Iglaste są bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne, ale tańsze. Coraz większą popularnością cieszy się drewno egzotyczne o znakomitych właściwościach użytkowych. Jest dość drogie, ale odporne na wilgoć i ścieranie. Nadaje się nawet do układania w łazienkach.
Do wykańczania podłóg o konstrukcji drewnianej używa się desek z drewna sosnowego (rzadziej świerkowego i jodłowego) o grubości co najmniej 28 mm. Łączy się je zwykle na pióro i wpust. Przybija się je do legarów ułożonych na stropie (prostopadle do desek). Pod legarami powinny być umieszczone pasy izolacji przeciwwilgociowej (z folii lub papy), a na nich pasy materiału tłumiącego dźwięki. W stropie drewnianym funkcję legarów pełnią belki stropowe. Aby zapewnić przepływ powietrza pod posadzką, tuż przy ścianach pozostawia się szczeliny.
Dużą popularnością cieszą się deski warstwowe, zbudowane z warstw z naturalnego drewna. Wykazują zalety posadzek drewnianych, jednak nie mają ich wad. Nie skrzypią, są przyjemne w dotyku i wyglądają naturalnie – bardziej niż panele przypominają tradycyjne deski. Możliwe jest ich odnawianie poprzez cyklinowanie i ponowne lakierowanie bądź olejowanie. Niestety, kosztują sporo, a tylko wierzchnia warstwa wykonana jest ze szlachetnego drewna (europejskiego lub egzotycznego).
Do pomieszczeń intensywnie użytkowanych (przedpokój,salon) polecane są bardzo trwałe deski z drewna egzotycznego oraz dębowe i jesionowe. Omawiane wyroby są łatwe i szybkie w montażu – nie mocuje się ich do podłoża, ale układa na matach z pianki polietylenowej o kilkumilimetrowej grubości (podłoga pływająca). Maty izolują posadzkę cieplnie oraz akustycznie. Poszczególne deski łączy się na pióro i wpust, co zapobiega ich przesunięciom. Można je użytkować zaraz po ułożeniu – nie wymagają cyklinowania ani lakierowania, bo wykończone są fabrycznie lakierem albo olejem.
Parkiet to tradycyjny rodzaj posadzki drewnianej. Na rynku znajdziemy dziś rozmaite jego odmiany, różniące się wyglądem, przeznaczeniem, sposobem montażu, właściwościami – tradycyjny (z grubą warstwą użytkową, która można wielokrotnie odnawiać), lamelowy (o cieńszych deszczułkach), przemysłowy (bardzo wytrzymały), mozaikowy (cienkie klepki naklejone np. na siatkę i tworzące tafle). Dokonując wyboru, warto zwrócić uwagę na gatunek i klasę materiału.
Producenci oferują parkiety z krajowego drewna drzew iglastych i liściastych. Łatwo dostępne są dziś również te z drewna egzotycznego. Deszczułki oznacza się klasami – od I do V. Na wygląd i sposób pielęgnacji posadzki wpływa rodzaj jej wykończenia – może być pomalowana lakierem błyszczącym, matowym albo olejem. Klepki przytwierdza się do podłoża za pomocą kleju. Ponieważ szkodliwe opary rozpuszczalników ulatniają się dość długo, pomieszczenia można użytkować dopiero po upływie okresu karencji (powinien być podawany przez producenta kleju).