Charakterystyka izolacji stosowanych w instalacjach sanitarnych i grzewczych firmy FOLIMPEX plus

Korozja powodująca przecieki z rur, rozsadzenia instalacji wodnokanalizacyjnej na skutek mrozów czy uciążliwe dźwięki dochodzące z rur – wyeliminować te zdarzenia może współczesna technika instalacyjna. Nałożenie otulin na rury jest jednym ze sposobów ich izolowania. Właściwie dobrana izolacja zapobiega skraplaniu się pary wodnej na ściankach rur instalacji wodnej, zapewnia im ochronę przed czynnikami atmosferycznymi (głównie korozją napowierzchniową), wycisza szumy i drgania, a w przypadku rur z gorącą wodą lub parą wodną stanowi zabezpieczenie przed oparzeniem.

Charakterystyka izolacji stosowanych w instalacjach sanitarnych i grzewczych firmy FOLIMPEX plus

Charakterystyka izolacji stosowanych w instalacjach sanitarnych i grzewczych firmy FOLIMPEX plus

Odpowiednio termicznie i akustycznie zaizolowane rury wodnokanalizacyjne oznaczają brak kłopotów na przyszłość, wygodę i oszczędności, które wynikają z mniejszego zużycia ciepłej wody, redukcji strat ciepła grzewczego, przedłużenia żywotności instalacji i zmniejszenia stopnia jej awaryjności.

Typowa izolacja cieplna rurociągu składa się z dwóch zasadniczych elementów:

  •     warstwy izolacyjnej wykonanej z materiału o wysokiej izolacyjności cieplnej, na przykład wełna szklana, wełna mineralna, spieniony poliuretan, spieniony polietylen, spieniony kauczuk syntetyczny, styropian,  
  •     płaszcza ochronnego chroniącego materiał izolacyjny przed oddziaływaniami zewnętrznymi - w szczególności przed uszkodzeniami mechanicznymi, wilgocią, działaniem agresywnych czynników chemicznych, promieniowaniem UV itp.

Otulina termoizolacyjna najczęściej zawiera w sobie oba wymienione elementy - stanowi więc kompletny system termoizolacji. Produkowany asortyment otulin termoizolacyjnych odpowiada stosowanym w praktyce instalatorskiej średnicom rur, natomiast dostępne grubości otulin pozwalają na izolację czynników o różnych temperaturach. Obliczenia minimalnej grubości otuliny dokonuje się w oparciu o normę PN-85/B-02421. Grubość ta waha się w granicach 6-40 mm dla otulin stosowanych przy izolowaniu mediów o temperaturze do 130°C.

Dostępne na rynku otuliny termoizolacyjne można sklasyfikować według kilku kryteriów.

§         Pierwsze, najbardziej oczywiste kryterium, to temperatura stosowania otulin. Możemy tutaj wyodrębnić trzy zasadnicze grupy - otuliny pracujące w temperaturach ujemnych i pokojowych, otuliny stosowane do temperatury +95°C oraz otuliny pracujące w wysokich temperaturach (powyżej 100°C). Każda z tych grup, oprócz zasadniczego zadania - ograniczenia strat energii musi charakteryzować się innymi cechami. Na przykład otuliny pracujące na przemian w temperaturze ujemnej i pokojowej muszą dodatkowo chronić przed kondensacją pary wodnej.

§         Drugim kryterium klasyfikacyjnym może być dziedzina, w której otuliny są stosowane - na przykład otuliny do instalacji centralnego ogrzewania, ciepłej i zimnej wody, instalacji klimatyzacyjnych, rurociągów przesyłowych itp.

§         Wreszcie trzecie kryterium - materiał, z którego wykonana jest otulina termoizolacyjna. Według tego kryterium otuliny dostępne na polskim rynku możemy podzielić na otuliny wykonane ze:

  •         spienionego polietylenu,
  •         spienionego poliuretanu elastycznego,
  •         spienionego poliuretanu sztywnego,
  •         wełny mineralnej,
  •         wełny szklanej,
  •         spienionego kauczuku syntetycznego,
  •         styropianu (spienionego polistyrenu),
  •         dwóch lub więcej wymienionych materiałów.

Otuliny ze spienionego polietylenu

Otuliny te mogą być stosowane do izolacji instalacji ciepłej i zimnej wody, centralnego ogrzewania, instalacji klimatyzacyjnych. Stosowane są przeciętnie w temperaturach od -45°C do +105°C, współczynnik przewodności cieplnej λ (mierzony w temperaturze +40°C) wynosi od 0,035 do 0,045 W/(m·K). Charakteryzują się one dodatkowo wysoką elastycznością, całkowitym brakiem toksyczności, wysokim współczynnikiem oporu dyfuzyjnego pary wodnej. Produkowane są zwykle w kolorze szarym o różnych odcieniach, bez dodatkowego płaszcza ochronnego. Niektórzy producenci oferują otuliny z pianki polietylenowej powleczone zewnętrznie folią polietylenową.

Otuliny ze spienionego poliuretanu

Można tutaj wyróżnić dwie podgrupy - otuliny wykonane z poliuretanu półsztywnego i otuliny wykonane z miękkiej pianki poliuretanowej. Otuliny te są wykorzystywane zwykle do izolowania instalacji centralnego ogrzewania, węzłów cieplnych, wymienników ciepła. Mogą być stosowane w temperaturach nie przekraczających 135°C, a współczynnik przewodności cieplnej λ mierzony w temperaturze +40°C wynosi od 0,030 do 0,040 W/(m·K). Produkowane są zwykle z płaszczem ochronnym wykonanym z PCV. Dostępne są też kształtki na kolana i zawory. Otuliny poliuretanowe mają wysoki stopień tłumienia hałasów związanych z przepływem. Nie zaleca się stosowania tego typu otulin do rurociągów napowietrznych oraz w innych miejscach szczególnie narażonych na zawilgocenie i oddziaływanie czynników zewnętrznych.

Otuliny z wełny mineralnej

Materiał, z którego wykonana jest otulina, to produkt niepalny i trwały, odporny na działanie mikroorganizmów i gryzoni. Jest on nietoksyczny i przepuszcza parę wodną, jednak należy chronić go przed zawilgoceniem - wilgotna wełna mineralna traci swoje właściwości izolacyjne. Wyróżnia się wełnę skalną (czasem też nazywaną bazaltową), produkowaną z włókien mineralnych - tłucznia bazaltowego, kamienia wapiennego itp. oraz wełnę szklaną, produkowaną z piasku, skaleni, szkła, dolomitu i boraksu. Wełna skalna, zwykle o nieco ciemniejszej barwie, ma odporność ogniową nawet do 1000°C. Natomiast wełna szklana o jasnożółtym zabarwieniu jest bardziej sprężysta, ale charakteryzuje się niższą odpornością ogniową - do 600°C. Otuliny z wełny mineralnej stosuje się jako izolację jedno- lub wielowarstwową wysokotemperaturowych rurociągów parowych, wodnych i ciepłowniczych w energetyce, przemyśle chemicznym, petrochemii itp. Są one oferowane także z wewnętrznym płaszczem aluminiowym - zmniejsza to jednak maksymalną temperaturę stosowania do około 200°C. Współczynnik przewodności cieplnej λ dla otulin z wełny mineralnej, mierzony w temperaturze +200°C, wynosi około 0,060 W/(m·K).

źródło i zdjęcie: FOLIMPEX plus