Niepalna płyta budowlana – klasa reakcji na ogień A1

Płyty z tlenku magnezu zwane powszechnie "płytami MgO" ­ od chemicznego symbolu magnezu Mg i tlenu O ­ są produkowane jako płyty budowlane o szerokim zastosowaniu. Naturalnym surowcem bazowym jest tlenek magnezu - rodzaj cementu mineralnego.

Mówiąc płyta MgO mamy na myśli coś pomiędzy płytą gipsową a płytą cementową, ale o znacznie ulepszonych właściwościach, takich jak odporność na ogień, na zmienne warunki atmosferyczne, na pleśni i grzyby itd.. W związku z tym można je używać jako: okładziny ścian wewnętrznych, sufitów, elewacji, jako podbitkę dachową oraz podkłady podłogowe tzw. suche jastrychy. Ze względu na swoje szerokie zastosowanie w budownictwie płyta MgO Fire produkowana jest w wielu grubościach i wielkościach. Występuje w zróżnicowanej strukturze lica płyty ­ od bardzo gładkiej do porowatej i w naturalnych kolorach ­ od białego poprzez beżowy do szarego. Przy pukaniu ma dźwięk twardy, taki jak płyta z cementu portlandzkiego. Produkowana jest w Azji, gdzie znajduje się ponad 70% światowych zasobów tlenku magnezu. Na naszym rynku budowlanym jest jeszcze mało znana, ale patrząc na jej udział w światowej produkcji płyt budowlanych, wróży się jej dobrą przyszłość.

Porównanie płyty MgO z płytą cementową i gipsową.

• Płyta magnezowa jest znacznie twardsza od gipsowej, a podobna do płyty cementowej.
• Jest płytą uniwersalną, gdyż obrabia się tak jak płyta gipsowa, a stosuje się ją także tam, gdzie płytę cementową. Płyta cementowa wymaga cięcia piłą, a jej krawędzie trudno się szlifują. Podczas cięcia płyty cementowej tworzy się wiele pyłu drażniącego układ oddechowy, natomiast płytę MgO można nacinać nożem i łamać tak jak płytę gipsową, co znacznie ułatwia montaż.
• Jak każdy materiał pokryciowy płyta MgO absorbuje wodę, ale to nie ma dla niej żadnego znaczenia. Zatem można ją stosować wewnątrz i na zewnątrz, również w pomieszczeniach o dużej wilgotności, jak łazienki i piwnice. Tak jak płyta cementowa może stanowić okładzinę zewnętrzną, pod warunkiem jej pomalowania farbami elewacyjnymi lub tynkami cienkowarstwowymi.
• Płyty magnezowe, tak jak cementowe nie są jednorodne w swojej strukturze – stąd np. ich przebarwienia – tu przewagę mają płyty gipsowe. Nie są tak sztywne jak cementowe, ale również nie tak elastyczne jak gipsowe. Jednak z cienkich płyt MgO można wykonywać łuki nawet o niewielkim promieniu.
• Płyty magnezowe nie są tak kruche jak cementowe i przy montażu można stosować wkręty, gwoździe i zszywki – jest to szczególnie ważne przy wykonywaniu narożników.
• Płyta MgO jest dość stabilna wymiarowo przy zmianach temperatur oraz nie pęcznieje podczas zamoczenia. Posiada większą odporność na uderzenia niż płyta cementowa i płyta gipsowa.
• Jeżeli jest stosowana w suchej zabudowie jako ściana działowa ognioochronna, połączenia pomiędzy płytami wypełnia się tymi samymi masami szpachlowymi co płyty gipsowe. Płyta MgO jest niepalna i nie dymi ( A1, S-1 ) tak jak płyta gipsowa i powinna być stosowana wszędzie tam, gdzie są stawiane wysokie wymagania przeciwpożarowe. Ściany działowe wykonane z płyty MgO były testowane na 120,180 i 240 minut odporności ogniowej.
• Tlenek magnezu jest także barierą dla rozwoju pleśni i drobnoustrojów oraz insektów.
• Podczas montażu zaletą płyty jest niewielka waga – porównywalna z płytami gipsowymi, za to jest znacznie lżejsza niż płyta cementowa ( ok. 1,0 g/mm³). Należy też zwrócić uwagę na cenę nowego produktu, który jest znacznie tańszy niż płyta cementowa.