
Wybrane elementy nawierzchni ułóż z zachowaniem 5-15-milimetrowych odstępów. Dokładając kolejny element, sprawdzaj poziom względem elementu sąsiadującego. Różnice wysokości wyrównaj, korzystając z gumowego młotka.
Uwaga! Jeśli nawierzchnia jest w jasnym kolorze, użyj białego młotka, czarny może zostawić trudne do usunięcia ślady.
Po ułożeniu nawierzchni możesz przystąpić do ostatniej czynności - fugowania. Zasyp taras drobnym piaskiem płukanym (0-2 mm) i rozprowadzaj go szczotką, aż odstępy między elementami nawierzchni całkowicie się wypełnią.
Uwaga! Przed fugowaniem może być konieczne zaimpregnowanie nawierzchni, dotyczy to głównie nawierzchni kamiennych. Taką informację znajdziesz w zaleceniach producenta.
Redakcja BD
fot. otwierająca: Semmelrock
1
