Odpowiedź eksperta: Surowy beton, nawet po zagęszczeniu i wyrównaniu listwami wibracyjnymi nie będzie tworzył gładkiej i odpornej na ścieranie powierzchni. Podłoga taka jest mało estetyczna, pyląca. Najtańszy sposób wykończenia to zastosowanie specjalnych farb do betonu. Trwała i niepodatna na pękanie będzie natomiast powłoka z żywic syntetycznych. Powłoki podłogowe wykonywane są z kompozycji żywic epoksydowych lub poliestrowych, zawierających różne dodatki uszlachetniające, pigmenty, wypełniacze. Ze względu na grubość warstwy powłokowej mogą być one nakładane jako powłoki lakiernicze, cienkowarstwowe o grubości 0,5–1 mm lub grubowarstwowe o grubości 1–5 mm.
Powłoki te można – zależnie od wymagań – modyfikować, uzyskując własności antypoślizgowe, antyelektrostatyczne albo odporność na chemikalia.
Wszystkie
powłoki podłogowe są wodo- i paroszczelne, niezwykle istotne jest więc dostateczne wysuszenie podkładu, jak też zabezpieczenie przed wnikaniem wilgoci od spodu. W przeciwnym razie, para wodna zawarta w podkładzie spowoduje łuszczenie się powłoki – zwłaszcza malarskiej. Betonowy podkład podłogowy wykonuje się z mieszanki klasy przynajmniej C 20/25 (B 25) z dodatkiem preparatów zapobiegających skurczowi lub z zatopioną siatką przeciwprężną. Do nakładania powłokowych
pokryć podłogowych można przystąpić gdy wilgotność podłoża nie przekracza 4%, po dokładnym odkurzeniu powierzchni.
Zależnie od grubości nakładanej warstwy, stosowane są różne techniki aplikacji.
Powłokę malarską nanosi się pędzlem lub natryskiem hydrodynamicznym bezpośrednio na podłoże. Z reguły wymagane jest nałożenie 3 warstw żywicy, przy czym w przypadku malowania wielokolorowego, ostatnią warstwę wykonuje się z żywicy bezbarwnej.
Redakcja BD
fot. www.adpolymers.com
1
