Montażem instalacji ogrodowej powinien zająć się uprawniony elektryk. Tylko to gwarantuje jej wykonanie zgodnie z zasadami bezpieczeństwa.
Instalacja ogrodowa powinna być zasilana z oddzielnego obwodu, zabezpieczonego wyłącznikiem nadmiarowym (bezpiecznikiem samoczynnym) oraz koniecznie również wysokoczułym (maksymalnie 30 mA) wyłącznikiem różnicowoprądowym.
Wyłącznik różnicowoprądowy odcina zasilanie w razie porażenia prądem, ale także wówczas, gdy pojawi się upływ prądu spowodowany np. uszkodzeniem przewodów.
Ze względów funkcjonalnych, przewody prowadzi się głównie pod ziemią, wykorzystując kabel dopuszczony do układania w gruncie o symbolu YKY. Liczbę i przekrój żył należy dobrać do przewidywanego obciążenia, przy czym najczęściej wykorzystuje się kabel 5 × 2,5 mm2 lub 5 × 4 mm2.
Zastosowanie kabla pięciożyłowego pozwala na wydzielenie trzech obwodów jednofazowych, np. dwóch na oświetlenie i jednego na gniazda. Dzięki temu można będzie niezależnie załączać poszczególne obwody z rozdzielnicy domowej lub za pomocą np. wyłącznika zmierzchowego. Przewód powinien być umieszczony na głębokości 0,7 m, a wszelkie połączenia wykonuje się wyłącznie w hermetycznych puszkach lub bezpośrednio na zaciskach zasilających lamp lub gniazd.
Gniazda do zasilania sprzętu ogrodniczego najlepiej zamontować na słupkach latarni na wysokości powyżej 0,5 m od gruntu. Montować można tylko tzw. gniazda hermetyczne (przynajmniej IP 44) z bolcem ochronnym, a jeśli nie są umieszczone w dodatkowej obudowie, powinny być osłonięte przed opadami (np. daszkiem).
Redakcja BD
Na schemacie otwierającym: Wszelkie połączenia przewodów układanych w ogrodzie najlepiej robić tylko wewnątrz opraw. Połączenia zawsze są najsłabszym elementem instalacji, a w takim układzie będziemy mieć do nich dobry dostęp