Chociaż woda z wodociągu zwykle spełnia normy, nie zawsze odpowiada nam jej smak, zapach lub to, że nieprzyjemnie wysusza skórę. Warto wtedy samemu zadbać o jej jakość.
W większości zakładów wodociągowych woda jest poddawana dezynfekcji chemicznej, która zapewnia bezpieczeństwo pod względem bakteriologicznym i uwalnia wodę od pasożytów.
Dezynfekcję taką wykonuje się związkami chloru (chlor gazowy, dwutlenek chloru, podchloryn sodu) i to, co odbieramy jako nieprzyjemny zapach i smak wody z kranu, to najczęściej właśnie związki chloru.
W różnych miejscach sieci wodociągowej woda ma różną zawartość chloru.
Twardość wody wynika z wysokiego stężenia soli wapnia i magnezu. Przepisy* określają dopuszczalną twardość wody, ale w bardzo szerokich granicach (od 60 do 500 mg CaCO3/dm³). Woda wodociągowa jest najczęściej zbyt twarda.
Bardzo twarda woda pozostawia osad na bateriach i osadza kamień w czajnikach i na grzałkach pralki i zmywarki przyczynia się też do większego zużycia kosmetyków i detergentów.
Może być powodem niedokładnego prania ubrań i trzeba jej zużywać więcej niż miękkiej do spłukiwania mydła i preparatów do prania. Niektórym lepiej służy i smakuje woda bardziej miękka, innym - o większym stopniu twardości.
Przedsiębiorstwa wodociągowe zapewniają odpowiednią jakość wody w punkcie wprowadzania jej do sieci wodociągowej, jednak na drodze przepływu wody do odbiorcy może nastąpić jej wtórne zanieczyszczenie i zmiana jakości.
W wyniku wtórnego zanieczyszczenia woda wodociągowa może ulec skażeniu mikrobiologicznemu i mogą się w niej znaleźć pasożyty, co uwzględnia się przy dawkowaniu dezynfektantów, ale to z kolei powoduje ich nadmiar w wodzie i nieprzyjemny zapach chloru.
Prawdopodobnie zjawiskom tym może też sprzyjać niestabilność biologiczna wody (tylko w wodzie stabilnej biologicznie, jaką starają się zapewniać zakłady wodociągowe, nie powinno dojść do wtórnego rozwoju mikroorganizmów podczas transportu ani magazynowania).
* Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz. U. z 2007 r. nr 61, poz. 417).
dr inż. Anna Chmiel
fot. otwierająca: Franke
