Głównym powodem zastosowania tych materiałów jest ochrona przed zawilgoceniem. Jej użycie jest szczególnie polecane przy budowie dachów w nowych obiektach oraz przy remontach generalnych i modernizacjach starszych budynków.
Dawniej w budowie domu stosowano słabe ocieplenie, a często też nieszczelne okna, wobec czego problemów z wilgocią nie było. Sprawę rozwiązywało silniejsze grzanie, dzięki któremu wraz z ciepłem przenikającym przez przegrody na zewnątrz budynku wydostawała się też wilgoć. Ponadto była też wywiewana przez nieszczelności okien. Gdy zaczęto lepiej ocieplać budynki i wstawiać szczelne okna zaczęły coraz częściej pojawiać się problemy z występowaniem wilgoci na ścianach. Jest to wynikiem wykraplania się pary wodnej, która dociera do chłodniejszych warstw - ocieplenia lub przegród. Właśnie te elementy należy zabezpieczyć, a służy do tego folia paroizolacyjna.
Zabezpieczenie z folii paroizolacyjnej
Dla zabezpieczenia konstrukcji drewnianych ocieplanych wełną mineralną – szczególnie na poddaszach mieszkalnych – stosuje się folie paroizolacyjne. Mocuje się je do krokwi bądź profili stalowych od strony pomieszczenia. Osłonięte w ten sposób konstrukcje są zabezpieczone przed szkodliwym działaniem pary wodnej. Bariera wykonana z tworzywa sztucznego powoduje spowolnienie przenikania pary wodnej. Ponadto nawet gdy dojdzie do wykroplenia wilgoć jest w stanie odparować powoli na zewnątrz budynku.
Rodzaje paroizolacji
Wśród dostępnych rozwiązań w zakresie paroizolacji można wyróżnić przede wszystkim folie:
- standardowe - są one wykonane z tworzywa sztucznego. Powszechne w użyciu są modele jednowarstwowe wzmocnione polietylenową siatką. Ponadto występują też folie z polipropylenu oraz z dodatkowym ekranem aluminiowym, gdzie warstwa środkowa jest metalizowana. Grubość takiego materiału oscyluje wokół 20 mm, a paroprzepuszalność wyrażona wartością SD (stosunek grubości równoważnej pod kątem przenikania pary warstwy powietrza) wynosi między 0,5 a 20 m.
- aktywne - bywają nazywane membranami paroizolacyjnymi i są zalecane przede wszystkim w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, z uwagi na zdolność magazynowania nadmiaru wilgoci oraz oddawania jej w czasie. Wykonane są z reguły z włókniny polipropylenowej oraz polietylenowego filmu funkcyjnego, charakteryzującego się odpowiednio dobranym parametrem oporu dyfuzyjnego. Posiadają paroprzepuszczalność na poziomie około SD 40 m, dzięki czemu przepuszczają tylko niewielkie ilości pary wodnej. Ich użycie zaleca się wówczas, gdy pod pokryciem dachowym ułożona jest wysokoparoprzepuszczalna folia dachowa.
źródło i zdjęcia: CB S.A.