Rekuperator składa się z: wymiennika ciepła, dwóch wentylatorów (nawiewnego i wywiewnego), filtrów, sterowania i sieci kanałów nawiewnych i wywiewnych.
Najwięcej problemów z właściwą pracą rekuperatora pojawia się zimą. Może dochodzić wtedy do oszronienia wymiennika. Aby temu przeciwdziałać producenci stosują różne rozwiązania. Jeśli powietrze wlotowe jest zbyt zimne, włączają się grzałki elektryczne, które je podgrzewają do odpowiedniej temperatury. Inny sposób to zatrzymanie pracy wentylatora, który tłoczy zimne powietrze zewnętrzne. Jednak, najbardziej godną polecenia metodą jest zastosowanie klapy z siłownikiem zamykającej dopływ zimnego powietrza. Przekierunkowuje ona strumień powietrza tak, że następuje recyrkulacja, a nie wymiana powietrza, do czasu odszronienia wymiennika.
Na co warto zwrócić uwagę stosując rekuperator?
- Pozwala on na sterowanie wentylacją, a jednocześnie odzyskiwane jest ciepło, które zostałoby stracone na wentylację domu.
- Latem po wymianie kasety z zimowej na letnią i przy współpracy np. z wymiennikiem gruntowym można wykorzystać go do ochładzania domu.
- Pomieszczenie, w którym zainstalowany jest rekuperator, powinno zostać wyciszone.
- Należy regularnie czyścić filtry (przynajmniej cztery razy do roku), a co kilka lat je wymieniać, w przeciwnym razie nastąpi znaczny spadek wydajności rekuperatora.
Ile kosztuje instalacja wentylacyjna z rekuperatorem?
Dla kosztów wykonania wentylacji ważniejszy niż powierzchnia domu jest wzajemny układ pomieszczeń oraz ich liczba. Jeśli pomieszczenia o podobnych wymaganiach znajdą się obok lub jedno nad drugim, to wystarczą zaledwie 1–2 kominy (wentylacja grawitacyjna) albo krótsza i łatwiejsza do ułożenia będzie sieć kanałów (wentylacja mechaniczna). Dlatego o wentylacji najlepiej myśleć już na etapie wyboru projektu.
Mechaniczna wentylacja nawiewno-wywiewna
To zwykle instalacja z odzyskiem ciepła. Niezbędna jest stosunkowo rozbudowana sieć kanałów, bo w każdym pomieszczeniu potrzebny jest kanał nawiewny lub wywiewny. Trzeba zużyć też więcej kształtek, anemostatów itp.
Rury i inne elementy do wykonania kanałów kosztują:
- aluminiowe, elastyczne (niezalecane dla odcinków dłuższych niż 3–4 m) od 10 zł/m;
- stalowe ocynkowane rury sztywne od 25 zł/m (o średnicy 100 mm);
- sztywne rury izolowane wełną mineralną – ok. 100 zł/m, dlatego bardziej opłacalne jest kupno kanałów nieizolowanych oraz fabrycznie przygotowanej otuliny, która kosztuje 15–25 zł/m;
- kolana, trójniki, itp. – 25–40 zł/szt.
Najdroższy element to jednak centrala wentylacyjna, która powinna mieć maksymalną wydajność zbliżoną do kubatury domu – ok. 400 m3/h w domu 150 m2. Konkurencja pomiędzy producentami jest duża i możemy kupić taką centralę już za 3–4 tysiące zł, choć są i dwukrotnie droższe. W domu o powierzchni 150 m2, z użytkowym poddaszem, za kompletną instalację (wraz z robocizną) zapłacimy 15 000– 20 000 zł.
fot. Pro-Vent
