Pomimo tego, że mija już 5 lat od tych zmian, większość producentów w Polsce nie dostosowała starych dokumentacji technicznych do wymagań wynikających z obowiązującej normy PN-EN 15037, wybierając starą normę krajową, która jest tańsza w produkcji.
Należy zauważyć, że nowe normy pociągają za sobą szereg innych zmian, w tym dotyczących ugięć czy badań kontroli jakości.
Producenci produkując wyrób w oparciu o dokumentację zgodną ze starą wycofaną normą PN-B-03264 z 2002r. (a nie w oparciu o EUROKOD 0,1,2), poświadczają nieprawdę, oznaczając swoje wyroby symbolem CE i wprowadzają go do obrotu na masową skalę.
Do grupy stropów nie uwzględniających wymagań eurokodów, opracowanych wg starych, wycofanych norm należą: TERIVA I, TERIVA I BIS, TERIVA II, TERIVA III, TERIVA NOVA, TERIVA 4.0/1, TERIVA 4.0/2, TERIVA 4.0/3, TERIVA 6.0, TERIVA 8.0.
W przypadku uszkodzenia budowli lub wystąpienia katastrofy budowlanej odpowiedzialność spada na kierownika budowy, jako świadomego uczestnika procesu budowlanego.
Na rynku dochodzi więc do bardzo groźnej sytuacji, gdyż przez producentów zostają wprowadzeni w błąd zarówno projektant, inwestor, jak i kierownik budowy.
Konstruktor, którego projekt (na podstawie eurokodu) jest realizowany, nie ma świadomości, że zastosowany zostanie strop teriva według starej normy. Jest to o tyle istotne, gdyż różnica w zakresie nośności będzie wynosiła ok 20%.
Strop teriva 4.0/1 ma deklarowaną nośność 4.0 kn/m2 (jest to obciążenie charakterystyczne), podczas gdy w rzeczywistości według eurokodów ma on nośność tylko na poziomie 3,2 kn/m2.
W związku z powyższym należy zwrócić uwagę, że dokumentacja stropu Teriva 4.0/1 autorstwa PPPU Inventa Sp. z o.o. wraz z aneksem 01/11 nie została opracowana z uwzględnieniem Eurokodów. Jest to stara dokumentacja, opracowana według nieaktualnych i wycofanych już polskich norm.
W odniesieniu do belkowo-pustakowych systemów stropowych, które podlegają obowiązkowemu oznakowaniu CE, stosuje się obecnie system norm zharmonizowanych PN-EN 15037 wraz z następującymi Eurokodami: EN 1990:2002, EN 1992-1-1:2004, EN 1991-1-2:2004.
Przywołane normy narzucają wyższe współczynniki bezpieczeństwa, co w stosunku do poprzednio obowiązującej normy zwiększyło obciążenie obliczeniowe, a to z kolei przełożyło się na konieczność zastosowania większej ilości stali w wyrobie.
Zdominowany przez małych producentów rynek, utrwala patologiczne sytuacje, lecz tylko środowisko konstruktorów i projektantów ponosi formalną odpowiedzialność za stosowanie stropów teriva niezgodnych z eurokodem.
źródło i zdjęcia: Konbet Poznań