Okno połaciowe z płytą MFP - sposób na wykończenie

Wykończenie wnęki okna połaciowego za pomocą płyty budowlanej MFP nie jest zadaniem trudnym. Łatwość obróbki i montażu tego materiału czyni je osiągalnym w zasadzie dla każdego majsterkowicza – amatora, a doskonałe właściwości cieplne płyty dodatkowo pomogą w uniknięciu mostków termicznych.

Okno połaciowe z płytą MFP - sposób na wykończenie
PFLEIDERER Polska sp. z o.o. Drewnopochodna płyta budowlana MFP
www.pfleiderer.pl
Dane kontaktowe:
Zobacz firmę w innym dziale: Blaty kuchenne

PokażUkryj szczegółowe informacje o firmie

Aby jednak w pełni wykorzystać wszystkie atuty okna połaciowego – należy wcześniej podjąć kilka bardzo istotnych decyzji dotyczących jego wielkości i lokalizacji.

Przede wszystkim należy pamiętać, że okno połaciowe pod względem wysokości parapetu jak również górnej krawędzi okna powinno być traktowane tak samo jak każde okno w pionowej ścianie budynku Przede wszystkim należy pamiętać, że okno połaciowe pod względem wysokości parapetu jak również górnej krawędzi okna powinno być traktowane tak samo jak każde okno w pionowej ścianie budynku. Oznacza to, że jego parapet powinien znajdować się na wysokości około 90 – 110cm, a górna krawędź – powyżej linii wzroku.

Wartością optymalną byłaby wysokość około 210 – 220cm, jednak ze względu na nachylenie połaci dachowej i związaną z tym rzeczywistą długość okna – za wystarczającą można przyjąć wysokość ok. 190cm. Jak można zaobserwować na rysunku – niezwykle istotny jest w tym wypadku dobór wysokości okna połaciowego.

O ile przy kącie nachylenia dachu wynoszącym 45° do uzyskania właściwych wysokości krawędzi wystarczy okno o wysokości 140cm, to już w wypadku dachu o kącie nachylenia 35° niezbędne staje się okno o wysokości ok. 170 cm.

Równie istotne co dobór odpowiedniej wielkości okna jest właściwe wykończenie powierzchni wnęki okiennej. Równie istotne co dobór odpowiedniej wielkości okna jest właściwe wykończenie powierzchni wnęki okiennej. Aby zapewnić właściwą cyrkulację powietrza we wnętrzu – grzejnik (1) powinien znajdować się pod oknem (dokładnie tak samo jak w wypadku przeszkleń w ścianach pionowych).

W sytuacji idealnej dolny element wnęki okiennej (2) powinien być pionowy w stosunku do podłogi, a jej górny element (3) – poziomy. Taka geometria wnęki okiennej poza zapewnieniem idealnej cyrkulacji powietrza i zminimalizowaniem zjawiska kondensacji pary wodnej na przeszkleniu, zapewnia również maksymalną ilość światła dziennego możliwą do zapewnienia przy danej wielkości okna.

W niektórych wypadkach (na przykład przy wysokiej ściance kolankowej) nie jest możliwe uzyskanie pionowej dolnej płaszczyzny wnęki okiennej przy zachowaniu odpowiedniej wysokości dolnej krawędzi okna. W niektórych wypadkach (na przykład przy wysokiej ściance kolankowej) nie jest możliwe uzyskanie pionowej dolnej płaszczyzny wnęki okiennej przy zachowaniu odpowiedniej wysokości dolnej krawędzi okna.

W takim wypadku dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie nad grzejnikiem (1) poziomo wykończonej dolnej krawędzi (2) z odsuniętym parapetem (3) który wymusza właściwy przepływ ogrzanego powietrza. Górna krawędź wnęki (4) powinna pozostać pozioma aby zapewnić maksymalną ilość docierającego do pomieszczenia światła.

źródło i zdjęcia: PFLEIDERER