Wykorzystanie energii słonecznej jest najbardziej opłacalną technologią produkcji ciepłej wody użytkowej. Panele solarne pozwalają także znacznie ograniczyć emisję szkodliwych substancji do atmosfery. To wszystko sprawia, że instalacje solarne cieszą się coraz większym zainteresowaniem.
Data publikacji: 2016-06-29
Data aktualizacji: 2016-09-30
Firma De Dietrich wprowadziła właśnie do swojej oferty nową linię kolektorów płaskich Slim Line. Seria składa się z dwóch kolektorów różniących się wymiarami – Inisol DH200 SL oraz Inisol CH250 SL. Oba są wyjątkowo cienkie, mają tylko 46 mm grubości, co gwarantuje ich lekkość (27 lub 31 kg bez czynnika roboczego) i łatwość montażu. Powierzchnia czynna kolektora Inisol DH200 SL to 1,92 m2, a kolektora Inisol CH250 SL 2,4 m2. Zespół dwóch kolektorów w pełni zaspokoi potrzeby przeciętnej rodziny na ciepłą wodę.
Kolektory Slim Line to obecnie jedna z ciekawszych propozycji rynkowych z uwagi na zminimalizowaną głębokość i ciężar. Sprawność kolektora Slim Line jest co prawda poniżej 80%, ale biorąc pod uwagę jego przeznaczenie, jakim jest produkcja c.w.u, ta "strata" jest do przyjęcia w kontekście wielu innych zalet, w tym ceny. – mówi Waldemar Matuszyński, Producy Manager z firmy De Dietrich Technika Grzewcza.
Kolektor jest dostarczany z aluminiowym absorberem powierzchniowym z powłoką selektywną, z wymiennikiem miedzianym typu "harfa". Ma przezroczystą szybę z bezpiecznego szkła o grubości 3,2 mm i przezroczystości powyżej 91%. Obudowa kolektora jest wykonana z profilu aluminiowego, z rowkiem mocującym na obwodzie i aluminiową tylną pokrywą zamykającą.
Kolektory będą dostępne w sprzedaży w pakietach solarnych z podgrzewaczami lub bez nich, a także z regulatorami komunikującymi się z automatyką kotłową Diematic, dzięki czemu można zoptymalizować proces wytwarzania c.w.u poprzez ograniczenie wsparcia wytwarzania ciepłej wody przez kocioł.
Przed decyzją związaną z instalacją lub modernizacją systemu odpowiedzialnego za podgrzanie ciepłej wody użytkowej warto dokładnie poznać możliwości, jakie daje wykorzystanie energii słonecznej. Firma De Dietrich podpowiada, na co zwrócić uwagę.
Jak działają kolektory słoneczne?
Właściciele domów najczęściej decydują się na montaż kolektorów płaskich. Promieniowanie słoneczne jest w nich przetwarzane przez moduł absorbera składającego się z sieci rurek miedzianych bądź aluminiowych przytwierdzonych do cienkiej blachy miedzianej lub aluminiowej pokrytej wysoko selektywną powłoką. Kolektory są zabezpieczone specjalną szybą solarną o wysokiej przepuszczalności promieniowania słonecznego i obudową, zwykle wykonaną z profili aluminiowych. Absorber pochłania ciepło pochodzące ze słońca i przekazuje je cieczy, która płynie w kolektorze (najczęściej jest to glikol). Nieodłącznym elementem systemu solarnego służącego do podgrzania ciepłej wody jest podgrzewacz solarny. Ciepło z kolektora jest przekazywane do wymiennika w podgrzewaczu, który magazynuje podgrzaną w ten sposób wodę.
Przydatną funkcją kolektorów płaskich jest tzw. schładzanie rewersyjne, czyli możliwość odprowadzania nadmiaru ciepła przez obudowę, np. w przypadku dłuższej nieobecności domowników, gdy zakumulowane w wodzie ciepło nie jest wykorzystywane.
W ofercie producentów są również dostępne kolektory próżniowo-rurowe. Zbudowane są z ustawionych względem siebie równolegle szklanych rur o średnicy 5-10 cm, połączonych z absorberem. W rurach zostaje wytworzona próżnia, dzięki której straty ciepła z takich kolektorów są mniejsze niż w przypadku kolektorów płaskich. Rozwiązania próżniowo-rurowe są jednak znacznie droższe. Zwykle wybiera się je wtedy, gdy nie ma możliwości, aby zainstalować kolektor płaski w odpowiednim położeniu.
Roczne zapotrzebowanie na energię do podgrzania wody dla 4-5 osobowej rodziny to około 3000 kWh. Kluczowy parametr, który będzie decydował o wydajności kolektora, to apertura, czyli powierzchnia czynna. Kolektory o łącznej powierzchni czynnej 4-4,5 m2 pozwolą na ekonomiczne podgrzanie wody w podgrzewaczu o pojemności 300 l. Takie rozwiązanie w 50-60% zaspokoi roczne potrzeby na c.w.u. przeciętnej rodziny, z uwzględnieniem okresu zimy, późnej jesieni i wczesnej wiosny, gdy z powodu mniejszego nasłonecznienia wydajność kolektorów jest niższa, a produkcja c.w.u. może być wspierana np. kotłem kondensacyjnym.
1
