Taras w nowoczesnej architekturze to pomost pomiędzy salonem domu a ogrodem. Powinien być płynnym przejściem miedzy tymi dwoma strefami, dlatego zwykle urządza się go w podobnym stylu, jak wnętrze domu.
We współczesnym wystroju wnętrz króluje obecnie styl nowoczesny. Charakteryzuje się prostotą rozwiązań, minimalizmem oraz barwami w odcieniach bieli i szarości. Planując taras w stylu modernistycznym, trzeba wziąć to pod uwagę i dobrać odpowiedni materiał do jego budowy.
Choć styl nowoczesny nie stroni od drewna i kamienia naturalnego, to ze względu na swój praktyczny charakter, odporność i łatwość w utrzymaniu, kostki i płyty betonowe są zdecydowanie trwalszym, a pod względem designu często nawet ciekawszym rozwiązaniem na nawierzchnię tarasu. Nie tylko z uwagi na ich parametry techniczne, ale również bogate wzornictwo, które jest cały czas urozmaicane - podkreśla Wojciech Średniawa, Główny Projektant z Polbruk S.A.
Nowoczesny taras nie jedno ma imię
W stylu nowoczesnym kolor nawierzchni to odcienie szarości a elementy, z których jest budowany taras, mają geometryczny kształt. Wiele rozwiązań z betonowych prefabrykatów spełnia te założenia.
Szczególnie ciekawą propozycją z naszej oferty, na którą warto zwrócić uwagę, jest płyta Polbruk Exa. Jej heksagonalny kształt jest nowoczesną wariacją na temat klasycznego „plastra miodu”. We współczesnej architekturze z powodzeniem zastosowano go w wielu nowoczesnych budynkach. Znajdziemy go na elewacji instytutu naukowego La Trobe w Melbourne, Galerii Warmińskiej w Olsztynie czy sklepu z meblami w brazylijskim San Paulo oraz wielu innych miejscach - mówi architekt.
Płyta Exa świetnie wpasowuje się w światowe trendy we wzornictwie. Kształt heksagonu został trochę zmodyfikowany poprzez zastosowanie różnej długości krawędzi, dzięki czemu płyta zyskała bardzo ciekawy wygląd.
Wybór betonowych płyt tarasowych jest naprawdę szeroki. Gdy wybór zostanie dokonany, trzeba jeszcze zbudować taras.
Budowa tarasu na gruncie
Najszybciej i najprościej można wykonać taras na gruncie. Pierwszym krokiem jest wyznaczenie jego powierzchni i granic - trzeba wbić w ziemię paliki i rozciągnąć między nimi sznurek. Ważne jest dobranie odpowiedniej długości i szerokości płyt w celu uniknięcia konieczności ich docinania.
W kolejnym kroku należy usunąć warstwy ziemi na głębokość około 30 cm, po czym trzeba ubić ziemię i ułożyć warstwę żwiru oraz piasku. W przypadku tarasu, który zwykle jest wykonany z kostki lub płyty o grubości 4 cm, warstwa podbudowy powinna mieć około 20 cm.
Po tej czynności ubijanie trzeba powtórzyć, a potem zrobić podsypkę, zwykle z piasku o wysokość 3-6 cm, którą się wyrównuje.
Następnie układa się płyty na wcześniej stworzonej podbudowie i dobija je gumowym młotkiem, żeby się dobrze obsadziły.
Na tym etapie prac trzeba pamiętać o zachowaniu odpowiednich odstępów pomiędzy elementami (wynosi on minimum 3 mm). To bardzo istotne przy końcowym utrwalaniu, polegającym na wmiataniu w szczeliny piasku i polewaniu go wodą aż do uzyskania odpowiedniego efektu.
Alternatywą dla typowego piasku jest piasek polimerowy, na przykład DR + NextGel. Jest on skuteczniejszy, daje lepszy efekt estetyczno-wizualny oraz ułatwia bieżące utrzymanie czystości tarasu. Poza tym spoiny wykonane ze zwykłego piasku lubią pękać. Są podatne na wypłukiwanie oraz wywiewanie przez wiatr. Piasek jest też często zabrudzony gliną lub pyłem, co może sprzyjać rozwojowi chwastów. Obniża to walory estetyczne nawierzchni, a także sprawia, że musi być ona stale konserwowana, a spoiwo co jakiś czas uzupełniane - tłumaczy Wojciech Średniawa z Polbruk.
Jeśli taras będzie układany metodą na gruncie, trzeba zachować 2-3 proc. spadku nawierzchni w kierunku ogrodu. Pozwoli to nam na skuteczne odprowadzenie wód opadowych.
Trzeba też pamiętać o zachowaniu odpowiednich odstępów pomiędzy płytami betonowymi. Jest to niezwykle istotne, gdyż nieprzestrzeganie tego zalecenia negatywnie wpływa na pracę nawierzchni pod obciążeniem lub przy dużej wilgotności i w dłuższej perspektywie może prowadzić do pękania płyt.
Ważne jest też prawidłowe wykonanie podłoża. Niewłaściwie wyrównane może prowadzić do odspajania się elementów nawierzchni, a nawet ich zapadania.
źródło i zdjęcia: Polbruk